DBaldır-bacaklı, tek düze, bol yalanlı dolanlı, kayıkçı kavgalı, cambaza bak, tavşana kaç tazıya tut, hileli, danışıklı dövüşlü ülke gündeminden en az benim kadar sıkıldığınıza eminim.
Onun için -eğer becerebilirsem- sizlere hafta sonuna münasip, magazin denebilecek bir yazı kaleme almak istedim. Hayvanlar dünyasına dalacağım müsaadenizle.
Kendimi iyi bir hayvan sever olarak da tanımlarım.
Köpeğin havlamasından, kedinin mırlamasından, atın kişnemesinden, eşeğin anırmasından bir mana çıkaramaya çalışırım.
“Hayvan işte! Yine niye hırlıyor acaba” kabalığından her zaman kaçınırım.
İnsanoğlu,hayvanlar için “ağızları var dilleri yok” der ama bence hem yanlış hem de onlara yapılmış en büyük haksızlıktır. Onlara sevecen bir kalple dikkatlice kulak verirseniz; kedi sıcağı görüp mırlayınca,köpek tehlikeyi görüp hırlayınca,eşek keyiflenip anırınca, at sahibini görüp sevinçten kişneyince, insanoğlunun bile kuramayacağı cümlelerin nasıl ağızlarından inci tanesi gibi döküldüğünü pek kolay hissedersiniz.
Kalbiniz hayvan sevgisiyle doluysa, köpeğin sahibine yalakalık yapmak için hırlamasına, dişlerini gösterip ısırırım diye tehdit etmesine, eşeğin bir tutam saman için sizi çiftelemesine, yanlışlıkla rahatını kaçırdığınız kedinin sizi cırmalamasına bile razı gelebilirsiniz. “İnsanlık bende kalsın” diyip şamar atmaktan bile kaçınıp, sırtınızı döner giderseniz. İşte bunun adı; hayvan sevgisidir.
Eminim ki;
Siz, değerli daim okurlarımın da sevdiği ve bulundukları mekanların herhangi bir köşesinde baktığı en az bir çeşit hayvan vardır.
Ben de köpekleri çok severim. Yaşadığım başkentte, son yıllarda insanlardaki köpek sevgisinin de giderek arttığına gözlerimle sevinerek şahit oluyorum. Büroya mesaime gidip gelirken, sabahın erken akşamın geç saatlerinde sokaklarda cins cins çok sevimli köpekleri gezdiren insanları görüyorum.
Fakat -hazır laf açılmışken- Türk milletinin, köpeği bu kadar çok sevmesinin yanı sıra bir çelişki hep kafama takılır.
O da bu sevimli ve sadık diye kabul ettiğimiz yaratıklar hakkında toplumuzda yaygın olan atasözleri ve deyimlerdir. Örneğin;
Köpeğin duası kabul olsaydı gökten kemik yağardı..
Bir köpek bir şeye havlar, diğerleri de ona.
Aç köpek fırın duvarını deler.
Ürüyen köpek ısırmaz.
Köpeğe dalaşacağına çalıyı dolaş.
Yağ yiyen köpek tüyünden belli olur.
Eceli gelen köpek cami duvarına pisler.
İtlen köpeklen bir çuvala girilmez.
Bu sözler beni hep şaşırtır. Bir türlü anlam yüklemek istemem ama yaşanan bazı hayat tecrübelerine uyarlama olsa gerek diye içimdeki hayvan sevgisini teselli ederim.
Örneğin şu iki söze de kim itiraz edebilir ki?..
Köpek sürünmekle etek birlenmez.
Köpekler istedi diye atlar ölmedi.
