Başbakan Erdoğan Şırnak’ta yapılmakta olan havaalanına “Şerafettin Elçi” isminin konulacağını açıklamış. Başbakan’ın açıklaması bana “açılım” süreci ile birlikte bazı tarihi şahsiyetlerin isimlerinin kışla, cadde ve sokaklardan isimlerinin kaldırılması çalışmalarını hatırlattı.
İsmet İnönü, Sabiha Gökçen ve Kenan Evren ile başlayan listeye daha sonra Fevzi Çakmak bile dahil edilmişti. Görünen amaç “geçmişle” yüzleşmek idi, lakin asıl amaç “yüzleşme” yalanı ile intikam almaktı. Fevzi Çakmak isminin silinip Şeyh Sait ve Seyit Rıza gibi isimlere iade-i itibar istemenin başka bir izahı yoktu.
O kaldırılan isimlerin yerine ne tür isimlerin konulacağı hususunda Akiller ipucu vermişti lâkin Başbakan bu konuda ilk somut adımı, Şırnak havalimanı ile ilgili yaptığı “Şerafettin Elçi havalimanını açacağız” açıklaması ile atmış oldu.
Peki Şerafettin Elçi kim? Türk veya “Kürt” halkına ne tür hizmetler yapmıştı?
Aralık 1977’de II. MC hükümetini devirmek için CHP ile Güneş Motel’de pazarlık yapıp “Bakanlık” karşılığında partisini terk eden 11 kişiyi hatırladınız mı? Şerafettin Elçi, Türk siyasi tarihine “altın” (!) harflerle geçen o 11 kişi içerisinden bakanlık koltuğuna oturan 10 kişiden biridir.
Elçi’nin şöhreti bununla da bitmiyor. Elçi daha sonraki yıllarda kendisini “Kürtçülük” davasına adamış, “Kürt” ismini kullanan ilk sivil toplum örgütünü kurmuş, Kürtçü hareket içerisinde “saygın” bir yer edinmişti. 2011 seçiminde BDP kontenjanından girdiği parlamentoda yemin öncesi yaptığı şu açıklama kayda geçmişti: “Parlamentoda edilecek yemini kabul etmemiz mümkün değil. Bu yemin faşizan bir anlayışla, sadece Türk şoven anlayışıyla hazırlanmış bir yemindir....”
Elçi’nin şahsına yönelik özellikle “neo İslamcı” yazar taifesi tarafından, tıpkı Kemal Burkay örneğinde olduğu gibi, sevimli “Kürtçü” imajı oluşturulmaya çalışılmıştı. Bu çalışmalara en güzel cevap en yine ondan gelmişti: “PKK’ya karşıyım ama, onlara hakareti marifet saymadım. Şu anda PKK’nın olgunluk dönemindeyiz.”
PKK’nın işlediği “faili meçhul” cinayetleri ise şu sözleri ile yorumlamıştı: “Şimdi ben PKK’nın öldürdüğü Kürtleri izliyorum. Hepsi itirafçı olup ihanet edenlerdir. Kendi dışından ona muhalefet edenlere PKK dokunmuyor.”
Anlamayanlar için bu sözleri “şerh” etmek istiyorum: Bir Kürt, “itirafçı” olursa yani Türk devletinin yanında yer alırsa “hain” olur ve ölmesinde bir mahsur yoktur. Elçi’nin zihin dünyasında PKK’ya ihanet eden bir kimsenin öldürülmesi “izah edilebilir” bir olaydır.
Mustafa Muğlalı’nın ismini kışladan neden kaldırmıştık? 33 Kürdü “yargısız” infaz ettiği için. Peki Kenan Evren’i? Darbe yapıp, onlarca insanı “sözde” mahkemelerde yargılayıp infaz ettiği, binlerce insanı işkenceden geçirdiği için.
Peki Elçi’nin meşrulaştırmaya çalıştığı PKK ne yapmıştır? Onun yaptığı eylemleri kutsamak ve cinayetlerini “meşrulaştırmak”la işlemek arasında ne fark vardır?
Cinayetlere “meşruiyet” kazandırmaya çalışmak, en az işlemek kadar suç değil midir?
Havaalanı açılımı ile bebek katilinin cinayetlerini meşrulaştırmaya çalışan Elçi’nin ismini ölümsüzleştirirken, bebek katiline neden haksızlık ediyoruz?
Bence hükümet Şanlıurfa havaalanına Abdullah Öcalan ismini vererek bu hareketi taçlandırmalıdır.
Diyanet bu devasa bütçeyle ne yapıyor?
Torba kanunla Diyanet kanununda bir değişiklik yapılarak Kur’an Kurslarının “iaşe ve ibade ve diğer ihtiyaçlarının” bütçelerini hazırlamak Diyanet İşleri Başkanlığı’nın görevleri arasına
eklendi.
“Şimdiye kadar kim yapıyordu?” sorusunun cevabı evinizin yakınındaki Caminin altındaki Kur’an Kursunu ayakta tutmayan hocaefendi ve hocahanımlarda.
Diyanet, kursların ihtiyaçlarının (elektrik, su ve yakacak dahil) kursiyer yavruların ailelerinden toplanmasını buyuruyor. Eğer Hocaefendi böyle bir görevi yerine getiremiyorsa cebinden karşılıyor. Camiyi, lojmanı halk yaptırır, bunların giderlerini halk karşılar; Kur’an Kurslarının giderlerini hocalar ve halk karşılar, hatta Müftülük inşaatlarında bile cemaat yardımına başvurulur.
Peki Allah aşkına sormak istiyorum, 12. büyük bütçeye sahip Diyanet bu devasa bütçeyle ne yapar?
