İlk yayınlandığı dönemde büyük ilgi gören bir belgesel vardı; Zaman Yolcusu. Diğer adı da Türklerin İzinde idi.
NTV yönetimi yıllar sonra bu yapımın ne kadar önemli olduğunu anladı. Ahmet Yeşiltepe imzalı bu çalışmayı yeniden yayınlamaya başladılar.
İzlememiş olanlara önerim, iki bölüm kaçırdık demesinler. İçinde Türklük ateşi olanlar, köklerimizi merak ediyorlarsa bu müthiş araştırmayı kaçırmamalılar.
Az ama öz
Örneğin küçücük bir özerk cumhuriyet Çuvaşistan'ı ele alalım. Bu özerk devletçikle bağlantımızı anlamak için dillerimize bakmak yeterli. Mesela "anne" sözcüğü bile aynı. Aralarında Şamanizm'den Hristiyanlığa kadar inanç grupları var. Tabii Müslümanlar da.
Türkiye'den gelen araştırma ekibine gösterdikleri ilgi ve sevgiye ifadeye kelimeler yetmez. Ortaya konulan çekimler, bize uzaklarda da olsalar yakınlıklarını kanıtlıyor.
Gagauzlar
Bu arada benim yıllar önce yaşadığım bir olayı aktarmak istiyorum. Tam 37 yıl önce Moskova'dayım. Tesadüfe bakın günlerden Cuma. Namaza gidelim dedik. Gagauz mihmandarıma "sen gelmiyor musun?" gibisinden baktım. Cin gibi biri. İnanın konuştuğu Türkçe de soydaşlarımız içinde en mükemmeli.
Öncelik
Doğrudan lafa girdi; "Ne olmuş Hristiyan'sak. Biz Türk değil miyiz?" diye sinirlendi. Tebessüm ederek sırtını sıvazladım.
İtiraf etmeliyim ki bu fırçayı unutmam mümkün değil. Birkaç yıl sonra Gagauzların bir koluna Moldovya'da misafir oldum. Benzerliği orada da yakaladım.
Kimileri çarpıtmaya kalkmasın ama gerçek olan "İslamiyet'ten önce Türklük vardı."
***
Üsküp içinde
TRT Müzik'te bu aralar bir eski şarkı sıkça çalınıyor; "Üsküp içinde kumaş biçerler." Literatürde Üsküp halk şarkısı diye kayıtlı. Melihat Gülses'in sesinden dinliyoruz.
Yeni adıyla Kuzey Makedonya'nın başşehrini hatırlıyorum. Onlar da bizim parçalarımızdan. Türkiye gazetesi ve TGRT başta İhlas Grubu'nun kurucusu merhum Enver Ören'le birlikte dolaştığımız yerlerden biri Gostivar -Kalkandelen-. Bana doğduğu yerleri gösterdi. Buram buram Osmanlı kokuyor. Halen orada yaşamayı sürdürenlerle bağlantı için tek kelime yeterli "Selamünaleyküm." Bu örnek daha yakın dönemden.
Deliormanlılar
Bulgaristan'da Todor Jivkov'un melanet yıllarında bizimkilerin direnişini unutabilen var mı? Karamanoğulları'ndan başta Deliorman olmak üzere buralara gönderilenlerin direnişleri müthişti.
İnsanların kökleri sağlamsa, hiçbir güç onları yıkamaz. Hele damarlarında Türk kanı dolaşıyorsa.
***
Yakalananlar
Çok Güzel Hareketler'de yeni bölüm için daha iyiydi, diyebilirim. "Sema Kaygusuz" -Müge Anlı- tiplemesiyle müthiş bir parodi sergilendi. Bu bölüme konulan acı eşiği yakışmıştı.
Bir başka skeçte Taksim ve çevresinin geldiği durumun hicvedilişini de beğendim. Hele üç masalın Pamuk Prenses, Sinderella ve Kırmızı Şapkalı Kız'ın harmanlanmış hali epey kahkaha attırdı.
Yılmaz Erdoğan'ın da üstünde durduğu gibi dekor ve kostüm ekibi her hafta daha iyiye gidiyor. Erdoğan bu isimleri sahneye alıp, alkışlatmalı. Bunu çoktan hakkettiler.
***
Önemli görev
Radyo Sanatçıları Konserleri'nde şefler kadar önemli olan sunucular. Aklımda kalan isim ise Mehpare Çelik. Onun "Şefim" diye seslenerek yaptığı anonslar unutulmaz.
Mevzuat müsait olsa en az ayda bir konserin sunuculuğunu ona bırakırım.
İsimlerini yazıp morallerini bozmak istemiyorum ama yakın dönemden birkaç arızalıyı görmekteyiz.
Kızcağız konser saatini sunmakta. "Günyüzlülerin şevkine gel"i anons ediyor. Spiker bayan "Beste, Taabi Mustafa Efendi'nin" diyor. Aslı tabi olacak. Yani baskı işleri yapan anlamında. Bizimki taabi "evet" der gibi telaffuz ediyor.
Sadece bu mu? Ardından kelimesini de ar-dın-dan diye heceliyor. Daha neler, neler. Bunlara sunuculuk görevi verilmeden önce iyi bir eğitim şart. "Yoksa TRT bir okuldur" lafı gömülür kalır.
Bir büyük isim
Bu aralar TRT Müzik'te çalınan şarkıların büyük bölümü Avni Anıl'a ait. Beraber çalıştığımız yıllarda bana söylediğine şimdi daha fazla inanır hale geldim:
"Burhan bey kardeşim, ben zırt pırt beste yapamam. Az ama öz eser veririm."
Şimdilerde tespit ettiğim gerçekse "Hocam iyi ki az demiş. Her zaman her yerde bunlar dinleniyor." Mekanı cennet olsun.
GÜNÜN SÖZÜ
Hedefe yaklaştıkça, zorluklar artar. Goethe
