Ülkenin güneyinde ve batısındaki orman yangınları günlerdir yayılarak devam ediyor. Sebebi bu yazıyı yazdığım saatlerde henüz belli olmasa da bu konuda dahi, yapılan tahminler üzerinden bir kutuplaşma yaşandığını üzülerek gözlemliyorum.
Elbette ki, her ihtimal araştırılmalı ve sorumlu birileri varsa bunun tespiti ve gereken yapılmalıdır. Otel sınırlarında duran yangınların nedeni araştırılmalıdır. Yanan alanların takibi muhakkak ki yapılmalıdır.
Ve tüm Akdeniz ülkelerindeki gibi, küresel ısınmanın etkisiyle doğanın alarm verdiği gerçeği de unutulmamalıdır.
Zira, yanan yerlerin kendini onarması beklenmeden üzerlerine turizm bahanesiyle oteller inşa edilirse, meşhur Kızılderili atasözündeki gibi, "Yerkürenin başına gelen, yerkürenin çocuklarının da başına gelecek." Hayvanlara ne olduysa insanlara da aynısı olacak ve bizden sonraki nesiller yaşayacak alan bulamayacak.
Hepimizin şapkayı önüne koyup "doğayı nasıl koruyacağımızı ve olası afetleri nasıl hasarsız atlatacağımızı" düşünmemizin gerektiği noktadayız.
Edebiyatın usta ismi Ursula K. Le Guin, Lavinia isimli eserinde şöyle diyor: "İnsanın gittiği yerde ağaçlar ölür."
Türkiye''de günlerdir ağaçlar ölüyor.
O ağaçları yuva bilen canlılar ölüyor. Tavşanlar ölüyor, kaplumbağalar ölüyor, alanlarını daraltarak sayısını ve çeşitliliğini zaten sınırlamış olduğumuz orman hayvanları ölüyor. Çiftlikler yanıyor, koyunlar, keçiler, inekler ölüyor.
Kanser tedavisi için sakladığı parası yanan teyzenin umutları ölüyor.
İnsanlar ölüyor, insanlar!
Evi yanan insanlar, eli yanan insanlar, yüreği yanan insanlar…
Birikimlerini, evlerini, çiftliklerini, hayvanlarını, geçim araçlarını kaybeden insanlar…
Elimizden bir şey gelmeden izliyoruz.
İnternette ve televizyonda gördüğümüz manzaralara bakamayan bizler, evinin yanışını çaresizce seyreden insanları anlamaya çalışıyor, acılarına ortak olduğumuzu sanıyoruz.
Yardım toplamaya, ulaştırmaya çalışıyoruz.
Gönüllü olarak yardım eden bir gencin öldüğünü öğreniyoruz.
Doğa kendisini yenileyecek deniyor ama bazı acıların tarifi yok, bazı yaraların tedavisi yok.
Bazı kayıpların da telafisi yok.
Kaybettiğimiz tüm insanlara Allah''tan rahmet, yakınlarına da sabır ve baş sağlığı diliyorum.
Üzgünüm. Kaybettiğimiz tüm canlar için, koruyamadığımız her hayvan ve her ağaç için üzgünüm. Yıllarca biriktirdiklerini birkaç saatte kaybeden vatandaşlarım için üzgünüm.
Vergiler, IBAN numaraları, uçaklar, helikopterler, tedbirsizlikler… Konuşulacak çok konu, sorulacak pek çok soru var ama böylesine siyaset üstü bir meselede, bu da böyle siyaset dışı bir yazı olsun; konuşulması, tartışılması gereken meseleler sonraki yazılara kalsın…
Şimdilik, başımız sağ olsun.
Geçmiş olsun, Türkiye.
TEBRİKLER METE!
Bunca üzüntü içerisinde Tokyo''da İstiklal Marşı''mızı çaldırarak bizleri gururlandıran, ülkemize altın madalya getiren Mete Gazoz''a teşekkürler. Genç yaşında elde ettiğin bu başarılar daim olsun Mete, tebrikler!
