Darbenin karanlık mirası...

Türkiye'nin "sağ- sol çatışması", siyasi ve ekonomik istikrarsızlık çemberinde giderek karanlığa sürüklendiği 12 Eylül öncesinde, "kardeş kavgası" olarak da nitelendirilen olaylar ülkeyi neredeyse kan gölüne çevirmişti...

11 Eylül 1980 tarihine kadar Türkiye'de neredeyse günde 5 ile 10 arasında insan sağ- sol çatışmalarında öldürülüyordu...

Sağcılar- solcular çatışırken, aralarında Abdi İpekçi, Ümit Kaftancıoğlu, Doğan Öz, Cavit Orhan Tütengil, Cevat Yurdakul, Nihat Erim ve Kemal Türkler gibi siyasetçi- gazeteci- bürokrat ve akademisyenlerin katledildiği o karanlık olaylar Kenan Evren yönetimindeki Türk Silahlı Kuvvetleri'nin 12 Eylül sabahı yönetime el koymasıyla bıçak gibi kesildi...

Ordu yönetime el koydu ve 1982 Anayasası çıkarıldı ama "ihtilal"in sonuçları dehşet vericiydi;

7 bin kişi için idam cezası istenmiş, 517 kişiye idam cezası verilmişti...

650 bin kişi gözaltına alınmış, 1 milyon 683 bin kişi fişlenmiş, 50 kişi idam edilmiş ve 171 kişi de işkenceden ölmüştü...

Bugün darbenin üzerinden tam 40 yıl geçti ancak 12 Eylül 1980 askeri müdahalesi sağ sol- çatışmasını ve sosyoekonomik karmaşayı bitirmek için uygulansa da, hem rejimin gidişatında hem de sosyo politik ortamda tahribatlar yaratmaktan öteye gidemedi...

Sağcının da solcunun da cezaevlerinde işkence gördüğü 12 Eylül sonrasında, devletin sözde anarşizmi bastırmak için uyguladığı yöntemler bir yandan ayrılıkçı terörü, diğer yandan dinci yapılanmaları da öne çıkartarak, Türkiye'yi 12 Eylül öncesinden çok daha karanlık bir döneme sürüklemekten öteye gitmedi...

Ne kadar tuhaf değil mi; DHKP-C gibi örgütlerin de ortaya çıktığı 12 Eylül sonrasında, PKK gibi onbinlerce insanın ölümüne yol açan ayrılıkçı şiddetin unsurları da palazlandı...

"Apocular" adlı grubun 1970'lerin sonlarında başlattığı ayrılıkçı hareket askeri darbenin üzerinden 4 yıl geçmemişken tarihin en büyük terör grubunu ortaya çıkardı ve Türkiye 1984'ten bu yana geçen 36 yıllık sürede PKK terörünün sarsıntısından halen kurtulamadı...

Teröre karşı terör!..

Ne kadar ilginç değil mi, 12 Eylül'ün hemen öncesinde Suriye'ye kaçan Öcalan ve yandaşları PKK gibi tarihin en büyük terör örgütlerinden birini ortaya çıkartırken, bunun tam karşısında, yani örgütü enterne etmek için piyasaya sürülen dinci örgütler de devletin uyguladığı hatalı bir stratejinin ürünüydü...

Devletin PKK'ya karşı helikopterlerden Kur'an ayetleri atmaya başladığı dönemde, İran yanlısı Hizbullah'ın Mardin, Batman, Diyarbakır gibi kentlerde kitabevlerini kullanarak ortaya çıkarılması, bu örgütün en az 500 eylemine rağmen tek militanının yakalanmaması, dönemin MİT başkanı Teoman Koman'ın Hizbullahçıları neredeyse "iyi çocuklar" olarak nitelendirmesi, Türkiye'de laik rejimi hedef alan bir taarruzu da günümüze miras bıraktı...

İşte "İslami Hareket" adlı örgütün ardından palazlanan Hizbullah bir yandan kendi içindeki fraksiyonları temizlerken, diğer yandan da PKK'nın etkin olduğu Diyarbakır, Urfa, Mardin, Hakkari gibi kentlerde Kürt gençlerini katlederken, yıllar sonra da 20 bin kişilik askeri güce ulaşarak Diyarbakır Emniyet Müdürü Gaffar Okkan ile 5 polis memurunu şehit edince, 12 Eylül'ün bıraktığı mirasın ne kadar tehlikeli bir hal aldığı bir kez daha ortaya çıktı...

Ve PKK ile mücadele ettikleri iddiasıyla göz yumulan Hizbullah'ın; örgüt lideri Hüseyin Velioğlu'nun 17 Ocak 2000'de öldürülmesiyle önemli ölçüde dağıtılması, buradan kaçan militanların önce El Kaide, sonra IŞİD içinde faaliyet göstermesi, bu grupların 15-20 Kasım 2003'te, İstanbul'daki 4 intihar saldırısında 60'dan fazla yurttaşı öldürmesi ve örgütlerin eylemlerinde 20'den fazla güvenlik görevlisinin şehit olması da 12 Eylül'ün göz yumduğu sahte "Ilımlı İslam" projesinin şiddete dönüşmesinin vahim örnekleriydi...

Evet; 12 Eylül, sadece laik rejimi hedef alan dinci terörü miras bırakmadı... Ne yazık ki daha beteri de vardı...

İhtilal kimi besledi?..

Sağ- sol çatışmasını bitirme hedefi ile yapılan 12 Eylül darbesinin hataları sadece idamların, cezaevindeki işkencelerin ve faili meçhullerin acı sonuçlarını ortaya bırakmadı...

PKK'nın ayrılıkçı şiddeti neredeyse Türk-Kürt çatışması yaratmayı planlarken, dinci terör örgütlerine militan yetiştiren kaçak medreseler, dergahlar, tarikat-cemaat evleri de bir süre sonra laik rejimin önünde devasa bir tehdit haline geldi...

Ne yazık ki 12 Eylül ürünü ANAP'ın Nakşi yöneticilerinin tarikat ve cemaatlere göz yumması, Erbakan'ın iktidarı döneminde tarikat liderlerinin başbakanlık konutunda ağırlanması, diğer yandan da tüm bunlar içerisinde en tehlikeli yapı haline gelen Fethullah Gülen cemaatinin son 10 yıl içerisinde AKP eliyle palazlandırılması da, ihtilal sonrasının rejimin üzerine bir kaos olarak bıraktığı sinsi tezgahın sonuçlarıydı...

Evet; bugün 12 Eylül askeri darbesinin 40. yıl dönümü...

Darbeye gerekçe olan "kardeş kavgası", yani sağ-sol çatışmasının önlenmesi iddiası ne kadar etkili oldu bilinmez ama askeri müdahale Türkiye'nin demokrasi tarihine sadece faili meçhuller, işkenceler ve idamlar bırakmadı, Atatürk'ün sağlam temeller üzerine kurduğu laik cumhuriyeti hedef alan gerici çetelerinin hegemonyasını da büyüttü...

Ne tuhaf ki, 12 Eylül sonrası palazlanan Fethullahçılar darbe ortamında göstermelik operasyonlarla enterne edilmeye çalışılırken, yıllar sonra kendilerini palazlandıran AKP'ye, yani devlete darbe yapacak kadar da büyütüldüler...

En acısı da, her fırsatta çeşitli kesimlerin laik cumhuriyeti korumasını bekledikleri Türk Silahlı Kuvvetleri'nin neredeyse üçte birinin 12 Eylül sonrası palazlanan Fethullahçıların müritleri olduğunun ortaya çıkması...

Söyler misiniz; ihtilalden 40 yıl sonra aşağıdaki soru haksız mıydı;

12 Eylül aslında kime ve neye darbe yapmıştı?..

Yanıtını biz verelim; Laik cumhuriyete!..