Birini taklit ederek onun gibi olamazsın. Ama örnek alarak onun gibi olabilirsin.

İnsanın gerçek yüzü herkesle paylaşmayacağı kadar gizemlidir. Bazı insanlara içini açarsın. Bazılarından saklanırsın. Herkese hak ettiği yüzü gösterirsin. Nasıl birisi olduğunu, sadece değer verdiklerin gerçekten anlayabilir. Onlara saygılısındır, sevgilisidir, itina ile davranırsın. Hoşlanmadıkları şeyleri yapmaktan imtina edersin. Değer vermediğin, sevmediğin insana ise filtresiz yaklaşırsın. Onu yansıtırsın. O nasıl bir karakterse o kadarını hak ediyordur, fazlasını göstermene gerek yoktur. Çirkine çirkin yüz, güzele güzel. Adama adam gibi, olmayana hak ettiği gibi. Sizi beğenmeyen varsa belki siz ona onun hak ettiği yüzünüzü gösteriyorsunuzdur.

Yaşama şu açıdan bakmakta fayda var. Hayatımıza giren insanların, girmesiyle çıkması arasındaki gelişimimiz veya gerilememiz bize o ilişki hakkında son derece net bilgiler verir. İlerlemek istiyorsak idollerimizi doğru seçeceğiz. Öyle keyfe keder olmaz. Hep söyleyeceğim; plan, program, sebat, istikrar.

Biraz daha açalım. Birini örnek alacaksak önce o kişinin bulunduğu noktaya, o noktaya nasıl geldiğine ve hâlâ gelişmekte olup olmadığına bakmak lazım. Konuştuklarını hayata geçiriyor mu? Laftan çok iş yapıyor mu? Hareketinde bereket, bereketinde helal var mı? Çevresindeki imajı ne? Sözünü tutuyor mu? Merhametli mi? Şefkatli mi? Vefalı mı? Büyüğüne saygılı, küçüğüne sevgili mi? Cömert mi? Konuştuklarının arkasında mı? Nasıl başlamış, neler yapmış, nereye gelmiş? Bunları çok iyi incelemek lazım. Bunlar bize o kişiyle arkadaşlık edip edemeyeceğimizi, o kişiyi sevip sevmeyeceğimizi, o kişiye emek verip vermeyeceğimizi, o kişiye saygı duyup duymayacağımızı anlatır. Örnek alıp almayacağımızı fark ettirir. Kendi şanssızlığını suçlamayıp, başkasının şansına haset eden insanlardan uzak durmalıyız.

Bunları söylüyorum ama ben hiçbir zaman buna dikkat etmedim. Hep duygularımla hareket ettim. Yanımda olmasından hoşlandığım, yüzüne baktığımda mutlu olduğum insanları hayatıma soktum. Çoğunlukla da yukarıda bahsettiğim özelliklerden tamamen yoksun insanları. Örnek olmayı hedef edindim, ördek oldum. Adım üstümde Pınar. Hayrat gibi bir şey. Soyadım da El Fatiha olaymış:) iyiymiş. Pişman mıyım? Değilim. Ama belki o harcanmış zamanlarımı çok daha farklı kitlelere faydalı olabilecek şekillere dönüştürebilirdim. Allah affetsin. Ziyan olmuş muyumdur? Olmuşumdur. Maalesef bazen hepimiz zamanımızı, duygularımızı, emeklerimizi ziyan edebiliyoruz.

Bu paragraf bir nevi günah çıkartma gibi oldu. Artık yolun sonlarında da olsa bahsettiğim bu hatalarımdan ders alacağım. Kendim besleneceğim. Örnek alacağım karakterleri hayatıma dua ile davet ediyorum. Öğreteceğim değil öğreneceğim kişileri. İşte bu vesileyle diliyorum; “Allah nasip etsin. Karşılaştırsın. Güzel kalpli, başarılı, değerli, her kelimesinden bir şey alabileceğim arkadaşlarım olsun. Sahip olduğum için şükür edebileyim. Seveyim, sevileyim.”

Peki, bir insanın sizi sevdiğini nasıl anlarsınız? Açıklıyorum. Onun hayatınızda olduğu dönemde geçirdiğiniz pozitif değişimlerden. Ya da verdiğiniz kayıplardan. Kuru kuru, elli kere; “Seni seviyorum, sana hastayım” demek göz boyamadan başka bir şey değildir. Seven katar, sevmeyen eksiltir.

Kızım kendime söylüyorum, okuyucum sen anla:) Gerçek sevenleri ve gerçek seveceklerimizi çağıralım. Haydiyin:)

----

GÜNÜN SÖZÜ:

Ne zaman pes edeceğini bilmek de aşkın bir parçasıdır. Sevmeye devam etmekten daha zor bile olabilir!