Ak Parti'den kopanlara dikkat ederken, bazı isimlere şaşırmadım. Mesela Beşir Atalay. Habur sınır kapısında dekor mahkemeler kurulmasında epey katkısı vardı. Teröristlerin davul zurna eşliğindeki yargılanmasına katkısını inkâr etmek mümkün mü?
16 Ocak 2010'daki açıklamasını kim unutur? "İnsan hakları paketi" adını verdiği çözüm süreci materyallerini şöyle açıklıyordu:
* Cezaevlerinde Kürtçe başta, farklı dil ve lehçelerde görüşme imkânı sağlanacak.
* Özel kanallarda, diğer dillerde yayına izin verilecek.
* YÖK, başta Kürtçe olmak üzere enstitüler kurulmasını sağlayacak.
* Yaşayan Diller Enstitüsü'ne de yer açılacak.
* Ayrıca yol kontrollerinin azaltılması ve yayla yasaklarının asgariye indirilmesi için valiliklere genelge yollandı.
Cevap
Atalay bu açıklamayı 16 Ocak 2011'de yaptı. Peki sonra ne oldu? Yaklaşık 26 ay geçince bölücüler harekât başlattı. PKK, sadece Çukurca'da 24 askerimizi birden şehit etti. Bu saldırılar hiç hız kesmedi.
Başkaldırıya zemin hazırlayan Adalet ve İçişleri bakanlarının bugün "Yeni Yol Partisi" çabalarını görmek insanı şaşırtıyor.
Tam bu noktada 2014 senesinde, dönemin Genelkurmay Başkanı Necdet Özel'in şu sözlerini hatırlatmakta yarar var:
"Hükümet yol haritasını bize vermedi. Basından okuyoruz. Keşke görüşümüz sorulsaydı. Hükümet çözümün silahsız olacağını söylemekle yetindi."
İtiraf
Erdoğan daha sonra Özel'e şeref madalyası takarken şöyle konuşuyordu:
"Her zaman ifade ettiğimiz bir hususun altını çizerek tekrarlamak istiyorum. Biz çözüm sürecini hiç bir zaman teröre meşruiyet kazandırma, şımartma, alan açma süreci olarak düşünmedik. Biz demokratik açılım derken düşüncemiz, sadece temel hak ve özgürlükler demokrasisiydi.
Biz "millî birlik ve kardeşlik projesi" derken milletçe bir olalım, iri olalım, diri olalım, kardeş olalım diye bunları söyledik. Çözüm süreciyle de bunu taçlandıralım istedik. Ama bunlar ne yazık ki çözüm sürecini falan anlamadılar. Anlamak istemediler. Öyleyse şu anda bu konu buzdolabındadır. Çünkü yapılanlar açıkça ortadadır. Bu süreci silahın vesayetinden kurtularak, sorunları siyasetin meşru araçlarıyla çözmek isteyenlere fırsat vermediler. Maalesef hem terör örgütü, hem de onun siyasi uzantısı olan parti bu imkanı değerlendiremedi."
Şimdi yapılanlar
Bazılarının 18 yıl sonra Ak Parti karşıtına dönüşmesine akıl erdirmek zor. Tek mantıklı cevap "koltuk sevdası" olsa gerek. Geçmişin mücahit geçinenleri birer Don Kişot'a dönüştüler galiba.
Peki bunlardan grup çıkar mı? Asla. Elde edebilecekleri en büyük başarı, yüzde 2'lik oy potansiyeli.
Haaa, bugünkü "altın terazisi" hesapları için önemli. Sıra Meclis'te grup kurmaya gelince bunun ismi "hayal ötesi"dir.
Bir görüş
Prof. Dr. Mithat Baydur'un tanımlamasıyla partiden kopuşlar, her zaman çöküntü getirmez. CGP'nin CHP'den kopması gibi...
Hoş siyasi tarihimizde bir kaç da tam tersi örnek mevcut. Geçenlerde vefat eden Ferruh Bozbeyli'nin Süleyman Demirel'e yaptığı oyun öncelik taşır. Hatta Demokrat Parti'nin CHP'nin içinde oluştuğunu hiç bir zaman hatırdan çıkarmamalıyız.
Ben yazmaktan bıkmadım, sizler de ezberlediniz. Ümit Davala'nın artık ün kazanan sözlerini tekrarlayıp final yapacağım:
"Bunlardan bi cacık olmaz!"
***
Üstü örtülüyor
Putin-Esad iş birliği şimdilik frene bastı. Yine fırsat kollayacakları günü bekleyecekler. Yani Türkiye'nin zayıf bir anını.
Moskova bir taraftan havuç politikası uyguluyor, öbür taraftan alttan alta oyuyor. "Bizim uçakları alın" diyor. Bu taktiğin son aşaması, piyadelerimizin kadro silahının Kaleşnikof'a dönüşmesidir. Aman bu oyuna dikkat.
Yerli malı
Düsturumuz "millî sanayi, millî ordu" olmalı. Mevcut projelerimize hız vermeliyiz. Kimse kusura bakmasın ama "yerli otomobil"i bir süreliğine askıya almalıyız. Cepheyi, bununla bölmeyelim.
...
GÜNÜN SÖZÜ
Bir ulusun asker ordusu ne kadar güçlü olursa olsun, kazandığı zafer ne kadar yüce olursa olsun, bir ulus ilim ordusuna sahip değilse, savaş meydanlarında kazanılmış zaferlerin sonu olacaktır. Bu nedenle bir an önce büyük, mükemmel bir ilim ordusuna sahip olma zorunluluğu vardı. ATATÜRK
