“Vay be!” diyorum kendi adıma.
Çocukken, 2025’i göreceğimi hiç sanmıyordum ya, gördüm işte.
*
Neyse yeni bir yıla girdik ya…
Yeni umutların…
Yeni beklentilerin…
Yeni hedeflerin…
Yeni başarıların olmadığı, yepyeni bir yılın ikinci sayfası içindeyiz.
Şimdiden o iki sayfa, karamsarlık ve belirsizliklerle dolu.
Ülkeyi yönetenler refah içinde olduğumuzu söyleyip duruyor ya, kim inanıyor bilmiyorum.
*
“Ben 2025 yılının 2. gününün sayfasına hangi notları düşeyim.” diyorum.
Daha doğrusu “Hangi güzel notları…
Hangi umutlu…
Umutlarımı destekleyen beklentili…
Başarılarımda emeği olan hangi hedeflerimin olduğunu paylaşsam” diyorum ya, inanın ‘Güzellikler ve umut adına’ paylaşabilecek hiçbir şey bulamıyorum
Sahiden bulamıyorum!
*
Memleket iki kişinin, dudakları arasında.
Ne yapıyorlarsa kendi aralarında yapıyorlar.
Hani şöyle ‘Emekliler Yılı’nda bi nebze de olsa emekliyi mutlu etselerdi ya, gam etmeyecektim.
Ne var ki emeklinin mutlu olması bi tarafa, o ak saçlı, ak sakallılar üzüntüden kahroldular geçtiğimiz emekliler yılında.
*
Geriye dönüp bu iki gözümün nuru insanların ilişkilerine bakıyorum, biri epey bir zaman rakibine veryansın ederken, daha sonra bütün siyasi cenahı karşısına alıp, diğeri ile yan yana oluverdiler.
Hem hangi küslük ve dostluk ölünceye kadar devam etmiş ki?
Rabb’im muhabbetlerini arttırsın.
Arttırsın da 2024 yılında işçi ve emekçi, önceden de fakirdi, bu yıl daha fakir oldu.
Zenginleri de daha da zengin oldular.
*
Yani 2024’te ülkeme, yurdum insanının ümüğünü sıkacak ne varsa hepsi de art arda geldiler…
Emekli takatten kesildi…
İşçi açlığa mahkûm edildi…
Esnaf, vergi çıkmazı içerisinde hangisine yetişeceğini şaşırdı…
Köylü, “Saldım çayıra mevlam kayıra!” diyor ya, mevlam da onlardan yana değil.
Çünkü O da yağmurunu onlardan esirgiyor.
*
Derken efendim, böylesine huzursuz ve uyumsuz geçen bir yılın içinde kavrulup duran insanlar, nefes alıp vererek yaşıyorlar. O zaman da isteseler de istemeseler de yarın güneşin doğmasını bekledikleri gibi yeni yıldan, yeni umut kırıntıları bekliyorlardır elbette.
Hem yeni yıl ne ki ondan beklenti içinde olunsun.
Yeni yılda, belki de bu iki insan;
“Emeklisinden…
İşçisinden…
Köylüsünden…
Çiftçisinden yana olur da bir dirhem de olsa umut bahşederler” diye umutlarını -küçücük de olsa- besliyorlardır ya, bence boşa besliyorlardır.
*
Ne diyelim Rabb’im devlete zeval vermesin!
İnsanlar bugün var yarın yok.
Ya devlet?
O daima “İlelebet, payidar kalacaktır.”
*
İşte o yönde umudum tamdır.
Başka da bir beklendim yok senden 2025!..
Nasıl olsa 363 gün sonra, seni de sitemlerimizle tarihin tozlu raflarına aktaracağız.
Şimdilerde istediğin gibi keyfini sürebilirsin.
Benim, bu iktidar başımızdayken, senden de senden sonra gelecek olan yıllardan da bir beklentim yok.
Görünen köy kılavuz istemiyormuş 2025!
İstemiyormuş!
