Ukrayna''ya saldırısı Putin''i bitirecek. Öyle görünüyor. Muhalifleri, ister istemez sessiz. Savaş uzayınca halkta bıkkınlık artacak. Muhalifler cesaretlenecek. Öyle bir an gelir ki, Putin muhalifleri öldürtse bile halkın direncini kıramaz. Bizde de yakın zamanda darbeye kalkıştılar. Ancak, halkı hesap edemediler ve yenildiler.
Putin, Çeçenistan''a saldırdı, Gürcistan''a saldırdı, Suriye''de Beşşâr Esad''a ön açmak için halkı katletti, Halep gibi tarihî şehri düzledi. Ruslar bu öldürme ve yıkımları liderlerinin kudreti olarak gördüler. Batı da sesini çıkarmadı. Ama Ukrayna başka. İç içeler.
Ukrayna''ya saldırı, isterse zafer ilan etsin, Putin''in sonunu getirecek.
Putin ülkesinden kaçmak zorunda kalırsa nereye gidebilir? En yakın adamı Beşşâr var. Ona sığınır mı? Sanmıyorum. Putin''in yenilgisi Beşşar''ın da yenilgisi demektir. Çin kabul eder mi? Çin, Putin''i desteklemekle beraber, dengeleri de hesap ediyor. Hindistan da keza...
Bir Türkiye kalıyor. Türkiye, Putin''i kabul eder mi?
Ömer Sami Coşar''ın "troçki istanbul''da" kitabı üzerinde durmuştum. Stalin, Troçki''yi tutuyor, Almatı''ya sürüyor. Taraftarları çok olduğu için, isyan çıkarırlar korkusuyla en kolay yaptığı şeyi yapamıyor, öldüremiyor. Batı ülkeleri de Troçki''yi gaddarlığı yüzünden kabul etmiyor. Ukrayna''da, -kendisi de Ukrayna doğumlu bir Yahudi- Bolşeviklere isyan eden Vrangel''in ordusuyla savaşırken, çok insan öldürüyor. Daha önce bahsettiğimiz gibi, Troçki''nin önünden kaçan Beyaz Ruslar, İstanbul''a akıyor. Vrangel bile toplayabildiği askerini, silahını alıp İstanbul''a geçiyor. Tabiî o sıra İstanbul İtilaf Devletleri''nin işgalinde. İngilizlerin, Fransızların hükmü geçiyor. Vahîdettin onların oyuncağı. Bunlara girmeyelim.
Mustafa Kemal Batı''nın kabul etmediği Troçki''yi nasıl kabul etti?
İstiklâl Harbi''nde Bolşevikler bize silah verdiler. Kızılordu''nun başında da Troçki var. Ö. S. Coşar kitabında yazar:
"Musul''u Türkiye''den koparabilmek için üzerimize Mussolini''yi saldırtmış olan İngiltere''ye ve Güney Anadolu''dan toprak istemeye başlayan faşist İtalya''ya karşı Türkiye, 1925 yılında Sovyet Rusya ile bir ittifak antlaşması akdedilmişti. Yardım vaadi almıştı. Ayrıca Troçki''nin İstiklal Harbi sırasında Türkiye''ye yardımları dokunmuş, Sovyet harbiye komiseri olarak silah sevkinde rol oynamıştı.
Bu hava içinde Stalin''in ricası kabul edilecekti. Konu büyük önem taşıdığından Başbakan İsmet Paşa ve daha sonra Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Paşa durumdan haberdar edilmişti." (s. 9-10)
Mustafa Kemal, Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü Aras''a, Troçki''nin siyasî mülteci olarak kabul edilebileceğini söylüyor, fakat şartını da koşuyor. İşte burası mühim:
"Sovyet Sefiri Suriç''e anlatmak lâzım. Türkiye Cumhuriyeti toprakları Sovyet Rusya''nın hapishanesi değildir. Troçki topraklarımızda yalnız Türk kanunları çerçevesi içinde ve serbest yaşar. Bunu bilsinler." (s. 10)
ABD ve AB ülkeleri, bize çok çektirdiler. PKK''ya karşı kullanacağız diye silah vermek istemediler. Rusya''dan alışveriş yaptığımız için kaş çattılar. ABD, parasını ödediğimiz hâlde F-16''ları vermekte tereddütte.
Biz başından beri Ukrayna''nın yanındayız. Dolayısıyla Kırım''ın yanındayız. Diğer taraftan Putin''i idare etmeye çalışıyoruz.
Putin ülkesinden kaçmak zorunda kalırsa en yakınında Türkiye görünüyor. Başka gidecek yeri de yok. Bize sığınırsa elimizde Batı için büyük koz olur.
Bakalım zaman ne gösterecek.
