Bozkurtların kalesi Manisa’nın girişinde Ülkücüleri, Organize Sanayi Bölgesi kavşağı denen yerde Koray Aydın’ı karşılamak üzere saf tutmuş halde bulduk. Her zaman yaptığım gibi; Kurultay çalışmaları hakkında gerçekçi izlenimleri sizlere aktarabilmem için doğru mekanlardan biri de burasıydı. Pazar günü, tatil günü demeden Ülkücüler, çoluk çocuk kalkmış buluşma yerine gelmiş, arabalarını Üç Hilal ve Türk bayrakları ile birlikte gelin arabası süsler gibi süslüyorlardı. Bu telaş içinde sohbet imkanımız da oldu. MHP’nin Manisa il genel meclis üyelerinden bir Ülkücü “11 yıldır bu heyecana, bu coşkuya hasret kalmıştık” dedi. Çok önemli bir sıkıntısından hiç çekinmeden bahsetti:
“AKP’li Meclis Başkanı iki de bir bize, ’Allah Kılıçdaroğlu ve Bahçeli’den razı olsun. Bundan daha iyi muhalefet nerede bulacağız’ diyerek kafa buluyor. Çok eziliyoruz. Çok sıkıntı içindeyiz”
Lafa hemen başka bir Ülkücü girdi;
“Öyle bir suskunluk içindeyiz ki sokağa çıkamıyoruz. Bu değişim gerçekleştiğinde artık amcamıza, teyzemize, baldızımıza, bacanağımıza rahatlıkla ‘MHP’ye oy verin’ diyeceğiz.”
Manisalı MHP’lilerin, Ülkücülerin de ortak sıkıntısı; davaları adına çalışamamaktan, ter dökememekten dolayı pas tutmaktı. Böyle toplantı yerlerinin bir diğer özelliği de “hasret giderme” yerleri olması. Ülkücülerin birbirleriyle nasıl kucaklaştıklarını görmenizi isterdim. Saçlarına tamamen ak düşmüş olan 63 yaşında bir Ülkücü “Yıllardır göremediğim dava arkadaşlarımı görme imkanım oldu. Herkes buraya toplanmış. Şu coşkuyu bana bir daha yaşamak nasip oldu ya.. Bizim kuşak da sahaya indi. Artık bu değişim kaçınılmaz. Siz bu işi oldu bilin” dedi.
Koray Aydın’ın İzmir’de estirdiği değişim rüzgarı Manisa’da daha da kuvvetlendi. Manisa’da MHP il binasının önünde partililerin yoğun ilgisi en üst noktaya çıktı. Ne MHP il Başkanının odasında ne de merdivenlerde dahi ayakta duracak yer bulabildik. Bari, istişare toplantısının yapılacağı, Belediye Kültür Sitesi’ne gidelim de önceden oturacak yer kapalım dedik. Yazılarımızdan bizi tanıyan okur dostumuz hızla yanıma yaklaştı; “havayı nasıl görüyorsunuz” diye sordu. “Benim değil sizin tespitleriniz daha önemli” deyip aynı soruyu ben yönelttim. Cevabı netti; “Tencere kaynıyor, kapağını fırlatacak”...
Aynı okurum sohbet sırasında teşkilat yapılarında süreklilik olmamasından ve hatta MÇP döneminden bu yana harekete bağlı olan insanların “kazınmasından” şikayet etti.
Koray Aydın toplantı salonunu dolduran Ülkücülere çok coşkulu bir konuşma yaptı. Konuşmasının en çok alkışlanan bölümleri parti içi demokrasi ve tabanın tüm yurda yayılıp çalışması gerektiğini anlattığı yerler oldu.
Konuşma bitip Koray Aydın salondan ayrıldığında aşağı katta belediyenin tahsis ettiği yerde el emeği ürünlerini satan kadınların tezgahlarını ziyaret edip hal hatır sordu. O anda bir Ülkücünün “Bravo Başkanım, özlediğimiz tablo buydu” diye bağırması diğer vatandaşların da hoşuna gidip canı gönülden alkışlanmasına sebep oldu.
Bu, canı gönülden gelen tepki ve alkışlar, liderin vatandaşla iç içe olmasının onlarda yarattığı sevinç ve bütünleşmenin tezahürüydü.
Şehzade şehri Manisa, Türkiye’yi umutsuzluk girdabından kurtaracak tüm hazırlıkları tamamlamış, 4 Kasım’ı bekliyor.
***
Manisa’dan sonra durağımız Balıkesir oldu. Koray Aydın Manisa’daki gibi Balıkesir girişinde de mehter takımı ve mehter marşları eşliğinde karşılandı. Koray Aydın, her yerde olduğu gibi burada da kendisini karşılamaya gelenlerle tek tek tokalaştı. Dikkatimi çeken şey; Koray Aydın her durakta tokalaştıkça kuyruğa girenlerin sayısı artıyor. “Acaba bizle de tokalaşır mı?” diye kenarda tereddütle bekleyen partililer Koray Aydın’ın güler bir yüzle usanmadan tokalaştığını, fotoğraf çekilme isteklerinin kırılmadığını görünce hemen kuyruğa ek oluyorlar. Karşılama törenlerinde tokalaşma ve kucaklaşma faslı uzadıkça da diğer saatli programlarda sarkmalar oluyor. Fakat MHP tabanında oluşan coşku yüzünden zamana bağlı gecikmelerden kimse şikayetçi olmuyor. Balıkesir girişindeki mehteranlı karşılama töreni görülmeğe değerdi. Yüzlerce Ülkücü üç hilali sancakların altında mehteranla birlikte bozkurt işaretleri yaparak “ceddin deden”i coşku içinde söylediler.
Coşkuyu beraberce izlediğimiz İzmir’den çok değerli öğretim görevlisi dostum, “Ne güzel artık marşlarımızı bizimle beraber söyleyen bir genel başkanımız var” dedi. Benzer tabloya Çanakkale feribotunda şahit olmuştum.
İzmir, Manisa’dan sonra Balıkesir’li MHP ve Ülkücüler de öze dönüşdeki dik duruşlarını ve kararlılıklarını tüm Türkiye’ye fotoğraf olarak sundular.
