Ümraniye soruşturması ve yargılamalarını politik ve psikolojik bir savaşa dönüştüren ve bu amaçla kullanan sürecin amacı nedir? Bunu anlamanın yolu Ergenekon psikolojik operasyonunun arka planını incelemektir. 2000 Yaz’ında Amerikan Kara Kuvvetlerinin dergisi olan Parameters dergisinde Dr. M. Robert Hickok’un “Yükselen Hegemon” adlı çok önemli bir makalesi yayınlanmıştır.
CIA ve Amerikan Hava Kuvvetleri istihbaratında da çalışan Türk ordusu konusunda uzman Hickok Türk Ordusunu şiddetle eleştirdiği makalesinde şöyle demektedir: “Modern silahlara ve gelişmiş kabiliyete sahip olan Türk Ordusu, ülke içinde kültürel ve anayasal gücünde önemli değişiklikler yapılmadıkça, ne kısa vade de komşularına ne de uzun vade de Türkiye halkına rahat yüzü gösterecektir.” Demek ki, Türk Ordusu’nun kontrol dışına çıkması ABD’deki bazı çevreleri rahatsız etmiştir.
Kasım 2007’de Başbakan Erdoğan ve Başkan Bush arasında yapılan toplantıda “Ergenekon operasyonuna başlanması” kararı çıktığını Hükümete yakın gazeteci Fehmi Koru yazmıştır. Yine AKP Hükümetine çok yakın olan ve operasyonu şiddetle destekleyen Mehmet Altan, İhsan Dağı, Ergun Babahan, Yasemin Çongar gibi isimler yazılarında “Ergenekon Operasyonu Nedir?” sorusuna “Dünya sistemi, ABD, NATO, birlikte Ergenekon’u tasfiye ederek Türkiye’yi tedavi ediyor” cevabını vermişlerdir.
Peki Ergenekon Operasyonunun Hedefi Nedir? Aslında Dr. Hickok’un makalesinden çıkan cevap, Ergenekon operasyonunun amacının TSK’nın kültürel ve anayasal gücünün tekrar tanımlanması ve NATO dışında bağımsız hareket etme yeteneğinin ortadan kaldırılmasıdır. Ancak amaç sadece bu da değildir. Cüneyt Ülsever, Ergenekon Operasyonunun amacının “kurucu unsurlarının Türkler olmadığı yeni bir Türkiye’nin formatlanması” olarak ortaya koymaktadır. Benim bundan anladığım Anayasanın ilk dört maddesinin değiştirilerek, Türkiye’nin federal bir devlete dönüştürülmesi sürecidir. Anayasa seçimlerden sonra değiştirilecektir.
Ülsever, ayrıca Ergenekon Operasyonu sürecinde dört temel operasyon hedefinden bahsetmektedir. Bunlar, Ülsever’e göre a) Türkiye’nin muhafazakar değerlerle demokrasiyi mecz eden bir Ortadoğu ülkesi olması; b) Batı ile Doğu arasında köprü olması, c) Kemalizmin tasfiyesi ancak İslam’ın her alanda yaşandığı modern Türkiye olması, d) Türk Ordusu’nun enerjisini dışarıda harcamasıdır.
Peki kim Ergenekoncudur? Ergenekoncu olmak için ne yapmak gerekmektedir. Ethem Mahcupyan, Taraf gazetesinde 22 Nisan 2009’da bunun cevabını şöyle vermektedir: “Türkan Saylan evinin aranmasından iki gün önce şöyle demekteydi: ‘Ülkemizi sattırmayız, böldürmeyiz. (...) Bu bir itiraf. Saylan ideolojik açıdan Ergenekon’un parçası olduğunu bundan daha iyi söyleyemezdi.” Mahcupyan’a göre Ülkemizi sattırmayız, böldürmeyiz demek Ergenekoncu olmak anlamına gelmektedir. Çengiz Çandar ise Ergenekon operasyonu olmasaydı, AKP Hükümetinin Kürt Açılımını yapması mümkün olmazdı demektedir. Özetle, Ümraniye davasının hukuki boyutu bir yana, bu davayı politik zeminde Ergenekon psikolojik operasyonu alanına taşıyanlar, İstiklal Savaşı felsefesi üzerine kurulmuş olan Türkiye Cumhuriyeti’nin tasfiye edilerek yerine Büyük Ortadoğu Projesinin ürünü olan “Yeni Türkiye” yi kurmayı hedeflemektedirler.
1944 Türkçülük-Turancılık yargılamalarının amacı Türkiye Cumhuriyetinin ideolojik dönüşümünü sağlamaktı. 1923’den 1944’e kadar Türk milliyetçisi olmak her Türk vatandaşı için bir görevdi. Türkçülerin tutuklanmasından sonra 19 Mayıs 1944’de törenler vesilesi ile bir konuşma yapan İnönü, artık Türk milliyetçiliğinin Türk vatandaşları için bir görev değil, bir hak olduğunun altını çizmiştir.
Bunu takip eden aylarda tek parti CHP’nin yandaş basınında Türkçülük-Turancılık aleyhtarı büyük bir kampanya başlamıştır. Öte yandan ırkçılık-Turancılık davasından yargılananların tamamı yargılamalardan beraat etmiştir. Ancak ideolojik dönüşüm tamamlanmıştır. Bugün ise sadece ideolojik dönüşüm değil, aynı zamanda yeniden devletin kurulması gerçekleşmektedir. Dün TÜSİAD’ın yayınladığı yeni Anayasa önerisi bunun somut örneklerinden sadece birisidir.
