İzmir İktisat Kongresi Lozan Antlaşması öncesi niye toplanmıştı?

Türkiye’nin bunca günlük meselesi tartışılırken yüz yıl geriye niçin gidiyoruz, diyecekler olacaktır. 1923’te Lozan’da barış görüşmeleri kesintiye uğradığında, İzmir’de iktisat kongresi toplanmasının bin manası olmalı, değil mi? O “mana”ya geleceğiz.

Önce şu satırları okuyalım:

“Şimdi birtakım sorular geliyor hipotetik ola­rak: ‘Ya Atatürk 1938'de ebediyete intikal etme­seydi de 20 yıl daha yaşasaydı?’ Ama İkinci Dün­ya Savaşı gerçeğini unutmayalım. Şunu gördük: Artık ordular mekanize olmuştu ve bizim öyle bir ordumuz yoktu. Yani biz İkinci Dünya Savaşı'nda savaşamazdık. Türkiye'nin öyle bir lojistik gücü yoktu. O nedenle İnönü son derece başarılı bir şekilde Türkiye'yi Savaş düştü [Kelime eksik. “Savaş dışı tuttu.” diyebiliriz. A. T.] ama buna bir fatura kesme çabası içerisindeydi batılı ülkeler ve Sovyet Rusya ve bir şekilde Yalta'da Avrupa paylaşıldığı vakit, bir tarafta Sovyet Rusya; öbür tarafta müttefikler... Türkiye, Rusya'nın payına düşmüştü.

Eğer Yunan iç savaşı olmasaydı o sırada, Yu­nanistan'da komünistler iktidara gelmek üzerey­di... Amerika, Truman Doktrini'yle müdahale etti ve Yunanistan komünistlerinin hareketini bastır­mak için önemli ölçüde askerî yardımda bulun­du. Buradan Türkiye de bir şekilde yaralandı [“yararlandı” olmalı. A.T.] ve o sırada Amerika Türkiye'nin önemini idrak etme­ye başlamıştı. Bu durum, Sovyetlere bir gözdağı niteliği taşıdı. Yoksa Sovyetler öyle Montrö An­laşması falan tanıyacak bir durumda değildi. Yani Truman Doktrini olmasaydı, daha sonra Missouri Zırhlısı'nın da Türkiye'ye gelmesiyle ABD dev­reye girmeseydi, bu dönemde Türkiye Varşova Paktı üyesi olarak 1991'de ancak özgürlüğüne kavuşabilirdi.”

Yani İkinci Dünya Savaşı sonrasında Türkiye Stalin’in demir pençesinde inleyecek, komünist rejim yıkılınca, Rusya kontrolündeki diğer ülkeler gibi, ancak bağımsızlığını elde edecekti!

Yukarıdaki cümleleri kuran Prof. Dr. Zafer Toprak. Bu satırlar Türk Yurdu’nun son sayısında çıktı. (Zafer Toprak, “İktisat Kongresi’nin Mesajı”, Türk Yurdu, Yıl: 112, S. 432, Ağustos 2023)

Zafer Toprak’ın çalışmalarını dikkate alırım. Fikrî meylini de bildiğim için, Türk Yurdu dergisinde yazısının çıkması beni şaşırttı. Yakın zamanda kaybettik. İsminin başına “Türk Marksist tarihçi, yazar ve akademisyen” sıfatı eklenerek anılıyor.

Acaba Türk Ocakları yönetimi makaleyi bir yerden mi aldı, diye baktım. Meğer Zafer Toprak, İzmir Türk Ocakları’nda konferans vermiş. “İktisat Kongresi’nin Mesajı” başlıklı yazı o konferansın metniymiş.

1992’de, Üçüncü İzmir İktisat Kongresi’ni takip etmiş ve yazmıştım. Bu köşede o yazılarımın tamamını tekrar yayınladım. CHP milletvekili İlhan Kesici, o dönemde Devlet Planlama Teşkilâtı Müsteşarı’ydı. İlhan Kesici Bey, yazılarımı bütün hâlinde kendi sitesinde verdi. (https://www.ilhankesici.org/tr/medya/basin/ilk-izmir-iktisat-kongresinden-bugune)

***

“İktisat Kongresi’nin Mesajı”ndan aktaracağım notlar, ufkunuzu açacaktır:

“Özünde, büyük ölçüde İktisat Vekili Mahmut Esat Bozkurt'un girişimi sonucunda gerçekleş­miş bir kongre olarak, 1135 delegenin iştirakin­den söz ediyoruz. Kongreye iştirak edenler ara­sında Türkiye'nin o günkü iktisatçıları da yoktur. Tüccarların çoğunlukta olduğu ve diğer grupların da taleplerinin kaleme alınmasında gene bu tüc­carların etkili olduğu bir toplantı olmuştur. Özel­likle İstanbul'da Millî Türk Ticari Birliği Kurul­muştur. (...)

Bilinen konu, Mahmut Esat Bozkurt'un Türkiye’nin dört bir yanından üreticileri İzmir'de toplamak amacının olduğudur. Millî Mücadele’nin en büyük vasfı da bu topraklarda yaşayan insanları, ortak bir potada birleştirmektir. (...)

O tarihlerde, ‘Anadolu’ denildiği vakit bile "Batı Anadolu" kastedilmek­tedir. Yani Doğu Anadolu kavramı, bir ölçüde Millî Mücadele yıllarında meşruiyet kazanmıştır. Bu tarihten önce Erzurum Yaylası, Diyar-ı Bekir gibi münferit isimler bilinir ve kullanılırdı. Ana­dolu teriminin bütünsellik bağlamında oluşma­sı, yedi ayrı bölge olarak planlanması ve bunun coğrafya kitaplarında yer alması siyasi bir misyo­nun sonucu olarak gerçekleşmiştir. Sonuçta Türkiye'nin birleştirilmesi, aslında Millî Mücadele'nin en büyük başarısıdır.

Aslında demiryolu aynı zamanda ekonomik entegrasyonu sağlayan bir araçtır. Demiryolları konusunda en büyük gaye, bilindiği gibi, demiryolunu Erzurum'a kadar ulaştırabilmekti. Bu hedef ancak 1939 yılında gerçekleşti. (...) Mahmut Esat Bozkurt'un bu dağınık coğrafyayı birleştirmeye yönelik ulaşım politikasını öne al­masına bu yüzden hak vermek gerekmektedir. Mevcut tüccar ve çiftçi kesiminin, Türkiye eko­nomisine entegre edilebilmesi ancak bu şekilde mümkün olacaktır. Bu kongrenin ana hedefinin bu entegrasyon olduğu hiç ihmal edilmemelidir.”

Prof. Dr. Zafer Toprak, İzmir İktisat Kongresi’yle, kapitülasyonlar arasında bağlantı kuruyor:

“Kongre'de Mustafa Kemal'in yaptığı konuş­ma, büyük ölçüde kapitülasyonların kaldırılması üzerinedir. İtilaf Devletleri'ne bu konuda zin­har ‘ödün verilmeyeceği’ ısrarla belirtilmekte­dir. Türkiye'nin ekonomik geleceğinin düzlüğe çıkması ancak kapitülasyonların kaldırılması ile mümkün olacaktır. Konuşmanın ana teması bu­dur. Bu mesaj dünya kamuoyuna, daha doğrusu İtilaf Devletleri'ne yönelik bir ikna çabasıdır.

Lozan'ın birinci aşamasında Yunanistan'la olan birtakım sorunları çözmek kolay olsa da İtilaf Devletleri, kapitülasyonlar konusunda hiç­bir şekilde taviz vermekten yana değildir. İtilaf Devletleri açısından Millî Mücadele'yi kazanmış olmamız çok önemli görülmemektedir. Bu du­rum hiç kale alınmamaktadır. O yüzden yeni Tür­kiye'yle de bir anlaşma yapma çabası içerisindedir. Oysa Türkiye'nin Yunanistan'a karşı verdiği mücadele sırf Yunanistan'a değil Batı camiasına, Batı ülkelerine karşı da verilmiş bir mücadeledir. Lozan'a gidişin sebebi budur. Türkiye kendini ga­lip ve muzaffer bir ülke olarak gördüğü için kapitülasyonları kaldırma hakkını görmektedir.

Lozan'a tekrar dönen İsmet İnönü, iki konu­da hiçbir taviz verilmemesine dair kesin talimat almıştır: Biri Ermeni sorununda, diğeri ise kapitülasyonlar konusunda. Sonuç dediği gibi olmuş­tur. Bu nedenle uluslararası camiada, Lozan Ant­laşması için ‘Türkiye'nin tapusudur’ diyebiliriz.”

Yazarın Diğer Yazıları