Gezip dururken olup bitenleri öğrenmek adına demeçleri de takip ederim. Dayanamayıp, araştırırım, altında bir şeyler ararım. Çoğunda da şüphemde haklı çıkarım.
Geçtiğimiz günlerde bir haber okudum. Selçuk İnan''ın menajeri konuşmuş. Diyor ki; "Selçuk İnan bir çok teklif alıyor. Teknik direktörlük için bunlar."
Şaşırdım.
"Vay canına" dedim kendi kendime; "Meğer tüm kulüpler, Selçuk İnan’ı takımın başına getirmek için seferber olmuş. Yurt dışında bile üstelik."
"Dur bakalım ne olacak?" dedim, sessizce beklemeye geçtim.
Daha 3 gün geçmeden Selçuk İnan Kasımpaşa’ya hoca oldu.
Yani bunca teklif(!) varken, teknik direktör değirmeni olan kulübü seçmiş.
İnan’ın imza töreninde ilk teşekkür ettiği kişi de Fatih Terim olunca tahminimde yanılmadığımı anlamım.
İşte tek doğru bu. Zira, Selçuk Terim’in olaya dahil olması sonucu ilk hocalık kariyerine başlayabildi.
Bunca eğitimli, tecrübeli teknik adam varken, göreve gelme işleri böyle oluyor. Liyakat değil, torpil öne çıkıyor.
Umarız hiç tasvip etmediğimiz şekilde yapılan görevlendirmeden başarı çıkar.
Ama şunu de belirtmeliyim ki... Liyakatı taca atmak torpille iş başına gelmek nereye kadar!
