Dünya son birkaç yıldır Irak’ın Amerika tarafından işgal edilişini ve yaptığı zulmü sadece “vah vah” diyerek
izliyor.
Zaten elden bir şey gelmez.
Çünkü bu işgale ilk günlerde halk razı oldu.
Ülkeyi iyi ya da kötü yöneten Saddam Hüseyin’e karşı ihanetler aldı başını gitti. Ve sonunda bir avuç dolar uğruna ülkenin bayrağı Amerika’ya teslim edildi.
Aradan geçen yıllar işgalde Amerikalı askerlere sevgi gösterisinde bulunanlar ve o meşhur Saddam heykelini ayakkabısı ile döven Iraklılar eğer hayattaysa bin pişmanlar.
Artık geç tabii ki!
Biz Irak’a üzülürken, ülkemizde büyük bir işgal yaşanıyor.
Belki Irak’taki gibi tank ve uçaklarla değil ama İşgal Kuvvetleri her geçen gün biraz daha ilerliyorlar.
Evet! Bu işgal maalesef ekonomi ile yapılıyor.
AKP’nin şugüne kadar uyguladığı politika işgal kuvvetlerinin ülkemizde rahat etmesine neden olmuştur.
Bütün yasalar yıllar öncesinden işgal kuvvetlerine göre düzenlenmiş.
İşgal kuvvetleri ilk olarak 2000 yılında ülkemizde büyük bir kriz çıkartarak geldiler.
Bu olaya Anayasa Krizi dedik ama aslında işgalin ilk adımıydı demek daha doğru olacaktır.
Bir gecede kimsenin neden olduğunu bilmediği bir kriz çıktı.
Cumhurbaşkanı, sinirlenip eli ile Anayasa’yı Başbakan’a ittiği için Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en derin ve en büyük krizine
girdi.
Bu kriz neden bilinmez ama sadece finans sektöründe yaşandı.
Bankalar bir bir döküldü.
Dökülmeyenler ise tıpkı meyveli bir ağaç sallanır gibi sallanıp döküldü. Hatta kökünden söküldü.
Sonuç Türkiye Osmanlı döneminin son yıllarından daha da hasta devlet oldu.
Sonunda Amerika bize Kemal Derviş’i ve 17 milyar doları gönderdi.
Bir anda kriz bitti.
Döviz hızla düştü.
Ekonomi hızla iyileşti.
Kemal Derviş, ilk icraat olarak Türkiye’deki bankalara el koyma işlemini hızlandırdı.
Türkiye’nin dev bankaları adeta domino taşı gibi bir bir devrildi.
Devrilmeyenler ise hapse girmek korkusuyla satıldı.
Kimisi Fransız’a, kimisi İngiliz’e ve kimisi de Yunanlı’ya..
Türkiye bankaların bu işgalini tıpkı Irak’ta Saddam heykelini ayakkabısı ile döven adam gibi sevinçle karşıladı.
Ülkemize yabancı yatırım yapıyordu.
Bugün Türkiye’de yerli sermayeli sadece 2.5 banka kaldı.
Onlar da halka açık olduğundan borsadaki hisseleri yabancıların eline geçti.
Sonra sigorta şirketlerimizi işgal ettiler.
Tıpkı Amerikalıların işgal ederken bazı Iraklılar’a para verdikleri gibi.. Bu parayı “satın alma” adı altında verip dağıttılar.
Ve son işgal özelleştirme adı altında fabrikalarımız ve dev sanayi tesislerimiz yabancılar tarafından işgal edildi.
Bugün güneydoğu sınırında askerlerimizin şehit olmasına neden olan kara mayınlarının satıcısı olan çok uluslu şirketin de ülkemizde banka aldığı sık sık dile getiriliyor.
Batıda paramızı alıyor, doğuda ise askerimizin canını..
İşte biz bu işgale halen sessiz kalıyoruz.
Türkiye 90 yıl sonra sessiz sedasız işgal edildi.
Ülkeyi birileri çıkmış babalar gibi satıyor, bir başkası ise “paranın dini, ırkı olmaz” diyor.
Tıpkı Irak’ın işgalinin ilk günlerindeki gibi...
