Atatürk’ü “Atatürk mezesi” kadar bilen birileri hâlâ inanmasa da, Atatürk’ün Bozkurtluğuna dair sayısız belge ve bilgi vardır, dileyen ulaşır bunlara. Elbette bir çoğu yerlidir bu kaynakların. Yerlisine inanmayanlara yabancısını da sunarız evvelallah. Alın işte, size Fransız yazar Jacques Benoist Mechin’in “Kurt ve Pars” adlı kitabından kısa bir bölüm... Büyük Atatürk’ün beşikteki Bozkurtluğuna dairdir:
“Sütten kesilir kesilmez, onu bazen sabahlara kadar uyanık tutan, ara sıra kaskatı kesilmesine, sürekli ağlayarak tepinmesine sebep olan sinirli mizacı kendini belli etmeye başladı. Babası ağlamaması için ne yapacağını bilemiyordu. Gürültüden nefret eden, çocuk bağırtısı yüzünden çalışamayan kendi halinde biriydi. O zaman Zübeyde Hanım, çocuğu yatıştırmak için beşiğinin üzerine eğilir, ona otoriter fakat şefkatli bir ses tonuyla, eski Anadolu türküleri söylerdi:
-Uyu yavrum derdi, uyu benim Bozkurdum...”
Rahat uyu, bizim “En Büyük Bozkurt” umuz. Her şeye; bunca gaflet, dalâlet ve hatta hıyanete rağmen, emanetin sonsuz dek yaşayacak, yaşatılacaktır. Söz!.. Bozkurt sözü!..
“Seninle Yaşamak” adlı şiirinde, sevgili dostum şair ve yazar Mevlüt Uluğtekin Yılmaz da aynı sözü veriyor Yüce Atatürk’e. Bu nefis şiiri yolladığı için teşekkür ediyorum Uluğtekin Bey’e, selam ve sevgiler yolluyorum. Hadi okuyalım:
Gâzi Paşam!
Kelepçeler sıkarken beynimizi,
Hep seni aradık yüzyıllar boyu...
Sebil olan kanımız hürmetine,
Kabul etti ulu Tanrı dileğimizi,
Anafartalar’da serinlettin ilk kez,
Balkan acısıyla kavrulmuş yüreğimizi!
***
Sen vardın ya...
Bize de gülmeye başladı talih,
Artık cemre düşmüştü,
Türk’ün buz kesen iklimine,
Gayrı yazılamazdı sensiz,
Türk’e tarih!
***
Ve birden,
Ağmışken üstümüze,
Mondros’un zifir karası bulutları,
Sevr’i yazgı bilirken çürümüş soylular,
Ölü sayarken,
“Tek dişi kalmış canavarlar” bizi,
Dirilttin hepimizi!
***
Bugün,
Başköşedeysen gönül sarayımızda,
Dalıyorsak mavi gözlerinin derinliğine,
Soluyorsak seni her an,
İnan, az bile!
***
Seni sevmek Gâzi Paşam;
Kutlu bir koşu tutturmak akıl yolunda,
Türklükle coşmak,
Ak ufuklarla buluşmak demek!
Cihan bilir, nasıl kavuştuk;
Sinmiş kulluktan, hür millete
Ve Türk adlı devlete!
***
Hiç kuşkun olmasın!
Namus bildik emanetini...
Tanık olsun tüm canlar,
Yer tanık olsun!
Gök tanık olsun!
Ufkumuzda ilkelerin,
Sonsuzlukta yaşayacak Cumhuriyetin!
