“Biz 85 milyon kocaman bir aileyiz”

Sayın Cumhurbaşkanı’nın; Muğla Sivil Toplum Kuruluşları, Kanaat Önderleri ve Muhtarlar buluşmasında “Biz 85 milyon kocaman bir aileyiz” dedi.

Kesinlikle katılıyorum.

*

Ancak üstün altındakilerden haberi olmasa da alttakiler üste sıkıntılarını iletemese de 85 milyonluk kocaman bir aileyiz biz.

*

“Biz 85 milyon kocaman bir aileyiz!” derken, inanın bana kulağa ne de hoş geliyor bir bilseniz.

Üstelik, ne de güzel bir şey, insanın kocaman bir ‘AİLE’ olması…

Birbirine sahip çıkılması ne müthiş bir şey.

*

Niye biliyor musunuz?

Bazen o kocaman ailenin kocaman beyleri bayanları, gençlerine kulak verir ve onları dinlerler.

Bazen genç delikanlı kızları, oğulları haddini aştıklarında hoşgörü, “Kocaman olmanın şanındandır” denilerek, o genç delikanlı kızlarına, oğullarına hoşgörüyle yaklaşılır.

Çünkü aile olmak önem arz eder.

Hele de kocaman aile olmak, çok daha önem arz eder.

*

Bana; “Kocaman ailelerde de gözden kaçan durumlar da olabilir” denilmesin.

Kocaman ailenin kocaman büyükleri, isterlerse -kök maaş icadını gözden kaçırmadıkları gibi- hiçbir şeyi gözden kaçırmazlar.

İsterlerse iğne deliğinden deveyi geçirirler.

*

Aile büyükleri; sorumluluklarını üstlendikleri bireylerinin, yarınlarına halel gelmeyecek her türlü tedbiri alarak, hazırlığını ona göre yaparlar.

Kocaman ailenin kocaman büyükleri böyle davranırlar.

*

Evet, biz kocaman bir aileyiz.

Hem de koskocaman.

Ama birbirimizi ne kadar seviyoruz?

Ne kadar önemsiyoruz?

Birbirimizin başarılarını ne kadar kutluyoruz acaba?

*

Bizden daha akıllıca…

Bizden daha faydalı…

Bizden daha doğru işler yapanı, biz ne kadar alkışlıyoruz?

Alkışlıyor muyuz?

*

Ya da yalandan da olsa “Aferin çocuk!” diyebiliyor muyuz?

Diyemiyoruz.

*

Çünkü biz kocaman bir aileyiz ve o aile içerisinde ne yapılacaksa…

İyilik adına…

Güzellik adına…

Fayda adına…

Sahiplenme adına…

Koruma adına…

Yarınlara hazırlama adına, hepsini de kocaman ailenin kocaman büyükleri yapar!

*

Sahiden 85 milyonluk kocaman aile böyle midir?

Ben, şöyle 85 milyon insanın yaşadığı toplum örneklerine bakıyorum da;

Birbirini çekemeyen…

Birbirini kıskanan…

Tolerans yoksunu görünüyorlar!

*

Öyle görünüyorlar.

Çünkü benim çocukluğumda bizim büyüklerimiz “Bir çuval pirincin numunesi bir avuç pirinçtir” derlerdi ya, bugün de bir avuç pirinç olarak gördüğüm anketler, toplumun nabzını ortaya koymuyorlar mı?

Yani bir çuval pirincin kalitesini belirlemek için o bir çuval pirincin tamamı incelenemez öyle değil mi?

Yapılan anketler zaten durumu özetliyor sanki!

*

Yok, yok! Yine de “Biz 85 milyon kocaman bir aileyiz” demek, kulağa çok hoş geliyor da…

*

Neyse, cümleyi bağlayamadım.

Bu aralar iyiden iyiye unutkan mı oldum ne?

Kendimi hiç beğenmiyorum!

Yazarın Diğer Yazıları