Milyonların büyük ilgi duyduğu, tribünleri tıklım tıklım doldurduğu, sohbetlerinin ana gündem maddelerinden birini oluşturduğu halde futbolda neden uluslararası arenada başarıya ulaşamıyor, hem Mili Takımımızın hem kulüp takımlarımızın maçlarının ardından sık sık derin hayal kırıklıkları yaşıyoruz?
Yanıtı kolay bir soru.
Bence başarısızlığın en önemli nedenlerinden biri ülkemizdeki yabancı oyuncu fazlalığıdır.
Futbol Federasyonu aldığı bir kararla Süper Lig’deki takımlara 8 yabancı oyuncuyla sahaya çıkma izni verdi.
Başta 3 büyükler olmak üzere çoğu takım bu izni kullanıyor, sahaya 8 yabancı ve 3 Türk oyuncuyla çıkıyor.
Takımların kadrolarında yer alan toplam yabancı sayısı da rekor düzeyde. Örneğin Fenerbahçe 19, Galatasaray 18, Beşiktaş 17 yabancıya sahip.
Diğer takımlarla birlikte sayarsak 300’ün üzerinde yabancı oyuncu görev yapıyor Süper Lig’de.
Haritada yerini kolay kolay gösteremeyeceğimiz birçok ülkeden futbolcu yer alıyor takımlarımızın kadrolarında.
Gine, Gambiya, Mali, Yeşil Burun Adaları, Surinam, Burundi, Burkina Faso, Kamerun, Zimbabve, Gabon, Fildişi Sahilleri, Sierra Leone’den bile gelenler var.
Hal böyle olunca kulüp takımlarımızda Türk futbolcular yeterince yer alıp kendini geliştiremiyor. Buna paralel olarak Süper Lig’den Milli Takıma nitelikli fazla oyuncu gidemiyor.
Yabancı oyuncu fazlalığı ekonomik açıdan da ciddi sorunlara yol açıyor. Çoğu emeklilik yaşına gelmiş oyuncuların her birine milyonlarca Dolar-Euro ödendiği için başta 3 büyükler olmak üzere birçok Süper Lig kulübü ağır borç yükleri altında eziliyor.
Peki, ne yapılabilir?
Yukarıda anlattığım tablo mutlaka değişmeli, Süper Lig ve diğer ligdeki takımlara en fazla 2 yabancı oyuncu oynatma izni verilmelidir.
Yani takımlar sahaya 9 Türk, 2 yabancı oyuncuyla çıkmalıdır.
Kadrolardaki oyuncuların yarısının alt yapılardan yetişmesi şart koşulmalıdır.
Milli Takımımızın yarın Çekya ile oynayacağı maçta galip gelmesi samimi dileğimdir.
Ama böyle bir başarı bile görüşümü değiştirmez.
Futbolda şansa her zaman yer vardır.
Başarıda süreklilik ise şansla değil sorunlara doğru çözümler bulmakla, bir ekol, bir sistem yaratmakla gelir.
