BDDK, bankaların altın satışına yönelik düzenlemeye gidince kıyamet koptu. Kuyumcu esnafı resmen ayaklandı. Tepki o kadar büyük ki, kimse bu kadarını beklemiyordu.
Hatta bu tepkiye anlam da veremediler.
İyi de kuyumcular, bankaların altın satışına neden bu kadar tepki gösteriyorlar?
Sonuçta bankaların pırlanta yüzük, Trabzon usulü bilezik ve Arap tarzı gerdanlık satacak hali yok.
Bankalar sadece darphane ürünü altınları yani Cumhuriyet, tam ve çeyrek tarzı ürünleri satacak. Kuyumcularla bankaların kavgası aslında yeni başlamadı.Yaklaşık 3 aydır var. Bankalar yastık altı altınları yeniden ekonomiye kazandırmak amacıyla çeşitli kampanyalar açarak altın topladılar.
Hem de öyle böyle değil.
Onlarca kilo altın banka şubelerine getirilip, mevduat gibi yatırıldı.
Üstüne üstlük ekstradan getirisi oldu.
Kuyumcular hurda olarak gördükleri bu pazarı bankalara kaptırdılar.
Bankalar oldukça cazip teklifle geldi vatandaşa.
Altını alırken, ister bilezik, ister Cumhuriyet isterse işlemeli taç olsun. İşçilik ve benzeri fiyat kırmadan sabit bir ücretten aldı.
Bu da banka şubelerinin altınla dolup taşmasına neden oldu.
Bu kampanyaların başarılı olması, dahası yastık altı altınların ekonomiye girmesi, BDDK ve hükümetin de bu satış fikrine sıcak bakmasını sağladı.
Kuyumcular elbette kendi açılarından bu karara itiraz etmekte haklılar. Ortada trilyon liralık bir pazar var ve bunu kaybediyorlar. Dünyanın hiç bir yerinde bankalar külçe altının dışında satış ve alış yapmıyor. Ama Türkiye gibi dünyada kaç ülke var ki, yatırımını altına yapıp onu kolunda ve boynunda taşıyan?
Bir de vatandaş cephesi var.
Yıllarca kuyumcu esnafı tarafından mağdur edilmiş vatandaş.
Kafasına göre fiyat uygulayan, bir gün sonra satılan altından bile işçilik adı altında fiyat farkı düşen bir esnaf.
Kuyumcular altının son yükselişinde resmen sınıfta kaldılar.
Altının onsu 1.700 doları geçince hiç bir kuyumcu 1 liralık bile altın almadı. Vatandaş 300 liralık bir altını satabilmek için en az 10 kuyumcunun kapısını çaldı. Dilenci gibi yalvardı.
Altın yükseldiğinde sadece satış yapan bir esnaf, bugün ektiğini biçiyor.
Milyarlık satışlara karşılık yılda asgari ücretlinin yarısı kadar vergi veren bazı kuyumcular bakalım şimdi ne yapacak.
Kimsenin ne kızmaya ne de bağırmaya hakkı var.
Bu düzenleme kayıt dışının kayıt altına alınmasıdır.
Elbette bu düzenleme kuyumcu esnafını öldürmeyecek. Tasarıma dayalı ürün satışını yine kuyumcu esnafı yapacak. Hatta bu çalışma dünya çapında yeni markalar yaratabilir.
