Yargı depremi tartışıladursun, biz TSK’yı çökertmeye yönelik asimetrik psikolojik operasyona dönelim.
Bilindiği gibi suçlamalar öyle bir noktaya vardı ki TSK’nın tasfiye edilmesi ve yeni ordu kurulması bile teklif edildi. Bazı kalemlere göre TSK bir suç örgütüdür!
Peki böyle bir durumda TSK’nın kendisini nasıl savunması gerekirdi?
Türk Ordusu’na yönelik suçlamalara nasıl cevap verileceğine örnek olabilecek, bir ordu komutanından Genelkurmay Başkanlığı’na gönderilen bir dilekçe var.
Dilekçe şöyle başlıyor.
“Ordu komutanlarının sefil, çete başı ve dolayısıyla orduların çete olduğu ifade ediliyor. Savunmalarına hiçbir zaman gerek görmeyeceğim bazı kişiler hakkında taşlamalarda bulunmak isterken, vatan ve millet için temiz ve masum duygularla ve türlü zorluklar içinde namus görevini yapan ordularını çete ve aynı şartlarla karşı karşıya bulunan ve tek dayanağı namus ve haysiyetlerinden ibaret bulunan ordu komutanlarını sefil ve çete başı olarak niteleyip dillere düşürmek ne büyük bir ahlâksızlık ve sefil bir vicdansızlıktır.”
Ordu komutanının kim olduğunu merak ediyorsunuz değil mi?
Erzurum Savcısı tarafından çete soruşturmasında şüpheli sıfatıyla ifade vermeye davet edildiği halde gitmeyen 3. Ordu Komutanı Orgeneral Saldıray Berk değil.
Sanıyorum o da Genelkurmay Başkanlığı’nda görüşmeler yaptı ve fikirlerini ifade etti ama üstlerine sözlü olarak ne dediğini bilmiyoruz.
* * *
Biz, ordu komutanının dilekçesine devam edelim:
“Türk Ordularını, onların namuslu komutanlarını bu surette göstermek yeteneği, ancak vatan ve milletin çöküp dağılmasını arzu eden bir alçakta bulunabilir. (Burada dilekçe sahibi, ordu komutanlarının adlarını sayıyor) ... Namus ve doğruluklarından asla şüphe edilmeyecek olan ordu komutanı arkadaşlarımın bu rezilce teşhire karşı ne diyeceklerini bilmem. Yalnız kendi nam ve hesabıma beyan ederim ki benim başında bulunmakla övündüğüm ordular, haydutlardan değil, soylu Türk Milleti’nin namuslu çocuklarından kurulu idi.
O sefil iftiracı şunu da kesin olarak bilmelidir ki ben hiçbir vakit vagon vagon altın teslim alan sefil ve haydut başlarından değilim. Bu namussuzca iftirayı ve sahibini lanetlerim. Bu iftiracı hakkında gereken kanuni işlemin yerine getirilmesi istirham olunur.”
Diyeceksiniz ki kim bu ordu komutanı?
Kim olacak Mustafa Kemal Paşa!
* * *
Alev Coşkun, Cumhuriyet kitapları arasında çıkan “Samsun’dan Önce Bilinmeyen 6 Ay” adlı kitabında belgeleriyle bu olayı da inceledi. Hukuk-i Beşer gazetesi, 14 Mart 1919’da Damat Ferit Hükümeti’ni hitaben bir yazı dizisi yayınlamaya başladı ve ordu komutanlarına çok ağır suçlamalarda bulundu Yazıyı, 31 Mart 1909 olaylarını kışkırtan Mevlanazade Rıfat yazıyordu.
Mevlanazade Rıfat, “Kağıt paranın geçerli olmadığı yerlerde ordu ve mülkiye memurlarının ihtiyaçları için milyonlarca altın ve gümüş para bastırılarak vagon vagon ordu komutanı denilen âli sefillere, (yüksek mevkideki alçaklara) daha doğrusu haydut başlarına teslim edildi” diyordu.
İşte bu iddiaya kimse ses çıkarmayınca Mustafa Kemal Paşa yukarıdaki dilekçeyi yazdı.
Mustafa Kemal Paşa, dilekçede Osmanlı ordusu diyordu, ben ilk planda dilekçenin yazarı belli olmasın diye bu ifadeleri Türk Ordusu olarak kullandım. Dilekçe basında da yayınlanınca Mevlanazade tarafından mahkemeye verilen Mustafa Kemal Paşa, avukatından davanın uzatılmasını istedi. Çünkü 19 Mayıs’ta Anadolu’ya geçecekti.
