Kurban Bayramı geldi. Yılın ikinci dini bayramı olan kurban bayramında, Müslümanlar kurbanlarını kesip bir kısmını kendine, bir kısmını da ihtiyaç sahiplerine dağıtarak ibadetlerini yerine getiriyorlar.
Kimileri için bu bayram çok neşeli geçiyor. Tatile gidenler, köylerine gidenler, kurban kesenler… Ama birileri daha var, çocuğuna değil bayram elbisesi almak, bayram harçlığı bile veremeyen; kurban kesmek bir yana, başkaları getirmezse et yüzü göremeyecek olan binlerce aile var. Şimdi siz söyleyin, hal böyle olmuşken bu bayramın nesini kutlayalım?
Kendi vatandaşlarının yitip giden ekonomi altında böylesine ezildiğini ‘gören’ iktidar mensupları hiçbir şey olmamış gibi telefonlarımıza bayramımızı kutlayan mesajlar gönderiyorlar. İnsanları çocuğunun bile yüzüne bakamayacak duruma getirdiniz. Bayramlarda bile evinden çıkamayan, yüzü gülmeyen insanlar yarattınız. Bu neyin bayramı bu? Sizin bayram dediğiniz, insanların çocukları olur da harçlık ister diye korktuğu bayramlarsa, bırakın kutlamayın bayramımızı. Kutlu falan olmasın bayramımız.
Bizim bayramımız sizinkinden çok daha farklı olacak. Bizim bayramımızda herkes gülecek, herkes doyacak. Bizim bayramımız belki de en çok sizin gittiğiniz gün olacak. O ünlü şarkıda da söylediği gibi, “Karanlık aydınlığa kavuşur elbet, siz o gün bayramı kutlamayı görün.”
