MOSSAD'dan Fuller'e, Schröder'den Gargaş'a Türkiye'nin yeni stratejik pozisyonu nasıl görülüyor? Küresel ve bölgesel güçlerin Türkiye'ye bakış açısını özetleyen özgün görüşler yorumsuz olarak şöyle özetlenebilir.
- MOSSAD Başkanı Yosi Cohen, "Türkiye, İran'dan daha büyük tehdit" derken görüşüne şu gerekçeyi ileri sürüyor: 'İran'ın gücü kırılgan… Ama asıl tehdit Türkiye'den.
"Türkiye, Doğu Akdeniz'de stratejik istikrar için farklı türde bir meydan okuma oluşturdu".
- The Times yazarı Boyes ise, "Rusya'nın havadan havaya füzelerini satın almaktan çekinmeyen Türkiye, ittifak normlarının dışında çalışabileceğine inanıyor…Soğuk Savaş'tan sonra Rusya'nın, Batılı kulüplerin yararlı bir üyesi olabileceğine dair umutlar vardı. Stratejik bir rakip oldu. Türkiye, olası bir AB üyesi olarak görülüyordu. Dünyanın delifişeği olarak kendini yeniden icat etti."
- BAE Dışişleri'nden Sorumlu Devlet Bakanı Enver Muhammed Gargaş da; "Ankara, Arap bağımsızlığını hesaba katarak komşularıyla mantıklı ve akıllıca bir ilişki kurmalı…Arap dünyası Tahran ve Ankara tarafından yönetilmeyecek. Tahran ile Ankara'nın bölgedeki hırslarıyla mücadele etmek için Arap âlemi birleşmeli'' demişti.
- Graham Fuller ise "Bugün Ortadoğu'daki iki büyük İslami rakip, uzmanların sahip olduğu gibi İran ve Suudi Arabistan değil, Türkiye ve Suudi Arabistan'dır. Ankara, Riyad'a ezici bir çoğunlukla güçlü bir jeopolitik rakiptir…Batı için, Türkiye'nin sadık bir müttefik olduğu eski güzel günler sonsuza dek geride kaldı…
Türkiye'nin bir Avrupa gücü, bir Balkan gücü, bir Akdeniz gücü, bir Ortadoğu gücü, bir Kuzey Afrika ve hatta sınırlı bir Afrika gücü, bir Kafkas gücü, bir Orta Asya gücü, bir Avrasya gücü olarak kabul edilmesi gerekir…Tüm bu iddialı talepler için bol miktarda tarihsel gerekçe var. Ve bu köklü tarihsel vizyon bir kez özümsendi mi, sonraki herhangi bir Türk lider tarafından önemli ölçüde tersine çevrilmesi olası değil.
Yaklaşık 7 yüzyıl boyunca Osmanlı İmparatorluğu, diğer tüm Müslüman imparatorluklardan daha büyük bir coğrafi alana hükmetti. Türk hükümdarlarının tarihsel hafızasında, geniş jeopolitik terimlerle düşünmek özel bir yere sahiptir.
Türkiye teknik olarak Avrupa'nın bir parçasıdır. Sonunda Avrupa, bağımsız bir Türkiye'yi dışarı atmaktansa, Türkiye'nin artan kaldıraç etkisini daha fazla kaybetmekten uzak bir noktada tutmayı tercih edecektir."
- Eski Almanya Başbakanı Gerhard Schröder, 'Son Şans' adlı kitabında yeni bir dünya düzenine ihtiyaç duyulduğunu belirtiyor ve bunun Batı için son şans olduğunu vurguluyor. Kitabın sonunda Türkiye, Rusya ve Çin'in dünya politikasında önemli birer aktör olduğuna işaret edilerek şöyle deniyor: "Batı her zaman yaptığı gibi onlara Soğuk Savaş mantığıyla davranırsa kaybeder. Biz Avrupalıların hoşuna gitsin ya da gitmesin, Türkiye Doğu Akdeniz'de artık yadsınamaz hâkim güç."
"Biz Avrupalılar, özellikle de Almanlar, onlarca yıldır bu ülke ve insanlarına karşı kendini beğenmiş ve aşağılayan bir tavırla davrandık…Elbette Almanya'nın arka planda göç ve mülteci hareketlerini düşünerek 1980'de getirdiği vize rejiminin kaldırılması itinayla tartılmalı. Ama devamlı oyalama taktiği kabul edilemez."
"Türkiye artık dikkate değer bir silah sanayisine sahip. Türk firmaları helikopter, tank ve İsrail gibi çok az ülkenin sahip olduğu insansız hava araçları (İHA) geliştiriyor, üretiyor ve satıyor. Gerçi motor tekniğini hâlâ yabancı ülkelerden tedarik ediyorlar ama etkili silah sistemleri Dağlık Karabağ'da, Suriye'de, Irak'ta ve Libya'da kullanımda."
Emperyalist güçlerin yok etmek istedikleri düşmanları ne denli büyük bir güç ve tehdit olduğunun propagandasını yaptıklarını bu kestirimleri okurken gözden ırak tutmamak gerekir. Türkiye'nin konumuna yönelik olarak yapılan değerlendirmeleri bu bağlamda düşünmek gerekir
