Galatasaray galibiyet ile Ümraniyespor deplasmanında kazanılan bir puandan sonra, Antalyaspor’la oynamak açıkçası beni ürkütüyordu!
Antalyaspor, her ne kadar ligin vasat takımlarından olsa da, puan sıralamasında yeşil-beyazlı ekibe yakınlığı nedeniyle kaybedilecek bir ya da üç puan temsilcimizi sıkıntıya sokabilirdi…
Soktu da…
Ama, en azından 1-1’lik bu skorla, Antalyaspor’la aradaki puan farkı korunmuş oldu.
xxx
Açıkçası, maç öncesi adını koyamadığım bir tedirginlik vardı bende…
Özellikle, üç büyüklere karşı Anadolu takımlarının aldıkları galibiyetlerden sonra tökezledikleri istatistiklerle kanıtlanmış bir gerçektir…
Örneğin Galatasaray maçından sonraki Ümraniye maçı…
Uzatmalarda gelen Soner Dikmen golüyle bir puanı zar-zor kurtarmıştı Konyaspor…
İşte bu nedenle Ümraniyespor maçını saymazsak, Antalyaspor’a karşı da, Galatasaray maçının ikinci 45’i gibi mücadele etmesi, ayakta kalması ve kazanması gerekiyordu Konyaspor’un…
Maalesef aynı mücadeleyi gösteremedi ve kazanamadı.
xxx
Konyaspor, Ümraniyespor karşısına Calvo’nun yokluğunda Kahraman’la çıkmıştı…
Genç oyuncu, belki de futbol yaşamı boyunca bir daha yaşamayacağı bir talihsizlik yaşadı…
Ümraniyespor maçında cezalı duruma düşen Adil’in yokluğunda da Sırp Hoca, tahtaya ilk olarak Kahraman’ın değil Uğurcan’ın ismini yazdı…
Tabii ki mecburiyetten…
Çünkü, Ümraniye maçındaki hataları nedeniyle Kahraman’ı hem riske hem de kızgın seyircilerin, yani tribünlerin önüne atmadı…
Genç oyuncuyu tamamen kaybetmeme adına olumlu bir adım…
Başkalarını bilemem, bana göre doğru olanı yaptı Sırp Hoca.
xxx
Ümraniyespor maçından sonraki yazımda, Sırp Hocanın, “Endri Çekici, Bruno Paz ve Mame Diof gibi oyuncularla maça başlasaydı” demiş, “bu oyuncular bana göre hamle oyuncuları değil, tahtaya isimleri ilk yazılacak, takımı sonuca götürecek oyuncular” diye devam etmiştim…
Antalyaspor maçının kadroları önüme geldiği zaman, bu üç oyuncunun ilk 11’de olmasını “aklın yolu bir” diye yorumladım…
Sırp Hoca, Uğurcan, Pauzelo, Mahir Emreli ve Bounchalakis’i kulübeye çekerek, önemli bir revizyona gitmiş…
Ne var ki, mücadelenin 65, dakikasında Mame Diof ve Muhammet Demir’i kenara alarak, 25 dakika forvetsiz oynamak, nasıl bir teknik adamlık anlamış değilim…
İzahı zor bir değişiklik.
xxx
Antalyaspor ilk dakikalarda sol önde Larssen, üçlünün ortasındaki Fredy ve Sehiç’e en yakın oyuncuları Wright’le ciddi tehditler oluşturdular Konyaspor kalesinde…
Özellikle Wright, yüksek toplarda Konyaspor savunmasına ve kaleci Sehiç’e zor anlar yaşattı, nitekim bir yüksek topta da golünü atarak, eşitliği sağladı takımı adına…
Konyaspor’da fiziksel bir sıkıntının olduğu, gün gibi ortada...
Toplu bir zihinsel yorgunlukta olabilir...
Belki de bir özgüven kaybı...
Kimbilir...
İkna edici başka bir izahı yok bu kötü oyunun...
Benim bakış açıma göre, bu beraberlik, kötü oynamanın ve oyuncu değişikliklerinin yanlış olmasından kaynaklı…
Başka bir şey değil.
xxx
Bu maçta sahanın her yerinde olan, top yapan, pozisyon üreten, maçı daha çok isteyen bir Antalyaspor gerçeğini saklayamayız...
Bireysel becerileri kesinlikle daha yüksek oyunculardan kurulu Antalyalıların pas organizasyonları maça damgasını vurdu...
Hem pas yaptılar, hem de oyunu istedikleri gibi yönlendirdiler...
Bunun sonucunda da Antalya’ya bir puanla dönerek, haftanın açılış maçında kaybetmediler.
Xxx
Maçın hakeminden söz etmek gerekirse, maçın önüne geçecek önemli bir hatası olmadı…
Maçın sonlarında yaşanan gerginliklere de anında müdahale ederek, belki de önemli bir sakatlanmanın önüne geçmiş oldu.
