Türkiye gibi, demokrasi alt yapısı zayıf, demokratik kurumları zarar görmüş ülkelerde, demokrasi, yalnızca muhalefetin arzusunu oluşturuyor. Zira, demokrasi dediğimiz aslında iktidarın muhalefete haklarını kullanacağı ortamı sağlamasını gerektiriyor. Tabii bu da iktidarda olanların -doğası gereği- işine gelmiyor.
Neticede muhalefet, iktidarı denetleyici bir rol oynuyor ve iktidarın üzerinde iyi yönetme zorunluluğu yaratan bir baskı oluşturuyor. Neden? Çünkü bugünün muhalefeti, yarının iktidar adayı.
İşte bunun mefhum-u muhalifi, iktidarın da yarının muhalefet adayı olduğu gerçeğidir. Ancak iktidarlar, bunu her daim unutur. Özellikle de koltuklarına tutunmak için giderayak yaptıkları icraatlarda…
Seçim sistemi, medya ve kurumlar
Cumhur İttifakı partileri AKP ve MHP, kendilerini önümüzdeki seçimlerde en avantajlı konuma getirecek değişiklikleri yapmakta kararlı. Birinin öncelikli derdi kazanmayı garantilemek, diğerinin ise tek başına da var olabilmek.
Tabii bu planlamalar yapılırken hesap edilen tek şey hemen önümüzdeki seçimler ve bu seçimleri kazanmak.
Bu amaçla sosyal medya, üzerinde düzenleme yapılarak zapturapt altına alınmak isteniyor.
Kurumlarda çeşitli atamalarla iktidar kendini emniyete almaya çalışıyor.
Ve son olarak da belki de önümüzdeki seçimlerde Türkiye''nin kaderini değiştirecek en önemli mesele olarak seçim sisteminde değişiklikler yapılmak isteniyor.
Seçim sistemi değişikliklerine dair barajın ittifak içi ve ittifak dışı olarak ayrı ayrı belirlenmesi, dar bölge sistemine geçilmesi gibi pek çok husus konuşuluyor. Bu yapılmak istenen değişiklikler netleştikçe hepsini tek tek konuşacağız ancak şimdilik görünen o ki, iktidar seçim sistemini kendinin kazanmasını garantileyecek şekilde dizayn etmeye çalışıyor.
Yarınların muhalefeti olarak AKP
Önümüzdeki seçimlerin şu anki iktidar için olumsuz sonuçlanması ve ondan sonraki seçimlere muhalefet partisi olarak girme ihtimali belli ki şu an düşünülmüyor. Oysa, her iki partinin de oylarında düşüş olduğu görülüyor. Pek çok anket sonucu da kamuoyundaki konuşmalar da iktidardan muhalefete oy kayması olduğu yönünde.
Bu da muhalefet ve iktidar dengelerinin değişmesi ve hatta yer değiştirmesi ihtimalini düşündürüyor.
Arapça kökenli kavramlar olan iktidar ve muhalefetten ilki, "bir işi yapabilme gücü", diğeri ise "bir şeye karşı çıkma" anlamına geliyor.
İktidarın el değiştirmesi ise, bugün yapabilme gücüne sahip olanların, yarın kendi yaptıklarının sonuçları kendilerine uygulandığında karşı çıkacakları anlamına geliyor.
Yani, şunu şimdiden net olarak söyleyebiliriz ki, yarının muhalefeti olacak olan AKP''nin yarınlarını düşünmeden yaptığı her değişiklik, günü geldiğinde kendisi için bir hendek olacak.
İşte öncelikli mesele, demokrasi olmayınca, demokrasinin başrol oyuncusu olan muhalefete haklarını vermek yerine onu düşman belleyerek ülke yönetilince, yalnızca iktidar için, yalnızca iktidara yarayan yasa yapılınca, iktidarlar kendi kazdıkları kuyuya düşüyor.
Oysa öncelikli ve daimî hedef, demokrasi olmalıdır. Demokrasi, sana, bana, onlara, bir gün mutlaka herkese lazım olur.
