Hatırlanacağı üzere 1 Ağustos’ta “Kürt açılımı” için Polis Akademisi’nde toplanan malum gazeteci ve strateji ustaları, bir dizi karar almıştı. Adına “Kürt çalıştayı” denilen toplantının taktik ve stratejik kararlarından bir bölümü şöyleydi:
“Sürecin adının ‘Kürt açılımı’ değil, Demokratik açılım’ olması-Bu süreçte DTP’nin muhatap alınması-Açılımın adresinin TBMM olması- Açılıma Meclis Başkanının liderlik etmesi-Süreci sadece AKP yürütüyor izlenimi verilmemesi için siyasi partilerin, sivil toplum örgütlerinin, üniversitelerin ve tüm kesimlerin katılımının sağlanması-MHP ve CHP’nin sürece mutlaka dahil edilmesi-Süreçte silahların karşılıklı olarak susturulması-Süreci Cumhurbaşkanının desteklemesi-Süreç iyi yönetilemezse, tehlikeli sonuçlar doğuracağı” gibi.
Aradan geçen 100 gün içinde, bu kararların ve “Kürt açılımının” ne olduğu, Türkiye’nin nereye sürüklenmek istendiği daha iyi görülmeye başlandı. Kararların uygulananı, henüz uygulamayanı, Habur sınır kapısından giren teröristlerin küstahlıkları, bunların valisi, hakimi, savcısıyla sınırda nasıl karşılandığı ve haklarında yapılan vicdanları sızlatan işlemler, bu sahnelerden Başbakanın duyduğu mutluluk, hafızalara kazındı.
Bütün bunlara rağmen, kısa-orta-uzun vadede gereğinin yapılacağı söylenen “Kürt açılımı” paketlerinde nelerin olduğu tartışılıyor. Bir de bunlar, PKK tarafından mı, yoksa hükümet tarafından mı tespit ediliyor, sorusu gündemden düşmüyor.
İş bölümüne göre sıra TBMM’ye geldi, dün konu ele alındı. Önümüzdeki günlerde “Kürt açılımı”yla yatıp kalkacağız herhalde. Belli olmasına rağmen, belki de inanılamadığı için sürdürülen tartışmalara ışık tutmak üzere, “Kürt açılımı” paketlerinde nelerin olduğunu ve nerelerde hazırlandığını görmeye yarayacak bazı bilgileri sunmak istiyoruz.
İşte DTP’nin düzenlediği “Demokratik Toplum Kongresi Sonuç Bildirgesi” ve teröristbaşının tekrarlanan şartları:
1- Anayasa’da Kürtlerin temel haklarının, bütün kültürlerin varlığının ve kendini ifade etmesinin güvence altına
alınması.
2- Kürt ulus devleti yerine ortak devlet. (Öcalan’ın “demokratik cumhuriyet” dediği.)
3- Kürtlere özerklik verilmesi. (Öcalan’ın özgür parçalar dediği.)
4- Özerk bölgeye bayrak ve sembol kullanma hakkının tanınması.
5- “Türk” yerine “Türkiyelilik”, “Türk ulusu” yerine “Türkiye ulusu” kavramının kullanılması. (Başbakan Erdoğan’ın ve Öcalan’ın söyledikleri.)
6- Bölge meclislerinin kurulması.
7- Özerk Güneydoğu bölgesine pozitif ayrımcılık uygulanması.
8- Özerk bölge(ler)nin bir başkenti olması. (Diyarbakır’ın kabul edilmesi.)
9- Kürtçenin eğitim dili olarak kullanılması, etnik kimlikle siyaset imkanı tanınması. (Türk etnik partisi ve Kürt etnik partisi şekli.)
10- Türkiye için ileri sürülen bu modelin Irak, İran ve Suriye’de de uygulanması. (Öcalan’ın dört ortak devlet şartı-KOMA-GEL-Büyük Kürdistan Projesi.)
İlkeler bazında Türkiye’nin önüne konan PKK şartlarının özeti böyle. Burada Teröristbaşı dahil PKK’lılara siyasi af, Kürt kimliğinin tanınması gibi diğer bir çok dayatma açıkça yer almıyor.
Başbakan Erdoğan’ın söylediği gibi açılımlar, kısa, orta ve uzun vadede gerçekleştirilecektir. Kolay olanlar kısa vadede, daha zor ve dönüşümü sağlayacak olanlar, anayasa değişikliği gibi, orta ve uzun vadede ele alınacaktır.
Merak edenler için hemen söyleyelim. Kısa vadede yapılacaklarla ilgili olarak, daha önce yazmıştık, İnternette “açılımın
26 maddesi” ibaresini yazıp tıkladıklarında, ekrana 26 maddelik bir liste gelecektir. Bu liste dikkatle incelenirse, PKK isteklerinden oluştuğu görülecektir. Bu gerçek açısından bakıldığında, yukarıdaki 10 maddelik PKK şartlarının orta ve uzun vadeli paketlerde karşımıza gelmeyeceğini kim garanti edebilir? Yetkililer, zaman zaman terörü durdurmak için, (bölücülüğü değil) “Türkiye modelinden” bahsediyorlar. Bu model ne olabilir?
“Bölücülük” sebep, “Terör” de sonuç ise, Vatanın ve egemenliğin bölünmesine evet denildiğinde, terör kalır mı? Buna da “demokrasi” nin gereği derseniz, sorun çözülür. Alın size bir “model.” Beğenmediniz mi?
