Galatasaray'ın Ljubljana'yı elediği maçta şöyle yazmıştık
"Molde çok zor bir rakip değil. Yeter ki, atağa çıkarken kaptırılan toplarda savunma dağınık yakalanmasın."
Galatasaray henüz bu soruna çözüm bulmuş değil.
Molde ilk 25 dakikada bu zaafı öyle bir kullandı ki, ilk 45'te 4'ü isabetli 12 şut çektiler ve birkaç gol atabilirlerdi.
Gerçi Ellingsen'in golü kornerden geldi ama Norveç ekibi her kaptığı topta, uzun paslarla Galatasaray savunmasının arkasına sarktı ve büyük tehlikeler yarattı.
Neyse ki, Abdülkerim'in yerinde müdahaleleri ve Muslera'nın kurtarışları vardı.
Molde atakları dalga dalga gelirken, herkes "eyvah maç gidiyor" derken, şans Galatasaray'a güldü.
25.dakikada Oliveria'nın frikiği baraja çarpıp ağlarla buluşunca Molde'nin hızını kesti.
Ve sahneye süper star çıktı.
İcardi nasıl bir futbolcusun arkadaş.
Tek vuruşta o.
Milimetrik pasta o.
Orta sahada o.
Savunmada o.
Golde de zaten o.
29. dakikada öyle bir gol attı ki, Molde tribünleri bile alkışladı.
Aynı İcardi son dakikada Mitdsjö'ye öyle bir attırdı ki, maça damgasını vurdu.
Galatasaray maçı 3-2 kazanarak Salı günü rövanşı sağlama aldı.
Ancak olumsuzlukları da yazmak gerek.
Kanatlar iyi çalışmadı.
Angelino çok pas hatası yaptı.
Sacha Boey savunmadaki başarısını hucümda gösteremedi.
Orta sahada Torreira'nın yokluğu kendisini gösterdi.
Durum böyle olunca ikinci yarıda oyunun üstünlüğü Molde'ydi.
İcardi'nin becerisi olmasa rövanş zora girebilirdi.
Ekibimizde Abdülkerim ve Yunus Akgün göze batan isimlerdi.
Molde dinamik ve dirençli bir ekip.
Ancak İstanbul'da 3-2'yi çevirebileceğini sanmıyorum.
Galatasaray'ın 17. Kez şampiyonlar ligine katılabilmesi için sadece 90 dakika kaldı.
Ha gayret.
