Maduro ve Esad gösterdiler ki "demokrasi" sadece seçim kazanmakla olmuyor.
"Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti" ile "Suriye Arap Cumhuriyeti" gösterdiler ki ülkelerinin adlarında "Cumhuriyet" olması ülkelerinde "demokrasi" olduğunu göstermiyor.
O zaman her ikisini birleştirelim ve diyelim ki;
"Cumhuriyet" ile yönetilen ülkelerde "seçim" yapılsa dahi "demokrasi" olmuyor olamıyor.
Neden?
Çünkü ne Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esad ne de Venezuela Devlet Başkanı Nicholas Maduro demokrat.
Onlar seçimle geldikten sonra gösterdiler ki birer "diktatör."
Önce Venezuela'ya bakalım.
Bu ülkenin resmi adı İspanyolca "República Bolivariana de Venezuela" olup "Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti" anlamına gelir.
Venezuela'da 21.05.2018 tarihinde yapılan seçime sadece yüzde 46'nın üzerinde katılımın sağlandı. 8.3 milyon kişi oy kullandı.
Venezuela Devlet Başkanı Nicolas Maduro, ülkesindeki devlet başkanlığı seçimlerini ilk turda kazanarak yeniden seçildi.
Maduro 5 milyon 800 binden fazla oy alarak yüzde 68 ile yeniden devlet başkanı seçildi.
Görüyoruz ki seçmenin yüzde 54'ü Venezuela devlet başkanlığı seçiminde oy kullanmamış.
Demek ki Maduro'nun ilk dönemde yaptığı uygulamalardan mutlu değiller, küskünler, kızgınlar.
Türk seçmeninin Venezuela seçiminden çıkarması gereken ders şudur.
Sandığa gitmemek, oy kullanmamak, beğenmediğiniz kişinin ve partinin görevde kalmasını sağlamaktan başka hiçbir işe yaramaz.
Gelelim Amerika Başkanı Donald Trump'ın Maduro'nun devlet başkanlığını tanımayarak istifaya çağırması ve yerine Venezuela'nın Ulusal Meclis Başkanı Juan Guaido'yu devlet başkanı olarak tanıdığını açıklamasına.
Venezuela'da cumhuriyet var mı? Var.
Seçim var mı? Var.
Amerika'nın ve hatta bazı Avrupa ülkelerinin de Maduro'yu zorla devirmeye, askerî müdahale etmeye hakları var mı? Yok.
Maduro ancak ve ancak Venezuela halkının seçimde kendisine oy vermemesi ile görevden ayrılmalı.
Türkiye ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Maduro'ya yapılan bu uluslararası müdahaleye tepki göstermekte elbette haklı.
Ancak Venezuela halkının sefalet içinde, enflasyon baskısı altında geçinememesi konusunu görmezden gelmesi de haksızlıktır.
Gelelim Suriye Arap Cumhuriyeti'ne.
Beşşar Esad, 4 Haziran 2014 tarihinde Suriye'de yapılan devlet başkanlığı seçimini kazanarak göreve geldi.
Esad, seçimde oyların yüzde 88,7'sini alarak üçüncü kez devlet başkanı seçildi.
50 yıldır ilk kez Esad ailesinin dışında seçimde aday çıktı ve rakibi olan Hasan Abdullah El Nuri yüzde 4,3 ve Mahir Haccar ise yüzde 3,2 oy aldı.
Muhalifler düzmece bir seçim olduğunu iddia ettiler.
Suriye'de Cumhuriyet var mı? Var.
Seçim var mı? Var.
Demokratik bir seçim mi? Muhalifler olmadığını söylüyorlar ama seçmenin de yüzde 88,7'si Esad'a oy vermiş.
ABD yönetimi de daha önce Suriye'de mevcut şartlarda seçim yapılmasını "demokrasi parodisi" olarak nitelendirmişti.
Suriye'de, 15 Mart 2011'de başlayan rejim karşıtı isyan zamanla iç savaşa dönüştü, Amerika, Rusya, İran ve Türkiye askerî birlikleri ile Suriye'ye müdahale ettiler ki hâlâ da sürüyor.
Rejim güçleri ile muhalifler arasındaki çatışmalar sonucu yaklaşık on binlerce Suriyeli hayatını kaybetti, milyonlarcası ise başka ülkelere sığındılar ki Türkiye'nin nasibine 3,8 milyon Suriyeli düştü.
Türkiye, Esad'ın görevden ayrılması için büyük baskı yaptı yapmaya da devam ediyor.
Değerli okurlarım, özetlemek gerekirse; gerek Maduro gerek Esad birbirlerinden hiç de farklı değiller.
İkisi de öyle ya da böyle halklarına eziyet ediyorlar. Ülkelerinin Cumhuriyet tarzı ile yönetilmesi de seçimlerle iş başına gelmeleri de fayda etmiyor.
Çünkü onlar demokrat bir yönetim tarzını değil, demokrasiyi değil "Tek Adam" zihniyeti ile diktatörlüğü tercih ediyor ve vatandaşlarını perişan ediyorlar.
Efendiler Mustafa Kemal Atatürk'ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti Devletinin farkı ve kıymeti işte bu ülkeleri gördükçe daha net şekilde ortaya çıkıyor.
"Demokratik Parlamenter rejim" yerine "Cumhurbaşkanlığı Hükümet rejimine" geçmemizin değerlendirmesini; Venezuela, Suriye ve Türkiye mukayesesi yapmanız için size bırakıyorum.
