Bir can; Sinan Ateş.
Bir canan; Ayşe Ateş.
İki masum; Yetim yavrular.
Yarım kalan; Bir ocak.
Eylemcilerin yuvalandığı merkezi; Ocak.
Bir siyasetçi; Devlet Bahçeli.
Bir devlet; Türkiye.
Bir yargı; Bağımlı ve taraflı.
Bir cinayet; Azmettiricileri meçhul.
Bir Cumhurbaşkanı; Recep Tayyip Erdoğan.
Bir Adalet Bakanı; Yılmaz Tunç.
Bir yargı kararı; Vicdanları sızlatan.
Bir havada kalan söz; Erdoğan, “Adalet yerini muhakkak bulacak, hiç kimsenin yaptığı yanına kâr kalmayacak.”
Bir cinayet; Kahrolası siyaset.
Bir ittifak; Cumhur.
Bir hırs; İktidar.
Bir hedef; Aman Cumhur İttifakı bozulmasın.
Bir hayal; Adalet.
Bir umursamazlık; Anayasa.
Bir kara leke; Azmettiricilere iktidar kalkanı.
Türkiye’de durum çok acı ki budur.
Sinan Ateş cinayetinin azmettiricilerinin yargı tarafından ortaya çıkarılmamasının gerçekleri şunlardır:
Siyasi cinayetin azmettiricileri yargılanmasın.
AKP ve MHP’li Cumhur İttifakı dağılmasın.
Recep Tayyip Erdoğan Cumhurbaşkanlığını kaybetmesin.
Ateş’in katillerine verilen cezaları sorduğum CHP Genel Başkan Yardımcısı Ulaş Karasu dedi ki;
“Bugün Sinan Ateş suikastının dosyası kapatılıyor ama yarın CHP iktidarında ilk açılacak bu dosya olacak.
Ateş’in öldürülmesi emrini veren azmettiriciler ortaya çıkarılacak ve yargılanacak.
Adalet geç de olsa tecelli edecek.
Bundan hiç kimsenin şüphesi olmasın.”
İYİ Parti Genel Başkanı Müsavat Dervişoğlu diyor ki;
-“Adalet yerini bulsun isterse kıyamet kopsun…”
Adalet ve Kalkınma Partisi mi adaleti yerine getirecek?
Hayır Dervişoğlu adalet yerini bulmaz.
Çünkü AKP’nin açılımı ne yazık ki şöyle oldu:
-Adaletsiz Kalkınma Partisi…
