Brezilya'dan mektup
Türkiye’den sonra Brezilya’da halk ayaklanıverdi. Hatta “Burası artık Türkiye!” diye pankart açtılar. Benim büyük kız, şu anda olayların ilk başladığı Sao Paulo’nun aynı adı taşıyan üniversitesinde “misafir araştırıcı”... Doktora tezi Latin Amerika üzerine... Tabiî merak ettim. Mektubu her şeyi anlatıyor. Olduğu gibi veriyorum:
“Merhaba babacığım, / Öncelikle merak etme. Bizim oturduğumuz yer şehrin güzel bir yeri, merkeze de uzak kalıyor biraz. Burada olay çıkmaz, merak etme diyorlar. Okula gelince... Pazartesi derse gitmiştim ama gösterilerden dolayı iptal edilmiş, benim sonradan haberim oldu, okuldaki lisans öğrencileri gösteri hazırlığı yapıyorlardı. Bir öğrenci koridorda davula benzer bir şey çalıyordu. Dersin yapıldığı yer dil-tarih-coğrafya fakültesi gibi bir fakülte diyebilirim. O yüzden bina çok büyük. Binanın girişinde geniş bir kapalı alan var, bazı öğrenciler pankart hazırlıyorlardı. ‘Ne hazırlığı yapılıyor?’ diye sordum, ‘Coğrafya bölümü grev yapacak.’ dediler. Grevin İngilizcesi ‘strike’, öyle kullandılar. ‘Bunlar sık sık grev yapar zaten’ dediler. Öğrenciler dersleri engelleyip protesto gösterileri yapabiliyorlarmış. O gün vakitlice çıkıp eve gelmiş oldum böylece. Hafta sonu da geziye gittik şehir dışına, çok güzel geçti. Okuldaki profesörlerle görüşmeler yapacaktım, olaylar yatışıncaya kadar gitmemeye karar verdim. Merkezdeki müzelere filan da sonra gideceğim. Böyle yani, her yerde olay yok, olduğu yerlere de gitmemeye çalışıyorum.
Gösterilerin yapıldığı yer, bizim Taksim’e Nişantaşı’na benzeyen bir cadde var, Paulista diye, orası. Ama Rio’da ve Recife diye bir şehir var kuzeyde, orada da gösteri yapıyorlarmış. Olaylar otobüs-metro-tren ücretlerine 20 cent zam yapıldı diye başladı. Polisin orantısız güç kullandığını söylüyorlar. Burada hayat aşırı pahalı. Çok şaşırdım, üzüldüm, otobüse, trene binince çok etkileniyorum o insanların eski kıyafetlerinden, yorgunluklarından. Biliyorsun, Amerika’ya gittim, Almanya’ya gittim. Türkiye’deki Almanya’daki fiyatlarla kıyas kabul etmez burası. Yiyecek, ulaşım her şey çok pahalı. 0.20 Real için gösteri yapmak saçma geliyor ama bilet ücreti 3 Real’di, 3.20 oldu. Eğer arabası yoksa birinin, bir yerden bir yere tek vasıta ile gitmesi çok zor. Otobüsten inip tekrar otobüse binersen meselâ para ödemiyorsun, ama otobüsten sonra bir de metroya veya banliyö trenine binmek zorundaysan, 1.80 Real daha ödüyorsun şu anda. Ben de akbil gibi bir kart aldım, okula sadece gidişim 5 Real, o da Türk parasıyla 4.5 Lira ediyor. Ama gösteriler, yollarda iş dönüşü bir kaç saat yol gitmek zorunda olan insanların hayatını kolaylaştırmadı. Gösteri yapan, yağma yapan, polisle çatışan, belirli bir kesim. Hayat pahalılığının acısını çeken insanlar gösteriler yüzünden trafik kilitlendiği için daha çok yoruldular, yollarda kaldılar, hepsi bu bence. Merkez bizim eve otobüsle 50 dakika, geçen cuma burada bile trafik neredeyse tamamen durdu, insanlar otobüslerden inip yürüdüler. Benim gözlemim böyle, Brezilya’nın çok yapısal ekonomik sorunları var, fakirlik çok belirli ama gösteriyle filan çözülecek gibi değil. Başka bir gün bunları yazarım.
Çok öpüyorum, sevgiler.” S. T.