Bir olay veya davranış karşısında, kişinin kendi çıkarına ve duygusal bağlarına göre farklı tutumlar sergilemesi çifte standarttır. Birey işine geldiğinde adalet savunucusu, işine gelmediğinde ise görmezden gelen olur.
Başkalarına sert eleştiriler yöneltirken, kendini mazur görmek çifte standardın kralıdır. Birine yapılınca kötü olan bir tavır, başkasına yapılınca neden kabul edilebilinir. Sana bir türlü, başkasına bir türlüdür. El iyisi gibi. Nefret ediyorum bu ikirciklilikten.
Çifte standart, yalnızca bireysel ilişkilerde değil, iş yerinde, siyasette, hukukun uygulanışında, hatta aile içinde bile hep karşımızda. Mesela bir yönetici, sevdiği çalışan hata yaptığında hoşgörülü davranırken, aynı hatayı yapan diğer bir çalışanı sert şekilde cezalandırabilir. Bir ailede erkek çocuğa daha fazla özgürlük tanınırken, kız çocuktan daha fazla sorumluluk beklenebilir. Bunlar çok sık yaşanan örnekler.
İnsan, savunduğu değerleri yalnızca işine geldiğinde uyguluyorsa kötüdür. Adalet herkes için aynı şekilde uygulanmalıdır. Çifte standart, adalet duygusunu yok eder.
Ne yazık ki günümüzde adalet anlayışı da menfaatlere göre şekilleniyor. Bir kişi haksızlığa uğradığında adalet isterken, aynı kişi bir başkasına haksızlık yaptığında sütten çıkmış ak kaşık gibi masum bakabiliyor. Bu, oyunculuk ve büyük bir ayıptır. “Herkese bir gözle bakmayan, iki gözünden de olur.” diye bir atasözü var. İnsan eğer objektif olmaz ve kişisine göre muamele yaparsa, güvenilirliğini ve itibarını kaybeder. İlişkilerinin zedelenmesine yol açar. En doğrusu, her durumda aynı ahlaki ve vicdani ölçütleri korumayı başarabilmektir…
Örneklere devam. İzlediğim bütün yabancı filmlerde kiliseler gözümüze sokuluyor. Helali hoş olsun, lafımız yok. Hayatlarının bir parçası, paylaşıyorlar. Bizde bir filmde cami göründüğünde insanlara batıyor.
Türk bir kız yaptığı rahat hareketleriyle eleştirilirken, turist kız bin katını da yapsa kimseyi rahatsız etmiyor, hatta beğeni topluyor.
Miniminnacık şortlu açık bir kız iki erkeğe sarılmış yürürken modern oluyor, kapalı bir kız bankta kafasını erkek arkadaşının omzuna yaslasa, ‘Vay şuna bak! Hem kapalı, hem ne yapıyor!’ deniliyor.
Anne evladına; ‘Sofraya bir salata yapar mısın canım?’ diyor. Evlat bağırınıyor! Hemen ertesi gün arkadaşlarına on çeşit döktürüyor.
Kelebek sevilirken, karaböcek eziliyor.
Yapmayalım arkadaşlar. Anlaşılmaz sanıyoruz anlaşılıyor. Çifte standart; huy deformasyonu, karakter dejenerasyonudur.
