Başbakan’ın ABD ziyareti yaklaşırken, Türkiye’nin atılan laflar dışında beş kuruşluk itibarının kalmadığı artık gün gibi aşikâr oldu. Son olarak Washington’u ziyaret eden Fener Patriği B artholomeos onuruna verilen yemekte yapılan konuşmalar bile durumu sergilemeye yeterli. Beyaz Saray’da ve ABD Dışişlerinde Patrik Ekümenik, yani evrensel unvanı ile karşılandı. Bunun anlamı bizim Fener Patriği dediğimiz zata uluslararası toplumca Papa ve Vatikan statüsünün verilmesi. Yani siz çocuğun adı Ahmet’tir diye nüfusa geçirmişsiniz, onlar hayır adı George’tur diyor. Gayet itibarlı bir durum.
İkincisi bir Türk vatandaşı olan patrik Bartholomeos’un, yemekte yaptığı konuşmada Makedonya konusunda sarf ettiği sözler. Patrik bu konuda Yunanistan’ın siyasi pozisyonunu takınarak Makedonya’nın bu ismi alamayacağını bunun Yunanistan’a ait olduğunu söyleme cüretini göstermiştir. Bu arada hatırlatmakta yarar var, biz Yunanistan’ın tavrına karşı çıkarak Makedonya adının sahibi olduklarını tanımış bulunuyoruz. Şimdi bu ufak örnekten yola çıkarak siz karar verin, patrik Türk mü, yoksa Yunan vatandaşı mı?
Hani Tayyip Bey miting meydanlarında yaptığı konuşmalarda diyor ya Kürtler üst kimlik Türkiye vatandaşlığında bizimle birleşecek diye. İşte görsün üst kimlikte bizimle Türkiye vatandaşlığında birleşen Rum asıllı patriğin konu kendi çıkarı olduğu zaman Türkiye’ye nasıl sırtını dönebildiğini.
Geçtiğimiz hafta ABD Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Crowley’in, yabancı basın merkezinde soruları yanıtlamasında, günün sıcak konusu hâkim ve savcıların dinlenmesi tele kulak konusunu sordum. Eskiden Diyarbakır ve Kürt konularında çimdiklemeyi bile insan hakları ihlali yapan Amerika bu kez konudan haberleri olmadığını söylemekle yetindi. Bu kez ben de pes etmedim ve Amerika’nın insan hakları ihlalleri konusunda politikalarının değişmediğini sordum. Sözcü bu soruya da bu konuda çok titiz olduklarını ve bu konuda sürekli Türk hükümetiyle temasta olduklarını söyledi. Artık kendisine bu hakların ihlallerinde yol ve yöntem mi gösterdiklerini yoksa uyardıklarını mı sormak içimden gelmedi.
Uyarı. Eğer Başbakan şaşıp yanılıp da ABD’de bazı gazetecilerin mülakat taleplerini kabul ederse, bilsin ki kendisine öyle kolay yutulan veya pohpohlamaya ve ufak ufak atmasına zemin hazırlayacak sorular sorulmayacak. Bu arada Türk televizyonlarından Türk siyasetini ve siyasilerin yaptığı konuşmaları dinlerken, ben mi bunadım yoksa bu millet kısa bir süre önce meydana gelenleri bile hatırlamaktan aciz mi sorusu takılıyor kafama.
AKP hakkında Yargıtay’ın “Tele kulak yolsuzluğu” nedeniyle başlattığı yeni inceleme ve soruşturmanın bir yerde çok şeylerin değiştirilmesine yol açacağını sanmıyorum. Anayasa Mahkemesine bile sızan bu tarikatçı zihniyetle mücadele için Türk aydını geç kaldı. Bu arada atı alan Üsküdar’ı geçti. Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın mantığı ile hareket eden Türk aydınlarının altından gerici zihniyet teker teker desteklendikleri konuları çekti ve ortada bıraktı. İşte bu da sustukça sıranın herkese ne kadar hızla geldiğini kanıtlıyor.
Ben bu soruşturmalardan da bir şeyler beklemiyorum. Benim beklentim, kazığı yedikçe, “yahu bunları biz seçtik, bunlar bizi kazıklıyor” diye uyanacak olan Türk halkı ve seçmeninden. Evet, bir poşet yemeğe, bir çuval kömüre iktidarı teslim ettikleriniz kamyonlarla malı götürdü. Götürdükleri de senin benim param. Şimdilerde ise patronlarının talimatıyla o senin benim paramı teröristlere dağıtmaya hazırlanıyor, poşetçileriniz. Mideniz kaldırıyorsa ne diyebilirim?
