Öcalan -Nobel’i bilmem ama- vizesini aldı
Son dakikalar, “Öcalan’ın Barış Ödülü adaylığı yalanlandı” şeklinde geçiyor ama Nobel Enstitüsü’nün açıkladığı tek şey “bu konuda açıklama yapamayacağı”!
Metodolojik bir yanlışa dikkat çekiyorlar o kadar;
“Herhangi birinin bu konuda herhangi bir yerden bilgi alması mümkün olmadığından yapılan haberler uydurmadır...”
***
Bizde de “ateş olmayan yerden duman tütmez” diye bir söz vardır. Bir de adettendir, böyle durumlarda huylanılır;
- Bu işin atından bir Çapanoğlu çıkacak amaaaaa....
- Du bakali!
***
Bir;
-Bugün atasözleri ve deyimlerden gidiyoruz ama- “Bir şeyi kırk kere söylersen olur” der büyükler; iktidar Öcalan’ı pamuklara sarıp sarmalama girişimlerinin suyunu çıkarmaya başladığından, hatta dön geriye idam cezasının infazının engellendiğinden bugüne kırk değil en az kırk bin kere “Nobel de verin bari” demedik mi! Çağırdık, geldi; bugün değilse yarın o ödül, o caniye takdim edilmeyecek mi! Nedendi sanıyorsunuz “Mandelalaştırma” projesi! Kızgınlık, öfke, hepsini anlarım da bu neyin “şaşkınlığı”, “hayreti” şimdi!
***
İki;
Her Nobel mevsimi bu plak geri sarıldığından pek klişe olacak da, mevzu bahis ödüle adını veren Alfred Nobel kim? Adam papatya tohumunun değil dinamitin mucidi! Öcalan da Nobel’in icadından en çok faydalanan katillerden biri! Balıkları kıskandıran hafızanıza zahmet olmayacaksa hatırlatsın size hani o evlatlarınızın tabutlarına tek parça konamadığı, pelte pelte yerlerden kazınarak ceset torbalarına toplandığı alçak pusulardaki “Nobel izi”ni!
1888’de kaza yapan kardeşiyle karıştırıldığında, “ölüm tüccarı öldü” diye duyurmuş Fransız gazeteleri haberi. “İnsanları hiç olmadığı kadar hızlıca öldürmenin yollarını bularak zengin olan kişi...” diye yapılmış tarifi!
Ve “barış” denmesi adına verilen “ödül”e; Nobel’in “katil diye hatırlanmamak” üzere oluşturduğu “maske” sadece!
Yani, tam da PKK’yı silahlandırdığı, terörist sayısını artırdığı, katliam eğitimlerini çoğalttığı, “özerklik” için düğmeye bastığı süreçte “silahları susturan, kendini barışa feda eden adam” diye algıda “şirin baba”laştırılmaya çalışılan Öcalan’a
göre!
***
Üç:
Nobel Vakfı’nı kuran kim? İsveç! Ödülü veren? Norveç!
2012 rakamlarına göre, ülke nüfusuna oranla en büyük silah satıcısı ülkeler sıralamasında İsveç liste başı, Norveç 5’incilik kürsüsünde!
Pakistan, Bahreyn, Umman, Tunus, Birleşik Arap Emirlikleri, Güney Afrika; ABD’nin karıştırmaya yeltendiği yahut “karıştırıcı” olarak kullandığı neresi varsa bu iki ülkenin “gizli” sattığı silahlar orada. Tahmin edin en çok nerede can aldılar?
Bingo!
Irak’ta!
Ha, MİT yetkilileri ile Başbakan’ın özel temsilcisinin PKK’yla ön pazarlığını yaptığı “müzakere masası”nın kurulduğu Oslo da tesadüf işte, ödülün verileceği Norveç’in başkenti bu arada!
***
Dört:
“Barış” ödülünün geçmişte de mesela Türkiye’nin üretimini sıfırlayan ve ABD’nin ekonomik boyunduruğuna sokan, dünyada da IMF gibi, NATO gibi, SEATO ve CENTO gibi “işgal araçları”nın kurumsallaşmasının miladı olan Marshall Fonu’nun banisi(!) George Marshall (ki bu fonu yıllar sonra yönetecek olan Ronald Asmus “Türkiye’nin Irak’a girmesini önlemek için NATO Kürdistan’a askeri güç yerleştirsin” raporunu hazırlayanlardan biriydi), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ve Rauf Denktaş’ın tasfiyesi için Kandil ulakları Hasan Cemal ve Cengiz Çandar’la omuz omuza savaşan(!) Kofi Annan’ın da aralarında bulunduğu çok sayıda “manidar” kişiye verilmiş olması bir yana;
1919’da Mustafa Kemal “İstiklal” mücadelesini başlatırken, Nobel’i kucaklayan isim, “İstiklal davamızı bir gün muhakkak kazanacağız. Kürdistan haritasını dünya milletlerine kabul ettireceğiz” diyen Molla Mustafa Barzani’nin “güvendiği” paçavrayı hazırlayan Woodrow Wilson’dan başkası değildi.
***
Adamlar “Kürdistan” haritasını çizen, Osmanlı’nın sonunu getiren, Türkiye Cumhuriyeti’nin sonunu getirsin diye silaha dönüştürülen “özerklik” ve “kendi kaderini tayin” kavramlarının teorisyeni olan Wilson’a vermişler,
Türkiye’de bir “iç savaş” varmış havası yaratan ve PKK ile Öcalan’ı “muhatap” olarak adres gösteren, “akiller”in “kurucu baba”sı Martti Ahtisaari’ye vermişler,
Kalkınma Ajansları, İstinaf Mahkemeleri, Yerel Yönetim Özerklik Şartı, “İkiz Yasalar” gibi ne kadar “bölünme” adımı varsa hepsinin “dayatıcısı” Avrupa Birliği’ne vermişler,
“Ankara”ya, TBMM kürsüsünden “Kürt sorununun çözülmesi” talimatı veren ABD Başkanı Barack Obama’ya vermişler,
Şimdi eğer bu “100 yıllık bir proje”yse gerçekten bu “nam”ı, “öldürücü darbe”yi indiren Abdullah Öcalan’dan mı esirgeyecekler!
***
Ne diyor Alfred Nobel;
“Dinamit dünya sözleşmeleri için daha erken barış yolu açacaktır...”
Yaşasaydı, ABD’nin Wilson’dan bu yana türlü katakulliyle “çözmeye” çalıştığı “Türk sorunu”nu, “dinamit” sayesinde kazandığı “tavizler”le “çözme” aşamasına getiren, teşkilatlanması binlerce yıl evveline dayanan bir devlet sistemini terörle “sözleşme”ye ikna eden Öcalan’a ödülünü kendi elleriyle vermek isterdi herhalde!
***
Öcalan aday değil mi bilmem, bildiğim şu ki;
Bu vesileyle “aday olursa, ödül alırsa ne olur” meselesine dair “zemin yoklaması” başarıyla gerçekleştirildi.
“Kıyamet kopmadığı” bir kenara not edildi; toplumsal uyuşma kıvamımız tam da istedikleri gibi!