“Eller tetikten çekilsin!”
Bu ağız çaktırmadan nasıl da eşitliyor elleri değil mi? Güvenlik kuvvetlerindeki ellerle terör örgütündeki kanlı eller bir!.. Memlekette huzur ve barış bozuluyor!.. Tıpkı üniversitelerdeki ‘karşıt görüşlüler’ gibi!.. Kim, kime, neye karşı önemli değil!..
* * *
“İki taraf da...”
Bu şablon da beyinli/beyinsiz âkiller ile devlete ve millî varlığa düşmanlığı aydınlık zanneden ‘üçüncü cins’e ait... Kendilerini devlet ve PKK’nın dışında, hakem vasfına sahip ‘üçüncü taraf’ olarak görüyorlar... Ürettikleri âdilik potansiyeli sayesinde artık ‘devlet’ ve ‘terör örgütü’ yok ‘iki taraf’ var!..
* * *
“Çatışmasızlık ortamına yeniden dönülsün!”
İki yaramaz çocuğa “Kavga etmeyin, ayrılın” diye seslenen sözüm ona ‘üst akıl’!.. Terör örgütünü uluslararası kurallar anlamında sanki ‘eşit hukuk’a sahip organizasyon gibi algılamaya hizmet eden sinsi bir propaganda tarzı bu... Karşılıklı ateşkes gibi...
* * *
“Pekeke”
‘Pekaka’ denilince örgütün manevî şahsiyetine zarar verdiğini ve T.C.’nin ağzıyla konuştuğunu düşünen tiplerin dili... Dün doğrudan PKK’lılar ve onların siyasî uzantıları bu ifadeyi kullanıyordu... Kimi ‘aydınlar’ bu telaffuza çoktan kavuşmuştu!..
* * *
“Yoksa 90’lara mı dönüyoruz?”
Bu endişe kimin adına? Teröristler adına mı, asker veya polisler adına mı? Eğer asker veya polisler adınaysa, endişeye gerek kalmadı, iki haftada 24 şehit vererek 90’lara dönmüyoruz, 90’ları geçtik bile... Yok, endişeleri teröristler adınaysa haklı sayılırlar, ‘beyaz Toros’ edebiyatına bunlar boşuna sarılmıyorlar!..
* * *
“Çocuklar ölmesin, artık kan akmasın!”
Dünyanın hangi coğrafyasında, hangi kavme mensup olursa olsun çocukların ölmesini isteyen, kan akmasından zevk alan alçaktır... Ama bu ülkede yaşanmış çocuk katliamları karşısında kılı kıpırdamayan, Batı’daki gibi teröre karşı büyük yürüyüşler organize çağrısı yapmayan, aydınlığını sadece teröristin olmayan hukuku lehine kullanan ve her gün tabutlar arasında “Hangisi benim babam?” diyerek koşturan o çocukların acısını hissetmeyen ondan daha alçak değil midir?
* * *
“Kirli savaş!”
Fikir namusunu pantolonunun arka cebinde unutmuş, arada bir kamuoyuna mektup yazarak hâlâ yaşadıklarını vurgulamaya çalışan, insaniyet anlamında hayızdan nifastan kesilmiş, beyninin sağ lobu Marksist, diğer lobu liberal sol, akşamdan kalınca vatansız, öğleden sonra bilim adamı, ‘part-time insan’ ama ‘full-time kansız’ tiplerin en sevdiği kavram; kirli savaş... Dünyanın en büyük uyuşturucu örgütünün, adı konmamış bebekleri katletmekten zevk alan terör şebekesinin, hiçbir kuralı olmayan vahşet organizasyonunun değil de, kendini savunmak zorunda olan devletin kirlettiği savaş!..
* * *
“Derin devlet işi, gladyo, faili meçhul!”
Terör örgütünü suçun içinden çıkarıp aklama formülü... Eğer fail yoksa ortada suç kesin devletin... Yok eğer fail olay yerinde ölmüşse veya sonradan yakalanmışsa, hatta fail yakalanmasa bile olay üstlenilmişse, bunu provokasyon olarak sunma ve devleti fail hâle getirmenin en kestirme yolu bu dil...
* * *
‘Savaş’ kelimesi zaten ‘terör’ü yok saymaya yaradığı için asla kullanılmaması gereken bir kavram... Ama ille de bir ‘kirli savaş’tan söz edilecekse, işte bu kavramlarla yapılan savaştır... Sadece ağır silahlarla ve patlayıcılarla yürütmüyorlar bu kahpeliği... Özenle seçilmiş kavramlarla, onları dile yerleştire yerleştire, ‘aydın’ kılıklı ‘taşıyıcı anneler’ aracılığıyla!..
