Her işin bir kuralı, kaidesi ve hatta raconu var. Yaptığınız iş eylem uygulama veya davranış biçimi, adı geçen kural, kaide ve racona uyumadı mı, hem sırıtır, hem de garipsenir. Bence Sergen Yalçın''ın Nevzat Demir Tesisleri kapısında arabasından el sallayarak Beşiktaş''tan ayrılması racona da teamüllere de uymamıştır. Eminim "böyle ayrılık olmaz" dedirten bu fotoğraf şahsen beni şaşırttığı gibi Beşiktaşlı olsun olmasın tüm futbol kamuoyunun da keyfini kaçırmıştır. Niye? Yol olur diye. Hak, hukuk vefa, nezaket kalmaz, bundan da yarın futbol camiası olumsuz etkilenir diye.
***
Eski semtlerde yetişenler bilir, bu veya benzeri yanlışlar olduğunda millet hemen kağıt kalemi alıp mahkeme kapılarına koşmazlardı. Bir usul, bir erkan, bir zarafet ve bir hukuk düşünülerek itibar sahibi bir ağabey çıkar haksızlık ve olumsuzlukları güzele, tatlıya bağlardı. Oysa Sergen Yalçın''ın bu ayrılış biçimi, işte şu yukarıdaki örneklerin hiçbirine uymadı. Ve geçtiğimiz dönem hem lig hem kupa şampiyonu Beşiktaş''ın Hocası "yürekleri sızlatan bir yalnızlıkla" arabasına binip kapıdan çıktı gitti. Peki ya semtin ya camianın ağabeyi veya ağabeyleri. Bekliyorum. Var Beşiktaş''ta bu raconu bilen semtin Çarşı''nın saygı duyduğu ağabeyler. Tonla sayarım. Başta sayın Kulüp Başkanı Ahmet Nur Çebi ve siyah beyazlı diğerleri. Yaparlar, yapmalılar kendilerine yakışanı.
