“- Herkes yoldadır ve varacağı yere henüz ulaşmamıştır!”
Şimdi, kendimize soralım:
“- Ben bu gidişle nereye varırım?”
* * *
Tövbe edenlerle günahta ısrar edenler aynı yere varmaz.
Geceleri yatağı mezar, yorganı toprak ve bedeni ikisi arasında ceset eylemişlerle geceleri ayakta ve secdede geçirenler aynı yere varmaz.
Hak yiyenlerle hakkı yenenler aynı yere varmaz. Devlet malını siyaset, bürokrasi çarkında zimmetine geçirenlerle, helâl lokma yemeyeceksem bu gece da aç yatayım ve şükredeyim diyenler aynı yere varmaz.
Irak ve Afganistan’da bir milyondan fazla Müslüman’ı katledip, Kur’anı tekmeleyen ve camileri Haçlı kışlası haline getirenlerin dostları ile, düşmanları aynı yere varmaz. Tıka basa yiyenlerle, iştahı olduğu halde aç kalkmayı başarabilenler aynı yere varmaz. Ankara Ulus’ta işhanına C4 patlayıcı koyanlarla o patlamada ölen yüzlerce kişi de aynı yere varmaz. PKK militanı ile Mehmetçik de aynı yere varmaz. “Lâ İlâhe İllallah” diyen cennete girer diyenlerle, “Yetmez!” devam etmeli, “Muhammedün Resûlullah” da denmelidir diyenler de aynı yere varmaz. Oruç tutanlarla hiçbir mazereti olmadığı halde oruç tutmayanlar da aynı yere varmaz. Büyük Ortadoğu Projesi sahipleri ve destekçileri ile projenin önünü kesmek isteyenler de aynı yere varmaz.
Evet..
“- Herkes yoldadır ve varacağı yere henüz ulaşmamıştır!”
Bilelim ki..
Malım da var mülküm de, makamım da var, kolum kanadım da, diyerek yoksul ve gariplere tepeden bakanlarla, haddini bilen, “İki idrar yolundan çıkmış bir varlık iken beni Eşrefi Mahluk eyleyip bu makam, bu serveti bana veren Rabbime secde ederim!” diyen aynı yere varmaz.
Pis ile temiz aynı yere varmaz.
Cömertle cimri aynı yere varmaz.
Sadık ile hain aynı yere varmaz.
Yalan söyleyen ile doğru konuşan aynı yere varmaz.
Bilenlerle bilmeyenler aynı yere varmaz.
Yapanlarla yapmayanlar aynı yere varmaz.
İhlas ile yapan ihlas ile yapmayan aynı yere varmaz.
Kolu İsrail askerleri tarafından taşla vura vura kırılan Filistinli çocukla o taşı o kola vuran asker aynı yere varmaz.
Nîmet peşinde koşanla bütün nîmetleri var edenin peşinde koşan aynı yere varmaz.
Doyuranla aç bırakan aynı yere varmaz.
Zalim ile mazlum aynı yere varmaz.
Pişman olanla ısrar eden aynı yere varmaz.
* * *
Doğru:
“- Hepimiz, varacağı yere henüz ulaşmamış bir yolcuyuz!”
En büyük cehaletimiz:
“- Ölümü unutmuş olmamız!”
Ve bu bizim..
“En büyük ve en faydasız pişmanlığımız olacak!”
Çünkü:
“- Biz ölümü unutsak da ölüm bizi unutmaz”
* * *
Öyleyse!
Yüzümüze bir ayna tutup gözlerimizin içine bakarak soralım:
“- Bu gidiş nereye?”
Ve..
Neticede onlar da “yaratılmış” diyerek “Cennet ve Cehennemi” de unutarak “Cemal” e talip olalım.
Ve öyle bir hayat yaşayalım ki..
Tövbe edelim..
Affolunalım..
“YÜZÜNE bakmaya yüzümüz olsun!”
* * *
Ramazanınız mübarek olsun.
