Bu sıra “Eşrefoğlu al haberi” mısrasıyla (“mısraıyla” yazmıyorum/demiyorum!) başlayan “nefes” ortalığı yıkıyor. İstanbul Kültür Üniversitesi’nden Prof. Dr. Vahit Türk de linki DTCF’lilere göndermiş. Bu “nefes”i bir yerde okudum, dedim. Aradım, sonra Dergâh dergisinde buldum. Dergâh, Yahya Kemal’in önderliğinde, Mustafa Nihat (Özön)’ın yazı işleri müdürlüğünde (maddî yük de onun üzerinde) 1921’den 1923’e kadar 42 sayı çıkmıştır. “Millî Edebiyat”ın ana kaynağı diyebileceğimiz bir mevkute. İstanbul’da, işgal altında, Anadolu harekâtına destek vermiştir. Onun için birçok sayfası sansür yüzünden boştur. Üzerinde geniş çalışmamız var; yakında öğrenirsiniz! Bunu geçelim ve ortalığı yıkan “nefes”e gelelim. Şiir Hüsnü Dede’nin. Dergide bir bu şiiri yayınlanmış: Haziran 1922’de, 28. sayıda. Zamanımızda birçok versiyonuyla ve başkasının adıyla karşıma çıktı. Hüsnü Dede’nin adı geçmiyor. Şiir 8 heceli, 4+4 duraklı.
Eşrefoğlu al haberi
Bahçe biziz gül bizdedir
Biz bir Mevlâ’nın kuluyuz
Yetmiş iki dil bizdedir
Arı vardır uçup gezer
Teni tenden seçip gezer
Cânân bizden kaçıp gezer
Arı biziz bal bizdedir
Adam vardır cismi semiz
Alır abdest olmaz temiz
Eli dahleylemek nemiz
Cümle küstahlık bizdedir
Erlik midir eri yormak
Uzak yoldan haber sormak
Cennetteki yedi ırmak
Coşkun akan sel bizdedir
Yeryüzünün çiçeğiyiz
Dergâhların kulcağıyız
Hacı Bektaş köçeğiyiz
Edep erkân yol bizdedir
Kimi sofu kimi hacı
Erenler bize duacı
Resûl-i Ekrem’in tacı
Aba hırka şal bizdedir
Kuldur Hüsnü Dede, kuldur
Manayı söyleyen dildir
Elif Hakk’a doğru yoldur
Cim ararsan dal bizdedir.
Hüsnü Dede
***
Hüsnü Dede, belli ki bir Alevî dedesi. Başka şiirleri var mı? Bilmiyoruz. Halk edebiyatı araştırıcılarının belki elinde bilgi vardır.
