AKP sağlık sisteminin canına okudu derken boşuna demiyorduk!
Hatta sağlık sisteminin en temelinden canına okumaya başladığında sesini çıkaranlara “Geri kafalı, sen de batı kafası yok” dediklerine de şahidiz.
Batı Türklerin sağlık ocağı merkezini araştırırken biz AB’ye uyacağız diye sağlık ocaklarımızı, Aile Sağlığı Merkezlerine çevirdik.
Peki ne oldu sonunda?
Sağlık ocaklarında devlet memuru olarak çalışan kadrolu elemanlar, bir anda oldu sana sözleşmeli personel!
Şöyle bir Aile Sağlığı Merkezi düşünün!
Hemşiresi, ATT’si, Ebesi, Paramediği hiçbiri sağlıkçı sayılmayan!
İşverenleri ise doktorlar!
İşe alımlarına işten çıkarılmalarına doktorlar karar veriyor!
Kadro falan zaten yok!
Özlük hakkı, ilave tediye, promosyon ve giyim hakkı mı onlar da ne?
Hiçbir sosyal haktan yararlanma imkanları yok!
Maaşlar ne durumda dersiniz?
Bir Aile Sağlığı Merkezi’nde çalışan üniversite mezunu bir hemşire yarı zamanlı çalışıyorsa 3000 TL, tam zamanlı çalışıyorsa en fazla asgari ücret 8506 TL alıyor.
Bir ASM’de yarı zamanlı çalışan hemşire aldığı bu maaş karşısında aldığı eğitimden utandığını, arkadaşlarına maaşını söyleye çekindiğini belirtiyor.
Nasıl utanmasın, nasıl çekinmesin ki?
El alemin uzayda yaşamı aradığı bir çağda, kiraların bile asgari ücretten fazla olduğu dönemde sana reva görülen maaş bu!
Bu durumda tam 20 bin vatandaşımız var!
Aile Sağlığı Merkezi Grup Elemanları!
Her platformda sorunlarını dile getirmeye çalışıyorlar!
Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’ya sorunlarını iletiyorlar.
Peki sonuç?
Koca bir sıfır!
Özel hastane sahibi sağlık bakanı hiç vatandaşın sorununa çözüm arar mı?
Devlet bu vatandaşlarına diyor ki siz sağlıkçı değilsiniz!
Sağlıkçı değilsiniz dedikleri vatandaşlar pandemi canları pahasına çalıştırıldı ama?
Peki bu insanlar ne zaman hak ettikleri, adil, eşit bir düzende yaşama fırsatı bulabilecek?
Emekçiye emeğinin hakkı ne zaman verilecek?
20 bin vatandaş sağlık ordusunun içine dahil edilecekleri günü yılmadan bekliyor!
