Kaybettiğim günde yazamazdım! Doğduğun günde yazdım. 4 Temmuz!
Bu yazı, bütün hazır değilken kaybettiklerimize gelsin.
Benim kaybımın ismi ile sizin kaybınızın ismi aynı olmayabilir. Fakat hissettirdiği muhtemelen aynıdır. Bazı insanlar vardır. Hayatımızın anlamıdır. Ama kendileri bile bunun farkında değildir.
Ama kendin, çok iyi bilirsin. Varken de bilirsin, yokken de bilirsin. Adını sık sık, hep konuşursun. Her Allah’ın günü çok kere ismi geçer. Ağzındakindense, kalbinden daha fazla geçer. Ruh ikizin gibidir. Ya da diğer yarın. Bazen çocuğun gibidir, bazen kardeşin. Yanındayken ayrı mutlu hissedersin, uzağında iken ayrı. Bilirsin ki hep oralarda bir yerdedir.
Garip bir şey yaşıyorum. O yok ama hep var. Varkenki gibi. Bir daha göremeyeceğimi bilmek canımı yakıyor ama sevgim varkenki kadar aynı. Ne menem iş? Ona, şefkat, güven, hayranlık duyuyorum.
Durun az anlatayım. Farklı biriydi. Benim sevdiğimdi, değerlimdi... Benden küçüktü, çok gençti. Gülüşü güneşe benziyordu. Hüznü, aya. Hepsi de ışıl ışıldı.
Bazen kıskanıyordum; ‘Yakınları ne kadar güzel seviyorlar onu’ diye… Bazen diyordum ki; ‘Tabii ki de sevecekler, o sevilecek biri…’
Doğum günün kutlu olsun Badı! Canımmmm.
Bağırdım; “Seni seviyorum. Seni çok özledim! Benim için değerlisin! Bazı şeyleri konuşamadan gidiverdin. Sen benim idolümdün, güçlümdün, nasıl gittin? Bir daha senin yüzünden ve senin yüzünden bir daha hiç.”
Kimseye, benden küçük, benden büyük hiç kimseye, gitmeyecekmiş gibi davranamayacağım. Söz veriyorum.
Bana bu yazıyı, vicdan azabım yazdırdı. Ama Hey! Hissettiklerimde en ufak kaygım yok, arkasındayım! Aslan gibi duygulardı ve hâlâ. Şunu düşünüyorum; ‘Hiç gitmez!’ dediğim anda gittin. Ben; “Bir gün bana bir şey olursa, o bana çare olur” dediğimi kaybettim. ‘Gitti de gelmeyiverdi.’ Suçlu kim?
Lütfen bu yazıyı okuyan herkes, şu şarkıyı dinlesin. Çünkü benim anlatamadığımı, Kayahan “Nasıl Ayrılacağız” adlı eserinde anlatmış. Mekânı cennet…
Sizi adım gibi biliyorum, açıp dinlemezsiniz. O yüzden sözleri yazıyorum;
“Neler yaşadım şu kısa hayatımda
Sen benim tek hatıramsın...
Hiçbir zaman doymadım sana, doyamam...
Bin yıl daha yaşasam da,
Günlerden sen, aylardan sen
Yıllar zaten sensin
… Nasıl ayrılacağız biz seninle
Ömrüm bin yıl olsa da doyamam sana
Ellerin ellerimde olsun daima
Beni sen uğurla son yolculuğuma
… En kırmızısından bir karanfil olsun
Aç perdeleri kalbim ışıkla dolsun
Gözlerim gözlerinin içinde kalsın lütfen
… Söyle karanlığa, söyle şarkımızı
Ben hiç kıyamam gözyaşlarına
Melekler ağlar mı hiç bebeğim?
… Söyle karanlığa, söyle şarkımızı
Ben hiç kıyamam gözyaşlarına
Melekler ağlar mı hiç bebeğim?
… Yasla başını, yasla göğsüme lütfen, lütfen
Yolumuz ayrılmadan, günlerimiz dolmadan
Kader bizi ayırmadan sarıl biriciğim
… Yolumuz ayrılmadan, günlerimiz dolmadan
Kader bizi ayırmadan sarıl biriciğim
… Öyle hüzünlü bakma kar tanesi
Bu defa götüremem yanımda seni
Aklım sende kalır sakın ağlama
İyi geceler der gibi uğurla beni
… En kırmızısından bir karanfil olsun
Aç perdeleri kalbim ışıkla dolsun
Gözlerim gözlerinin içinde kalsın lütfen
… Söyle karanlığa, söyle şarkımızı
Ben hiç kıyamam gözyaşlarına
Melekler ağlar mı hiç bebeğim?
… Söyle karanlığa, söyle şarkımızı
Ben hiç kıyamam gözyaşlarına
Melekler ağlar mı hiç bebeğim?
… Yasla başını, yasla göğsüme lütfen, lütfen
Yolumuz ayrılmadan, günlerimiz dolmadan
Kader bizi ayırmadan sarıl biriciğim
… Yolumuz ayrılmadan, günlerimiz dolmadan
Kader bizi ayırmadan sarıl biriciğim
… Bütün kelimeler yetersiz şu anda
Ne söylenecek ne çok şey var aslında
Bir tek seni sevdiğimi bilmen yeter
… Lütfen
