İnsanlık tarihini sarsacak bir önerim var: Dünya kardeşliği ve insaniyet adına kısa süreliğine yöneticiler birbirinin ülkesini yönetsin.
Mesela Abdullah Gül Ermenistan Cumhurbaşkanı, Sarkisyan Türkiye Cumhurbaşkanı olsun; Tayyip Erdoğan Ermenistan başbakanlığı yapsın.
Kısa süreliğine.
Bir yıl kadar.
Nasıl olur ama.
Kafkaslardaki manzarayı bir düşünün. Ermenistan Dışişleri Bakanı olan Davutoğlu kardeşimiz “kazan kazan” politikasıyla hemen kolları sıvar. Abdullah Gül hocamız, engin deryasıyla, “Fırsat bu fırsattır açılalım arkadaşlar” der; Tayyip büyüğümüz “Ne demek komşularımızla kronik kavgayı sürdürecek miyiz” dedikten sonra geriye ne kalır?
“Karabağ’dan çıkıyoruz. Türkleri artık daha fazla üzemeyiz. Zaman bu zamandır” demez mi?
İşte asıl açılım ve dostluk bu.
Barış politikacılarıyla savaş politikacılarının yer değiştirmesi yeryüzüne örnek olamaz mı?
Cemaat gazeteleri, yandaş medya, mühim köşe yazarları hep bir ağızdan koro halinde neler yazar bir düşünün.
Hürriyet’ten Ahmet Hakan biraderimiz bile “Ben açılımı desteklerim arkadaş” diye Ermenistan’ı yöneten iktidarın yanında yer almaz mı?
Değişimi hayal ettikçe bir hoş oluyorum.
Deneyelim bence.
Böyle bir durumda Türkiye’yi yönetecek olan Sarkisyan ekibi nasıl davranır sizce?
“Kusura bakmayın arkadaş” der Gül ve Tayyip ekibine sonra da “Ben güçlü bir ülkeyim. Size milim ihtiyacım yok. Açlıktan ölmüyorum. Nüfusum da 5 milyon değil. Sadece Karabağ’ı terk etmeniz yetmez, Nahçıvan ile Azerbaycan arasında bir koridor isterim” demez mi?
Bence der.
Bu durumda Tayyip Erdoğan ve ekibi ne
yapar?
Açılımı bırakır mı?
“Biz bu yola baş koyduk. Sonu nereye varırsa varsın devam edeceğiz” dedikten sonra Ermenistan’ı açabildiği kadar açar.
Düşünün bir kere aynı tekrarı bir de Yunanistan ile yapmışız.
Önce İstanbul’da sirtaki oynamış büyüklerimiz, ardından mevcut yöneticilerimiz Yunanistan’ı ihya etmek üzere yola çıkmışlar.
Batı Trakya’dan yükselen sesi duyar gibiyim.
“Nedir bu kıta sahanlığı meselesi kardeşim. Nedir bu 12 ada meselesi. Kronikleşen sorunların çözümü var. Bugüne kadar çözmeyenler utansın” açıklamaları yükselmez mi karşı
kıyıdan.
Bu durumda ben “12 ada zaten Türklerindi” açılımını beklerim arkadaşlardan. Mondros’ta bir İngiliz generaline teslim ettiğimiz İmparatorluğu, yine Mondros’ta geri alırız belki.
Hayal etmenin sonu yok.
Cengiz Çandar biraderimiz New York Times’te, yanında, Taraf ekibi, öteki yanında Fehmi bey, iktidarda uluslararası açılım hükümeti.
Dünyanın alacağı seyri bir düşünün.
Bu arada Türkiye’yi yöneten Obama ekibi olacaktır. “Getirin bakalım Türklerin tarihini” der herhalde. O gece yeni bir imparatorluk hayali geçer mi aklından?
Bizimkiler ,yönettikleri Amerika’nın her bir eyaletini tek tek demokrasi ve açılım adına devletleştirip açarken, Obama, merkezi Orta Doğu’da bulunan eski bir uygarlığı devralmanın bilinciyle önüne yeryüzü haritasını tekrar koyar mı?
Ben devrim yaratacak bir öneri sunuyorum arkadaş...
