Dine ve dindara karşı alınan tavırların mermer olması gereken Türkiye’nin önce mozaik sonra da çakıllaşma değirmenine su taşıdığı kesindir. Halkın dindar olması ne laikliğe ne de ulus devlete zarar vermez, aslında onu perçinlerdi, bu yapılamadı. İşte Japonya, hem dindar hem laik, işte Yunanistan, işte İsrail, hatta işte Avrupa Birliği! Din büyük bir enerji kaynağıdır. Afgan halkını Rusya’ya galip getiren dindir.
Türkiye’deki bâzı kesimlerin dinden diyanetten, Kur’an okuyan ve namaz kılandan Atatürk ve Atatürkçülük adına korkması bence Atatürk’e ve onun eserlerine yaptıkları en büyük kötülüktür. Şu anda elimde rahmetli Atatürk’ün isteği ile Kur’an’ın mealini yazan zamanın Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı A. Hamdi Akseki’ye yine zamanın Genelkurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak tarafından 1925 yılında yazdırılan “Askere Din Kitabı” var. O kitap Atatürk’ün sağlığında ve daha sonra onlarca yıl kışlalarda askere okutuldu, anlatıldı. Orduya ve Atatürk’e zarar mı verdi? O kitabı kışladan çıkartan komutanların Mareşal Fevzi Çakmak’tan ve bu devleti kuran Atatürk’ten daha mı çok emeği geçmiştir Türkiye Cumhuriyeti’ne?
“Askere Din Kitabı” nda cemaatle namaz kılmanın öneminden tutunuz da şehitlik ve gaziliğin önemine kadar o kadar çok şeyden bahsediliyor ki, bugün İmam Hatip Liselerini bitirenler bile o kitabı okuyanların kavuşacağı milli ve manevi ruha kavuşamamışlar, görüyoruz..
Nerelerden nerelere geldik.
Kışlasında namaz kılmanın öneminin anlatıldığı Atatürk Türkiye’sinden bırakınız kendisini, eşleri namaz kılan subayların fişlendiği 28 Şubat süreçli Türkiye’leri yaşadık. Yetmedi, şehitlik ve gaziliğin yüceltildiği o dönemlerden, bugün, “şehitlik ve gazilik kaldırılsın” diyen TESEV’in akıl hocalığında “açılımlar” başlattık..
Vatan ve milletini çok sevdiğini adım gibi bildiğim Alevi kardeşlerim ve bu toprakları seven, Milli Mücadele’de müstevlilere karşı Ankara’nın yanında saf tutan Hıristiyan Türk evlatları bu söz ve tespitlerimi sakın ola ki yanlış anlamasınlar. Şu günler 1920’li günlerin benzeri günlerdir ve o gün Atatürk vatanı kurtarmak için ne yaptı ise bugün bizim önerdiğimiz de odur!
Mesele Başbakan Erdoğan’ın Güneydoğulu anne ile İç Anadolulu annenin ölmüş evladının başında aynı Yasin’i okumalarına gösterdiğimiz ilgiden buralara geldi. Biz bu satırları yazmadan kendi çapımızda alan araştırması da yapmıştık.
Meselâ son mahalli seçimlerde İç Anadolu’da MHP’den Belediye Meclisi üyeliği için aday olmuş, öğrencilik yıllarından beri ülkücü; kendi imkânlarını zorlayarak seçimlerde beş bin liraya yakın harcama da yapmış bir kardeşimize bu düşüncelerimizi anlattık. Dedik ki:
“Genelkurmay Başkanı Cuma namazına gitse, Kara Kuvvetleri Komutan’ını da Cem Evinde semahta, Jandarma Komutanı’nı Diyarbakır’da zılgıt çekerken görsek kıyamet mi kopar?” Cevabı “Türkiye zıplar” oldu ve askerin o bölgede AKP’nin önüne geçeceğini söyledi.
Bir başka ülkücü, asker kökenli, MHP’nin üst kadrolarında görev almış, milliyetçiliğinden zerre şüphemiz olmayan bir büyüğümüzle de konuştuk, aynı görüşte ve dediği şu, “Cumhuriyet’in kuruluşunda dinin göz ardı edilmesi hata olmuştur!” Yakını PKK tarafından balta ile parçalanmış anne tarafından Kürt kökenli emekli bürokrat da, bizimle aynı görüşteydi.
Evet, inansa da inanmasa da, asker dâhil, Türkiye’yi yönetenler milletin en yapıştırıcı, en ortak değerleri olan İslâm’a saygı gösterdiklerini millete hissettirmek durumundadırlar. Camide de Cem Evinde de olmak zorundayız. İnanarak, severek, Türkiye’yi düşünerek yapmalıyız bunu. Bu milliyetçiliktir, çünkü yapılan şey, milletin bütünlüğü içindir. PKK’lı anneye çocuğunun örgütte kaldığı sürece akıbetinin bu dünyada kurşun, öbür dünyada cehennem olduğunu ayet ve hadislerle anlatmazsan o da tutar Mehmetçiğin öldürdüğü oğlunun mezar taşına işte böyle şehit yazar.. Türkiye bir oyuna geldi, ne zaman uyanacak! Son sözüm, PKK’yla masaya oturmak PKK’laşmaktır. Milletin ortak değerleri ile kuşanıp PKK ile mücadeleye devam edilmeli, hatta idam cezası yeniden ihdas edilmelidir.
İdam niçin kalktı zaten onu da anlamış değilim.
