“Şöyle toplu bir yapıt olsa, hem Türk Toplulukları ve akraba toplulukları anlatsa, hem de Türkiye’nin etnik bileşimi hakkında ayrıntılı bilgi verse” özlemini, Türk’ü seven ve sevdiğinin her halini bilmek isteyenler olarak hep dillendirmişizdir.
Yayın B, böyle bir kitabı Türk okurunun ilgi ve hizmetine sundu. İsmail Arabacı tarafından yazılan kitap, “Türklerin ve Türkiye’nin Toplum Yapısı” adını taşıyor ve tastamam 831 sayfa.
Dinamizmini, idealizmini ve pusulasını yitiren siyasal ya da derneksel oluşumlarda Türklük bilgisi yerine, slogansal lagalugalarla bellek mastürbasyonu yapmayı yeterli sanıp, “Geç şu haritanın başına, Başkurdistan’ı bir göster bakalım” dediğinizde kızarıp bozaranlar başta olmak üzere, herkese tavsiye ettiğim bu eser hakkında verebildiğim kadar çok başlık sunmak istiyorum.
-Tarihin her döneminde Türkler kavim olarak var oldular.
-Osmanlılarda etnik dağılım.
-Balkanlarda Türkler, Balkan Müslümanlarının göçü.
-1404 yılında Kafkasya’daki tüm halklar Kıpçak Türkçesi ile konuşuyorlardı. Evliya Çelebi de 17. yüzyılda Çerkez Vilayetlerinde Türk-Tarar diliyle konuşulduğunu yazıyor.
-1918’de Kafkas İslam Ordusu’nun sayesinde Dağıstan’da Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti kurulunca, Kumuk Türkçesi ortak dil olarak belirlendi.
-Karaçaylar, Kuzey Kafkasya’nın fizik ve huy olarak en güzel milleti.
-Tatarların demografik gelişimi ve yayılma alanları
-Tebriz’de her yıl Ermeniler sözde soykırım gününü kutluyorlar ve Türk bayrağını yakıyorlar, İran Hükümeti ses çıkarmadığı gibi el altından destek de veriyor. Bizim elçiliğimiz de sessiz kalıyor. İstanbul’da Azerbaycan Türkleri, İran bayrağını yaksalardı ne olurdu acaba?
-İran yönetimi, Kürtleri Türk bölgelerine bilinçli ve sistemli olarak yerleştiriyor.
-Türkiye’de en fazla 750 bin Gürcü yaşıyor.
-Lazların Kurtuluş Savaşımıza katkıları
-Diyarbakır nasıl Kürtleşti?
-Kürtlerin kökeni tam olarak belli değildir.
-Şeyh Sait isyanı ve Şeyh Sait’in serveti.
-Zazaca Kürtçe değil, özel bir dildir. Dersimliler Turanî ırktandırlar. Peki öyleyse kimi Zazalar neden Kürtçülük yaparlar?
-Nusayri Arapları Araplaşmış Türkmen’dir.
-Arnavutluk yaşam tarzı ile Doğu Karadeniz bölgemiz arasında benzerlik.
-Türkiye’de Çerkezler.
-Çingeneler ve Çingene Beyliği.
Kitapta bazı önemli yanlışlar da yapılmış, bunları da göstermem gerek.
271. sayfada Ahıska Türklerinin, Karapapak ve Terekeme Türklerinin bir boyu, 321. sayfada da akrabaları olduğu ifade ediliyor. Aslı yoktur. Benim eşim de Ahıska Türkü’dür, Posofludur. Ahıska Türkleri’nin ne şiveleri, ne adetleri, ne de giyimleri (Karapapaklar onlara “bezbaş” derler), Karapapaklara hiç benzemez. Bu gerçeği Kars ve Ardahan’da herkes bilir.
286. sayfada Artvin’in Şavşat ilçesinin tamamen Gürcü olduğu ifade ediliyor, bu da doğru değil. Şavşat’la Posof iki komşu ilçedir, konuşmaları da, töreleri de aynıdır, yani onlar da Ahıska Türküdürler. Gürcü azdır bu ilçemizde.
362. sayfada Kars’ın Kürt yaşayan ilçeleri sayılmış, bunların arasında Sarıkamış yok. Sarıkamış’ta hatırı sayılır bir Kürt nüfusu olduğunu en iyi bilenlerdenim.
Kitapta birbirinin tekrarı olan bölümler de çok. Bu tekrarlar ayıklanarak daha rafine bölümler oluşturulabilirdi. Umarım ikinci baskıda olur bu dediğim.
