Kocaeli Milli Eğitim Müdürlüğü, ana okullarında “Milli Kahramanlar Bizim Sınıfta” projesi başlattı. Anadolu Ajansı muhabiri Yeliz Macar’ın haberine göre proje ile yabancı çizgi roman veya masal kahramanları yerine çocukların Atatürk, Mevlana, Hacivat ve Karagöz, Dede Korkut, Oğuz Kağan, Keloğlan, Fatih Sultan Mehmet, Nasrettin Hoca ve Yunus Emre gibi Türk milli kahramanlarını benimseyerek, onların örnek alınması hedefleniyor.
Kocaeli Milli Eğitim Müdürü Nevzat İspirli, bir ilköğretim okulunda ilköğretim ve anasınıfı öğrencilerine uygulanan anketin sonucunda, çocukların “en sevdiğin masal kahramanı kim?” sorusuna, Kırmızı Başlıklı Kız, Sinderella, Hansel ve Gratel, Heidi, Spiderman, Barbie ve arkadaşları, Örümcek Adam ile Bugs Banny gibi cevaplar verdiğini belirtti.
İspirli, çocukların milli kahramanları anımsayıp, sevmesi için herkesin üzerine düşeni yapması gerektiğini ifade etti.
Mustafa Necati Sepetçioğlu, Mehmet Nuri Yardım’a demişti ki; “Kökten koptukça filiz çürür, köke aykırı süren sürgün ne çiçek açar ne de meyveye durur.”
Bu sebeple Kocaeli Milli Eğitim Müdürü’nü ve projeye katkısı olanları tebrik ediyorum.
* * *
Tabii, Kocaeli’ndeki proje ancak bir örnek oluşturabilir. Medya, yabancı kahramanlarla çocuklarımızın bilinçaltına hükmederken, Milli Eğitim Müdürleri bu işin altından nasıl kalksın?
Ünlü Rus bilgini Gumilev’e göre “Yiğitleri ve kahramanları kendi hayatından uzaklaştıran etnos sadeleşmeye başlar, sadeleşme etnik kollektifin direniş gücünü azaltır. Sakin ve istikrarlı dönemlerde direniş gücünün azalmış olması pek fark edilmez ama biyolojik bir ortamla ve özellikle komşu bir etnosla karşı karşıya kalındığı zaman, (savaşta) dinamik ve fedakâr insanların yokluğu açık bir şekilde hissedilir.”
Muhtar Şahanov da bana “Atatürk, bütün Türk varlığının, bütün Türk halklarının bağrına basması gereken ve her millete nasip olmayan Tanrı vergisi bir ruhtur. Biz Türk halkları olarak onun izinden gidersek, onun bizi görmek istediği yere ulaşabiliriz. Tarihin her döneminde büyük şahsiyetler gelir ama, onlara büyüklüğü veren kendi milletinin ruhudur. Bu ruhu kaybetmeyin!” demişti.
Peki bugün bizim toplumumuzun kahramanları kim ve onları ne yapıyoruz?
Hayatlarını ortaya koyarak PKK ile mücadele eden kahramanlar bugün nerede?
Ya intihar eden Türk subayları?
Buna karşılık, Habur’da kahraman gibi karşılananlar kim?
* * *
İstiklal Marşı’nda “Kahraman ırkıma bir gül; ne bu şiddet bu celâl” diye al bayrağa seslenen Mehmet Akif, başka bir şiirinde topluma sesleniyor:
Kurt uzaklardan bakar, dalgın görürmüş merkebi.
Saldırırmış ansızın yaydan boşanmış ok gibi.
Lakin, aşk olsun ki, aldırmaz otlarmış eşek,
Sanki tavşanmış gelen, yahut kılıksız köstebek!
Kâr sayarmış bir tutam ot fazla olsun yutmayı...
Hasmı, derken, çullanırmış yutmadan son lokmayı!
Bu hakikattir bu, şaşmaz, bildiğin uslûba sok:
Halimiz merkeple kurdun aynı, asla farkı yok.
Burnumuzdan tuttu düşman; biz boğaz kaydındayız;
Bir bakın: hâlâ mı hâlâ ihtiras ardındayız!
Saygısızlık elverir... Bir parça olsun arlanın:
Vakti çoktan geldi, hem geçmektedir arlanmanın!
Bekleşirken gökte yüz binlerce ervah, intikam;
Yerde kalmış, na’şa benzer kavm için durmak haram!
Kahraman ecdadınızdan sizde bir kan yok mudur?
Yoksa, istikbalinizden korkulur, pek korkulur.
