Okumaya aç, ama treni kaçırmış...
Okumaya aç, ama okuma fırsatı olamamış...
Akıl başa geldiğinde de o okul akıllarına gelmiş...
Gariban, gayretli, gönlü güzel, vefalı ve de dost olan yetişkin insanlar topluluğunun, geç kalanlar familyasından olanların tamamı, sanki sözleşmişlercesine, o kolejde (lisede) bir araya gelmişler.
*
Ortak noktaları, çoğunlukla paraları olmayışıydı.
Kazandıkları ancak kendilerine yetiyordu.
Birçoğunun kendilerinden başka sahip çıkanı bile yoktu.
Ancak onların her birinin peşine düştükleri kocaman kocaman hayalleri vardı.
*
Her biri, taşı çatlatırcasına sabırlıydı, "Beyoğlu Akşam Ticaret (Garibanlar) Koleji"nin öğrencileri.
Bu ismi de Sevgili Dostum Sacit Işılay koydu, teşekkürler kendisine...
*
Bir anlamda bu güzel insanlar topluluğunun her birinin hayatlarında içselleştirdikleri bir duygu eylemiydi bu Garibanlar Koleji.
*
Onlar için vefa, birbirini sahiplenmeydi.
El vermeydi birbirlerine...
Birbirlerini, gecenin karanlığı içinde koruyup kollamaydı...
*
Beyoğlu Akşam Ticaret (Garibanlar) Koleji, öyle bir okuldu işte.
Öğrencileri garibandı, ama gururluydu!..
Garibandı, ama sahipsiz değillerdi!..
*
O gariban kolejin, garibanlarını sahiplenen muhteşem bir müdür olan Merhum Fahri Türker Hoca'nın -ki benim hayatımın dönüm noktasının mimarıdır o- kanatları altında; Davut Yıldırım, Süleyman Atsız, Mehmet Dövmen ve diğer öğretmenlerimizin tedrisatından geçerek garibanlıklarını tevazuya dönüştürmüş her birinin, hayatın içinde muhteşem görevler üstlenmesine...
Muhteşem işler yapmasına...
Muhteşem insanların yetişmesine okul sahipliği yapmışlardır.
*
O okulun öğrencilerinden olan bendeniz Gariban Yunus Arıkan; Davut Yıldırım sayesinde Matematik korkusunu yenmiş, Süleyman Atsız sayesinde Edebiyatla tanışmış, edebiyata tutunmuş ve bugün garibanlığının yanında gazeteci ve yazarlığı da iliştirerek, o okulun bana kazandırdığı iş, ahlak ve yaşam disiplini sayesinde, kendimi keşfetmeyi öğrenmiş biriyim.
Yalnız ben mi kendimi keşfetmiştim?
Elbette hayır!..
Ve o Beyoğlu Akşam Ticaret (Garibanlar) Koleji'nin yani, o güzel insanlar topluluğunun neredeyse tamamı, kendilerini keşfetmeyi başardılar.
*
Ve gelin görün ki bugün öyle bir okul yok. Adının kaldırılmasıyla birlikte öldürüldü ve yaşadığı o yere defnedildi.
Kendi adıma fırsat buldukça ziyaret etmeye çalışıyorum!..
Çok üzgünüm; Beyoğlu Akşam Ticaret (Garibanlar) Koleji - Güzel insanlar topluluğu artık mezun vermiyor!..
