Unutursam kanım kurusun!

O zamanlar 'Küçük Emrah'tı..

Çok tutan şarkılarından birinde diyordu ki;

"Tanrım, kötü kullarını,

sen affetsen ben affetmem

Bütün zalim olanları,

sen affetsen ben affetmem.."

Çoğu zaman burun kıvırıp geçtiğimiz şarkı sözleri, tabi ki eskiden, sayısız tecrübeden süzülürdü..

Aşk şarkıları da öyleydi, dert şarkıları da öyle..

Yaşananlardan, yarım kalanlardan, yaşanma ihtimali bile heyecanlandıranlardan süzülen sözlerdi..

"Sen affetsen ben affetmem.." de mutlaka tecrübelerden süzülüp dökülmüş satırlara..

"Tanrım, sen affetsen.." derken bir gerçek teslim ediliyor, "Bağışlayandır" elbette..

O'nun bu sıfatına hürmetten gayrı, insan olarak affetmemek gibi bir hakkımız var mı bilmem..

Ama bildiğim, hayatımızın son yılları "affedilmeyecek insanlarla" dolu..

Birçoğu şahsi meselelerden değil, memleket meselesinden kaynaklanıyor..

Ne diyor Meral Akşener; "Bizim meselemiz memleket meselesi.."

Hayatımızın son 15 yılı, memlekete ağır hasarlar vermiş fırıldaklarla, şahsiyetsizlerle, güce ve menfaate tapınanlarla dolu..

Ne ara bu kadar alçak yetiştirdi bu topraklar şaşkınız..

Şaşkınız ama bu bir gerçek..

Ama size bir şey söyleyeyim mi?

Ben bu şahsiyetsizlerden, bu kişiliksizlerden, bu fırıldaklardan çok, onları affedebilen, onlarla bir araya gelebilen, onları 'adam' yerine koyabilenlerden korkuyorum..

Kimi zaman nezaketi sömürüp

Kimi zaman yumuşak yüzü fırsata çevirip.

Kimi zaman kendine verilen kıymetten nemalanıp, bu haysiyetsizleri, zerre hak etmedikleri halde onore edenlerden korkuyorum..

Korkumun sebebi açık;

Maviye sarı çalarsanız, ortaya yeşil çıkar.. Renkler karışır..

Sıcağa soğuk katarsanız, ortaya ılık çıkar.. Sıcaklık kaybolur..

Sorun ne yeşildedir ne de ılıkta.. Sorun, sıcaklığı kaybetmekte, sorun renkleri bulandırmakta..

Suratlarına vuracağınız "Unutursam kanım kurusun" sözü, bu fingirdeklerin ülkeye ve millete verdikleri zararın karşılığıdır aslında..

Bu fingirdekler, daha dün ağız dolusu hakaret ettikleri, iğrenç tezgahlara köpeklik ettikleri gerçeğinin unutulduğunu zannedip, her devrin ayakta olanı kalmaya çalışırlar..

Onların fıtratıdır anlarım da, kanı kuruyasıcaların fingirdemesinden korkarım..

Üstelik, onlar, kendileri gibi fingirdeyen eski ortaklarını affetmeme dirayetini sergilerken, bütün fingirdeklerin karşısında durmuşların bir önceki günü bile unutma ihtimallerinden korkarım..

Onun için rahmetli babamın sözü hiç eksilmedi kulağımdan;

- Oğlum, anandan nasıl doğduysan, öyle öl..

Bebekler tertemizdir.. O yüzden temiz kalmaya işaret eder bu söz..

Anam da üç evladı için de gururla "Tertemiz kaldınız" der.. Var olsun..

Kirli tezgahların kirli yüzleriyle, şen muhabbetlere giren kimsenin temiz kalabildiğini görmedi bu gözler..

Mesele, şahsi olarak kirlenme meselesi de değildir..

Mesele, kendi kirlendikten sonra, temizleri de kirletme ihtimalidir..

O yüzden, mesele, memleket meselesidir..

Temiz kalabilenlere..

Unutmayanlara..

Memleket meselesi diyenlere selam olsun..

Bir kez daha not düşeyim ki;