Bir köşe yazarı, kültür ve sanat dergilerinden doyurucu biçimde kesinlikle söz edemez. Bir düşünün; yazar o sınırlı alanda, dergideki hangi konuyu derinlemesine anlatabilir; hangi sanat ürününü sözün kanatlarına bindirip okuyucusuna tam olarak ulaştırabilir ki? Onun bu uğraşı hep eksik kalır; şu an benim yapacağım gibi...
Sizlere önce “herfene” den söz edeceğim... Herfene, bir dergi adı. Bu dergiye, Gümüşhane ilinin Türkiye’ye sunduğu doyumluk bir kültür-sanat sofrası da diyebilirsiniz. (İliştiri: Herfene sözcüğünün ’sofra’yla bir yakınlığı da hani yok değil. Sevgili Talat Ülker’den öğrendiğime göre; ’herfene’, Gümüşhane ve yöresinin çok eski bir geleneğinin adı. Eğlence gecesi yiyeceklerinin, katılımcılarca ortaklaşa sağlanması olayı; Farsça’dan dilimize biraz değişerek geçen, ’herfene’sözcüğüyle tanımlanıyor. Sözgelimi, Şanlıurfa’nın ’Sıra geceleri’ gibi Gümüşhane’nin de ’Herfene geceleri’var.)
Dergi dolu! Bu dergi sizi, 108 sayfada 47 fikir ve sanat insanının gönül dünyasında gezdiriyor. O ’dünyalar’da yazının bin bir çeşit hüneriyle karşılaşıyorsunuz; kimi zaman sözün hiç yıpranmayan saltanatı olan şiirle tanış oluyor; kimi zaman da düz yazının fikir çiçeğiyle donanmış bahçelerinde soluk alıyorsunuz... Talat Ülker, “Güzelliğin Büyüsü” nde, ’güzel’i irdeliyor ve “Güzel olanı anlamak ve sevmek gönlün marifetidir” diyor; insanı diğer canlılardan ayıran özelliklerden birisi de ‘güzellik’ algılaması olduğunu belirtiyor. Erdoğan Erbay, “Bizim Karacoğlan” da Tanpınar’ın Halk Şiiri’ne ’burun kıvırması’nı ilginç biçimde veriyor. Necmettin Alkan’ın “Avrupalı Seyyahların Tasvirlerinde Gümüşhane ve Çevresi” yazısı gerçekten güzel. Adem Konan “Kaçış” şiiriyle sarsıyor. Ali Kurt, Baki, Nedim devrinden sesleniyor. Yaşar Bayar’ın “Züleyha” sı, Cebeci’nin Sitare’sine görkemli bir nazire gibi geldi bana. Turan Tuğlu “Ülkü” öyküsüyle bizleri 1957 yılının akıcı Türkçesiyle buluşturuyor. Özden Doğan’ın “Sen Bende” si ilginç... Recep Yılmaz “Birkaç Asra Tanıklık” ediyor, Lütfü Parlak’ın “Manas” ı açması, Hadi Önal’ın Gümüşhane güzellemesi dikkat çekiyor... Gözler, Zülfikar Yapar Kaleli’de bir gurbet! Bu arada, Bayram Nazır’ın ’Gümüşhane elmaları’ndan söz etmesine ne demeli? Tuğbanur Hakkıoğlu’nun şiirini, İhsan Yaşa’nın “Yerel Kültürün Millî Kültüre Katkısı” yazısını alkışlıyorum. Ayrıca, Dilaver Cebeci kardeşimin şiirleri dergiye farklı bir anlam katıyor... Yusuf Dolan, Sezai Köprülü, Fahrettin Köseoğlu, Şahin Aktaş, Engin Doğru, İlhan Sivri ve adlarını sayamadığım siz güzel insanlar; gönlünüz hep şad olsun!
Değerli okurlar, “herfene” ye “Atatürk Cad. Belediye İş Merkezi, İkinci Kat, Nu:2 Gümüşhane” , E. Posta: erfene@hotmail.com mailto:erfene@hotmail.com adreslerinden ulaşabilirsiniz.
“Çukurova’da Sanat” ise sanatın Adana’dan yükselen gür sesi. Ve o seste Refet Körüklü var; Dilaver Cebeci, Yetik Ozan, Nihal Atsız, Garip Kafkaslı-Ahmet Ali Arslan, Bahtiyar Vahapzâde, Hüsniye Mayadağlı, İsa Kocakaplan var... Abdullah Beyceoğlu’nun ’Bey’ce düşünüp gerçekleştirdiği bir güzel fikir ve sanat dergisi. Ömer Faruk Beyceoğlu, Azerbaycan ağzıyla “Hardasan” diyerek çağırıyor: “Goşmalı/Yeriyipse koşmalı/Yeter gayrı bunca durgun durduğu/Deli gönül kükremeli coşmalı...”
Çukurova Sanat’ın gönül çağrısına; “P.K. 1077 Cemalpaşa/Adana” ve E.Posta omerfarukbeyceoglu@hotmail.com adresinden ulaşabilirsiniz.
Haftaya buluşmak dileğiyle...
