Bu hafta bir yanda “Mehmet Şimşek’in 60 bin liralık mangalı”nı konuşurken, bir yandan da “emekliye 2 bin lira zam yapılacak mı yapılmayacak mı” diye tartıştık.
Bir yanda Jeff Bezos’un 3 milyonluk restoran hesabı üzerinden restoranın bulunduğu otelin gecelik 70 bin liralık ücretini, Cumhurbaşkanlığı ve AKP yetkililerinin Bodrum’daki tatillerinde bir restoranda ödedikleri 168 bin liralık hesap konuşurken, bir yanda asgari ücretlinin hâlini konuştuk.
Cumhurbaşkanı’nın NATO zirvesine gittiği konvoyunun yanında, litresi neredeyse 45 lira olan benzinle halkın nasıl deposunu dolduracağını değerlendirdik.
Ülkede gelir dağılımındaki dengesizlik, gündemimize yansıdı. Ortanın yitirilmesiyle gündem konuları da iki ucun arasındaki şaşırtıcı uçurum oldu.
Kamuda tasarruf
Esas olarak, herkesin şahsi tasarrufu kendisini ilgilendirir. Dileyen 60 bin liralık mangal da alır, geceliği 100 bin liralık otelde de kalır.
Ama bir tarafta yokluk bu kadar yoğunken, diğer tarafta şatafat bu kadar yüksekken; rahatsızlık oluşması da oldukça doğal.
Ancak evlerine aldıkları mangaldan ziyade, devlet görevlilerinin devlet bütçesinden yapılan harcamalarında tasarrufa gitmeleri mutlak bir gereklilik.
Öte yandan açıklanan tasarruf paketlerinin samimi olmadığı, göstermelik faaliyetler olduğu da ortada.
Bu durumda, muhtemelen bir sonraki seçimden -seçmen hafızasını kapsayan- bir süre önce tamamen rafa kalkacak olan ve hatta muhtemelen seçimleri kurtarmak adına daha büyük israf politikalarıyla sonlanacak olan tasarruf politikalarının tek muhatabı, dar gelirliler.
Zorunlu tasarruf
Oysa, alım gücü düşen dar gelirli, zaten zorunlu olarak tasarruf etmiyor mu? Alamadığı, parasının yetmediği şeyler her geçen gün artan kesim, zaten kendiliğinden tasarruf halinde.
Diğer yandan, tasarrufu, israfın ayıp olduğunu unutan mevcut devlet yöneticileri.
Üstelik yalnız lüks olan harcamalar değil, gereksiz ve faydasız tüm harcamalar ve faaliyetler israf kapsamında değerlendirilmeli.
Devletin parasını hiç edecek her türlü kararın israfa yol açtığı unutulmamalı.
Tasarrufu, cebinde üç kuruş parası kalmış olandan istemeniz fayda etmez.
Ekonomiyi güçlendirecek, halkı yoksulluktan kurtaracak olan devletin edeceği tasarruf. Ancak devlet, göstermelik bir tasarruf dahi uygulamaktan oldukça uzak görünüyor.
