Bekir Bozdağ'ın, "Tayyip'in partisi" tespiti hâlâ kulaklarımızda çınlıyor. Devlet Bahçeli'nin, "Cumhurbaşkanı Erdoğan Anayasa'ya uymuyor, biz de Anayasa'yı Erdoğan'a uyduracağız" sloganı ile Türkiye'nin rejimini 16 Nisan referandumu ile değiştirmesi sonucu Bozdağ'dan "Tayyip'in Devleti" açıklamasını bekledim…
2018'de Recep Tayyip Erdoğan'ın ikinci ve son kez seçilmesi ile anayasada adı dahi olmayan "Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi" denilen yeni bir rejim yürürlüğe girdi.
- Merkez Bankası'nın Başkanının 20 ayda 4 kez değiştirilmesi,
- Merkez Bankası'nın 128 milyar dolarının buharlaşmasının hesabının verilememesi,
- Döviz kurlarında ve enflasyonda yaşanan artışın durdurulamaması,
- Meclis'te yasa ile kabul edilen İstanbul Sözleşmesi'nin cumhurbaşkanlığı kararı ile değiştirilmesi,
- Yasaların Meclis'te değil sarayda hazırlanıp Meclis'e torba torba gönderilmesi,
- Rektör, büyükelçi atamaları,
- Andımızın kaldırılması,
- Nerede görülüyorsa "Türk" adının ve "T.C." rumuzunun yok edilmesi,
- Kanal İstanbul inadı,
- Pandemi yasaklarına uymayan Millete ceza, AKP kongrelerine sefa uygulaması,
- Türkiye'nin pandemi haritasının kıpkırmızı olması ama iktidarın da Sağlık Bakanı'nın da yüzünün kızarmaması,
- "Mart ayında 50 milyon Çin aşısı gelecek" sözünün uyduruk çıkması,
- Valilerin ve kaymakamların birçoğunun AKP il başkanı gibi davranması,
- MHP kongresi için Bahçeli'ye, "HDP'nin kapatılması" ödülü verilmesi,
- Sözde İnsan hakları Eylem Planı açıklaması,
- İhalesiz dağıtılan kamu kaynaklarının denetlenememesi,
- Müteahhitlere rant yaratılması,
- İşsizlik zirvede iken saray bürokratlarına 4'er 5'er yerden maaş bağlanması…
İster Başkan, ister Tek Adam ister Cumhurbaşkanı diye söyleyin hiç fark etmez bunlar ve daha fazlası yaşanıyor ülkemizde…
***
Türkiye'nin yeni ekseni, demokrasi ve çoğulculuk olmalıdır.
19 yıllık "Metal Yorgunu" AKP iktidarının son büyük kongresi de gösterdi ki Türkiye'nin sorunlarına uzunca bir süredir çözüm üretilemiyor.
Ülkenin ekonomisi, dış politikası, güvenliği ve toplumsal barışı riskli günlerden geçiyor.
Yaşanan ekonomik kriz, geçici değil kalıcıdır ve giderek de derinleşecektir. İktidar yeni kaynak yaratamadığı gibi, ülkenin ve milletin kaynaklarının yurt dışına transfer edilmesine neden olmaktadır.
Tüm bu sorunları yaratmış olan siyasi iktidarın bu sorunları artık "Tek Adam Rejimi" ile çözemeyeceği aşikârdır.
Bugünlerde iktidar çevrelerinin dile getirdiği ekonomik ve hukuki reform ile yeni anayasa vaadi, zaman kazanmaktan başka hiçbir anlamı olmayan algı yaratma çabalardır.
Türkiye'nin sorunlarının çözümü, sadece iktidarın değil, sistemin de değişmesini zorunlu kılıyor.
Bunun için demokrasi ve çoğulculuk ekseninde ilkesel bir birlik yaratmaya ihtiyacı vardır.
***
Bugüne kadar "Millet İttifakı" olarak yürütülen siyasi partiler arasındaki iş birliğinin de "Türkiye İttifakı" olarak revize edilmesinde büyük yarar vardır.
Türkiye'de "güçlü parlamenter demokrasiden" yana olan tüm muhalefet partilerinin birleşeceği geniş bir ittifak, ülke sorunlarının yegâne çözüm yolu şudur;
"Türkiye İttifakı"...
Siyasi alanda, hukukun üstünlüğü ve özgürlükler adına geniş ve güçlü bir yer açmak üzere Türkiye'nin tüm demokrasi güçleri ortak prensiplerde stratejik iş birliği yapmak zorundadır. Ülkede barışın ve istikrarın yeniden sağlanması için başkaca bir yol kalmamıştır.
Cumhur İttifakı dışında kalan herkesin en geniş birliğini gerektiren "Türkiye İttifakı", içindeki tüm bileşenlerce cesaretle savunulması gereken bir ittifaktır.
Türkiye'nin makûs talihini yenmenin ve birlikte kazanmanın yolu bu çoğulcu ittifaktan geçecektir. Bu nedenle "Türkiye İttifakı" taktik bir tercih değil, stratejik bir zorunluluktur.
31 Mart ve ardından yaşanan 23 Haziran seçimleri, muhalefet partilerinin demokrasi için ittifak kurabilmeleri yönünde çok önemli bir pratik sağlamıştır.
Bu pratiğin yakın gelecekteki seçimlerde tekrarlanması için birlik olmak ve birlikte kazanmak pekâlâ mümkündür.
Bugünden planlanması gereken en önemli iş ise sandık güvenliği için iş birliğidir.
Oy ve sandık demokrasinin namusudur.
