İnatlaşıyorlar.
Taşnakçı Ermeniciler yine yürüdüler.
Yine “Hepimiz Ermeni’yiz” diye avazları çıktığı kadar bağırdılar.
Tam Etyen Mahçupyan’ın “Hrant’ın parazitleri” dedikleri tipler... Solun her rengi ve her kademesi oradaydı. 500 kişi ya var ya yok... İçlerinde Ermeni arasanız ya üç ya beştir... Onlar da “Ermeni” değil; “Sol-komünist” oldukları için oradalar.
Elbette Ermeni vatandaşlarımız “parazitler”in insanlarımızı birbirine düşürmek istediklerini biliyorlar ve bunlara itibar etmiyorlar
“Parazitler”in yandaşı basın-yayın organları inatlaşan bu Taşnakçı Ermenicilere “binlerce” diyemedikleri için “yüzlerce” dediler. Siz anlayın cirmlerinden fazla ses çıkaran “parazitler”in gücünü!
Hocalı katliamını tel’în mitingiyle Taşnakçı-Ermenicilerin “Irkçılığı Protesto Yürüyüşü” adı altında Türk düşmanlığı yürüyüşünü kıyaslayacak değilim. Hocalı katliamını tel’în mitingi bütün Türklerin sesi, “parazitler”in Ermenicilik inatlaşması ise, “aydın” sapkınlığının en belirgin görüntüsüdür.
***
Cemal Aydın dostumuzun kitabına geleceğim...
Yukarıdaki anlattıklarımın müşahhas örneklerle delillendirilmiş bir belgesidir “Taşa Kazınan İhanet”. Alt başlığı: “Ermeni İhanetinin Paris’teki Belgesi”.
Cemal Aydın’ın “Taşa Kazınan İhanet” eseri 120 sayfadır. Elinize aldığınızda bitirmeden bırakamayacak, birbiriyle bağlantılı bir hatıra-yorum yazıları toplamıdır.
Merak ediyorsunuzdur... Önce “taşa kazınan ihaneti” vereyim.
Cemal Aydın, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Filolojisi mezunudur. Uzun yıllar gazetecilik yapmış, birçok kitabı Türkçeye kazandırmıştır. Bunların başında Roger Garaudy’nin kitapları gelir dersem tercümelerinin nasıl ayrı bir önem taşıdığını anlarsınız.
Sık sık Fransa’ya gider. Fransızların ruhunu bilir desem yeridir.
Bir gidişinde ünlü yazar, siyasetçi ve ilim adamının yattığı Pére Lachaise (Okunuşu: Per Laçez: Anlamı: Peder -Rahip- Lachaise) mezarlığını gezer. Bu mezarlıkta, hâkim Safa Mutlu’yu öldürdükten sonra cezasını çekerken kaçıp Fransızlara sığınan aktör Yılmaz Güney ile türkücü Ahmet Kaya’nın da mezarları vardır.
Cemal Aydın mezar çıkışında bir anıtla burun buruna gelir. Bu durumu şöyle anlatır:
“Bir ‘soykırım anıtı’ olduğunu sandığım için ilk tepkim başımı çevireyim ve yazılanları görmeyeyim oldu. Ermenilerin Fransa’nın pek çok şehrinde biz Türklerin Ermenileri öldürdüklerini iddia eden birçok soykırım anıtı vardı çünkü.”
Ne anıtı olduğunu ve başka “ihanet” belgelerini Cemal Aydın’ın tespitlerinden hareketle yarın vereceğim. (Kitap Türk Edebiyatı Vakfı yayınıdır. Tel. 0212 526 16 15)
