Mehmet Metiner, utanmadan sıkılmadan televizyonlara çıkıp Türkiye’de, Türklerin her şeyi Türk’leştirdiklerinden, bahisle andımızdan, marşlarımıza kadar her şeyimizden şikayet ediyordu. Ta ki ben yurt dışına çıkıp buna dair gözlem yapma imkanı bulunca, Mehmet Metiner’e hak verdim.
Ama bir yanlışı düzelterek.
Evet birileri her şeyi Türk’leştiriyor.
Ama kimdir bunlar?
Yurt dışından birkaç ülke, birkaç şehirden örnek vereceğim.
Mesela İtalya, Milano, Venedik, Torino, Roma veya Fransa’da Nice, Sanremo, Strasburg ve Paris’i gezerken bir çoğunuz önlerinden geçmişinizdir. ‘Türkişh kebap’ tabelaları taşıyan restoranlara girdiğinizde, kendilerini Kürt, PKK’lı diye tarif edenler çıkacaktır. İşte sözüm bunlaradır. Türk ismini sömüren, Türk kültürünü ranta dönüştüren, Türk düşmanı Kürtçülerin, bu Türk markasına sığınmalarını sorguladım.
Açıkçası Türk ismini kullansınlar. Türk kelimesi, Türk kültürü, insanlara rızık temin etmede kolaylık sağlamasının kadrini de inşallah bir gün onlara öğretir. Türkişh kebaplarda “Türk Düşmanlığı” ilginç olsa gerek. Dünya’nın her yerinde Kürt kardeşlerimiz Türk isimleri ile yaşarken, acaba bu çelişkilerini etraflarına nasıl izah ediyorlar?
Kendileri bu ülkelere bayağı adapte olmuşlar. Kemer takmadan araba kullanmamak, ya da kırmızı ışıkta geçmemek gibi... Örnekler Türkiye’de yakıp yıktıkları araçlar, duraklar, kanun tanımamazlıklardan sonra iyi bir gelişme midir, bilmiyorum? İtalya’da İtalyanca öğrenmenin bir gereklilik olduğunu savunan Kürtler, iyi ki bir yolunu bulup Avrupa’ya iltica etmişler. Tavsiyem bütün Kürtçüler bir yolunu bulup, doya doya her şeyi Türkleştirsinler...
