GÜREL YURTTAŞ / Yeniçağ
A Milli Takımımız''ın Lüksemburg ile oynadığı maçı izlerken çok üzüldüm.
Üzüntümün nedeni milli takımın Avrupa''nın en zayıf ekibi karşısında kötü oynaması veya 3 gol yemesinden değildi.
Üzüntüm bir ülkeye karşı yapılan saygısızlıktandı.
Konuya şuradan gireyim.
Hepimizin ezbere bildiği bir olay vardır, yeri gelmişken bir daha hatırlatayım.
10 Eylül 1922; Atatürk, Yunan askerlerinin kovulmasının ardından Yunan askerlerinin yakıp yıktığı İzmir''dedir.
Karşıyaka''daki İplikçizade Köşkü''ne geldiğinde yere serilmiş Yunan bayrağını görür. Hemen sorar;
- Bu nedir? Neden yerde?
- Yunan bayrağı paşam. Yunan Kralı Konstantin buraya geldiğinde Türk bayrağını yere serdirip, üstüne basarak geçmişti.
- Büyük hata. Ben bu hatayı yapmam. Bayrak bir ulusun onurudur. Ne olursa olsun çiğnenemez.
Daha bunun gibi çok örnek var.
Peki şimdi nasıl bu hale geldik?
Avrupa''nın en küçük ülkelerinden biri Lüksemburg. Nüfusu 1 milyon bile değil. Futbolda herhangi bir başarısı da yok. Ülke olarak aramızda düşmanlık da bulunmuyor.
Peki arkadaş İstanbul''da A Milli Takımımız''ın oynayacağı maçtan önce Lüksemburg''un marşı okunurken ıslıklamak da neyin nesi; ne oluyor?
Adamlar kendi çaplarında futbol oynamaya çalışıyorlar. Takımın toplam değeri bizim bir futbolcu kadar bile etmiyor. Sürpriz yapmışlar, 3 gol atmışlar. Takımın da karşılık vermeye çalışıp beraberliği sağlamış, galibiyet golü peşinde koşuyor.
Kaleciye tribünden atılan o maddeler niye?
Adamın koluna geldi neyse ki; ya kafasına gelseydi? Ne olacaktı sonra?
Ulu Önder Atatürk''ten bugünlere, biz ne hale geldik böyle?
Yakıştırıyor musunuz kendinize.
Atatürk dünyada saygı gören bir liderdi. Hala da öyle.
Dünyanın pek çok köşesinde büstü, heykeli var. Altında da şu sözü yazıyor:
"Yurtta sulh, dünyada sulh"
Bu sözü yazan bir önderin ülkesinde yapılanlar yakışık alıyor mu? Futbolu bile savaş haline getirmeye çalışmak ne demek; Atamızın mirasına uyuyor mu?
Affet bizi Atam. İzindeyiz derken ne günlere geldik.
Biz her zaman izindeyiz ama bu herifleri de aramızdan temizleyemedik.
Kusurumuz büyük.
Kıymetini bilemedik!
