Sunucu mu yorumcu mu, kullanana göre değişiyor... D kanalının yıldızı Mehmet Ali Birand, önceki akşam gözlerimizin içine baka baka T.C devletinin PKK eşkıyasını “taraf” -muhatap- olarak kabul edip, silahları bırakırsa müzakere etmesinin artık kaçınılmaz olduğunu söyledi. Bu aynı zat askerden, ordudan nefret eder. Bir programında bir “asker” demesi vardı ki yüz ifadesiyle orduya nefretini kelimelerden fazla ifade ediyordu.
***
Hep merak etmişimdir; mesela Anadolu’da milli mücadele devam ederken İstanbul’da nasıl Ali Kemal gibi düşman “muhibbi” işbirlikçiler vardı diye.
Onlar da mücadele yerine, “müzakere” sonunda Sevr istiyorlardı. Şimdi de Lozan’dan, Milli Misak’tan bunca yıl sonra bu neoişbirlikçiler işte gene Sevr’i istiyorlar. Ülke bölünüp Kürdistan kurulursa bayram edecekler!
Takalarla İstanbul’dan Anadolu’ya silah kaçırıp Kuvayı Milliye’ye katılmayan babaları gibi, onlar için verip kurtulmak kolay!..
***
Sadece Güneydoğu Anadolu değil, bütün ülke terör alanı, savaş alanı. Ve bu durumda şimdi iktidar cenahında ve bir kısım medyada, eşkıyanın kökünü nasıl kuruturuz değil, “ne verirsek haydutları tatmin ederiz” diye düşünülüyor.
İnisiyatif şimdi haydutların, PKK’nın elinde. Hükümet güya savunmada!Medyadaki malumlara göre Güneydoğu sorununun suçlusu Türk milliyetçileri imiş, haklarını vermeyerek bölücülüğü tahrik etmişler. T.C Dışişleri Bakanı Davutoğlu, profesör olmuş fakat Türk tarihinden bihaber; o da aynı fikirde...
Son günlerde PKK gittikçe azdı... Kırda, dağda, kentte pervasızca saldırıyor. Bu terör örgütünün daha doğrusu Apo’nun “ordusunun” herhalde bir kurmay heyeti var... Uzaktan kumandalı komutanı da muhakkak İmralı’daki Apo... Şimdi bu heyet, Türkiye’nin bu hallerine bakıp umutlanmaz mı, Kürdistan’a yaklaştık diye... Halk her gün gelen şehitler üzerine, artık kızacağı yerde, bezmeye başlamış...Taviz ve teslimiyet düşüncesindeki AKP iktidarının “silahları bırakırsanız, operasyonu durdururuz” önerisi bunun göstergesi...
Hem hükümet, ordusu ile mücadeleye adeta PKK’ya mücadeleden fazla önem veriyor. Ordunun değerli komutanları iktidar tarafından sanki teslim alınmış gibi... Eğer orduda hâlâ moral kalmışsa, bu da yeni bir Türk mucizesi...
Operasyon yapılmadan PKK silah filan bırakmaz. “Takas” yanlış esaslar üzerine kurulmuş. Önce, PKK’yı “taraf” telakki etmekten başlayarak, ABD’den “sözde” istihbarat paylaşımından ve Barzani’den de medet ummak yanlış.
“Müzakere”den barış beklemek de hayal; hele “Oslo görüşmeleri” gerçekse ve bu iktidar Sayın(!) Apo’dan medet umuyorsa ve Güneydoğu’nun ileride özerk olacağına inanmışsa...
***
Güneydoğu’da barış ve özgürlük, ancak Türk ordusunun süngüsünün ucundadır, gerçek “milli irade” ve kararlılıktadır...
